Moordvrouw: Dansen In De Regen

Hoofdstuk 18: "Ik hou van jou"

Vier weken later

Liselotte stopt haar bord en bestek in de vaatwasser. De afgelopen week mocht ze voor het eerst weer werken. Het is haar goed bevallen, maar ze merkt wel aan haar lichaam dat het zwaar was. De eerste dagen heeft ze dan ook alleen maar doorgebracht in het lab. Liselotte wordt uit haar gedachten gehaald als de deurbel gaat. Ze loopt richting de gang en opent de deur. "Surprise!" Voor de deur staat Bram. Hij heeft vanalles in zijn handen. "Mag ik even binnen komen?", vraagt hij als Liselotte hem nog steeds sprakeloos aankijkt. Zijn collega knikt, opent de deur verder en loopt de kamer in. "Ga maar lekker zitten", zegt Bram geheimzinnig. Verbaasd doet Liselotte wat Bram vraagt. De jonge rechercheur stalt op haar eettafel van alles uit; een bos rozen in een vaas, kinderchampagne, chocolade, taart, twee kaarsjes en een film. Nog steeds verbaasd van Brams actie kijkt Liselotte hem aan. "Waar heb ik dit aan te danken?", vraagt ze dan ook. "Nou", zegt Bram, "je hebt het gewoonweg verdient! Je hebt je eerste werkweek erop zitten, bent zwanger van je eerste kindje en hebt besloten dat je hem of haar houdt, je bent pas geleden ontvoerd geweest en die ontvoerder is nog niet eens opgepakt... Dat is allemaal niet niks!" Bram spreidt zijn armen uit. "Kom eens hier?", vraagt hij vriendelijk. Voorzichtig loopt Liselotte naar haar collega toe. Hij slaat zijn brede armen om haar heen. Zijn lichaamswarmte doet haar goed. Het voelt vertrouwd. "We gaan er een leuke avond van maken, Lies." Liselotte glimlacht bij het idee. Een hele avond met Bram! Wat leuk! Ze heeft hem nog niet durven vertellen dat ze hem leuk vindt.

Bram dacht er hetzelfde over. Maar vanavond gaat hij haar vertellen dat hij haar leuk vindt.

Tijdens de film kan Bram zijn gedachten er niet bijhouden. Stiekem denkt hij alleen maar aan Liselottes reactie.

Tijdens de film kan Liselotte haar gedachten er niet bijhouden. Ze denkt alleen maar aan Bram. Zou hij haar überhaupt aardig vinden?

Als de film is afgelopen is het een tijdje stil. Dan staat Bram op. Hij pakt een briefje uit zijn broekzak en knielt voor Liselotte neer. Zij snapt er niets van. "Wat doe je?", vraagt ze grinnikend. Bram zucht ongeduldig en zegt; "Wacht nog even af, ongeduld." Hij haalt diep adem en leest dan zijn briefje voor:

"Lieve, lieve Liselotte.
Het is inmiddels al een tijdje geleden dat ik je voor het eerst zag. Maar geloof me, je hebt zeker indruk gemaakt. Je bent zo lief, stoer, slim, knap en eigenwijs! Zoiets vergeet je niet zo snel. Ik wilde je dit al heel lang vragen, maar ik heb het nooit gedurfd. Maar vandaag ga ik het toch doen. Lieve Liselotte, sinds die eerste keer dat ik je zag, ben ik hopeloos verliefd op je. Ik hou van je met heel mijn hart. Ik wil de rest van mijn leven met je delen. Ik wil met je genieten van alle mooie dingen in het leven, en samen ook alle nare gebeurtenissen verwerken. Ik wil met je huilen, maar vooral met je lachen. Ik hou van je Liselotte. Geen brief of woord dat mijn gevoel kan omschrijven. Lieve Liselotte, wil je mijn vriendin zijn?"

Hoopvol kijkt Bram op van zijn brief. Liselotte kijkt hem met tranen in haar ogen aan. "Waarom zou je op mij verliefd worden?", vraagt ze snikkend. Bram had deze reactie niet verwacht. Hij gaat snel naast zijn collega zitten en slaat een arm om haar heen. "Ik ben verdomme zwanger", verduidelijkt Liselotte haar standpunt. Bram veegt met zijn duim de zwarte mascarastrepen onder Liselottes ogen weg. "Lieverd toch! Ik wil niet liever dan je helpen met de opvoeding van je kleine. En ik hou van je omdat je geweldig bent. Niemand is perfect, maar jij wel." Nu houdt Liselotte het al helemaal niet meer droog. Even is Bram bang dat Liselotte nog niet toe is aan een relatie, en dat dit echt het domste was wat hij kon doen. Maar schijn bedriegt. "Ik ben ook al heel lang verliefd op jou Bram", zegt Liselotte uiteindelijk snotterend. Bram kijkt haar ongelovig aan. "Echt?!" Liselotte knikt. Bram geeft haar een knuffel. Maar de knuffel gaat al snel over in een passionele zoen. "Ik hou van je Liselotte", zegt Bram als hij toch echt even adem moet halen. Liselotte kijkt hem even aan. "Ik ook van jou!" 

Jajajajaja, hoe zal dat nou verder gaan???