Kocam Bir Gay (!)

8. Bölüm

Kendimi çok yorgun hissediyordum. Her yerim uyuşmuştu. Tabi tüm gece koltukta saçma sapan bir pozisyonda uyursan böyle olur.

Uykunun verdiği sarhoşluğu üzerimden atar atmaz Emre geldi aklıma. Acaba gelmiş midir? Ayy üstüme pike örtmüş, kıyamam.

"Ah gerizekalı onu sen örttün üstüne'

diyerek hayallerimi yerle bir eden iç sesimden nefret ederek yerimden kalktım. Ortalıkta kimse yoktu. Emre'nin odasının kapısına vurdum. Çıt yoktu.

Düşen yüzüme aldırmadan kendi odama girdim. Üstümü değiştirme düşüncesi mutlu etmemişti beni . Onun pijamalarını giymek , onun kokusuyla mest olmak güzeldi. Hem kıyafetlerimde yanımda yok çıkarmasam ne olurdu ki. Üzerimi değiştirmemeye karar vererek mutfağı aramaya başladım. Dün ki telaşla hiçbir şey yememiştim ve midem isyan hareketlerini başlatmıştı.
Uzun uğraşlar sonrası mutfağı buldum. Buzdolabına baktığımda tam bir hayal kırıklığıydı. Sanırım evde pek yemek yemiyordu. Dolapta biraz kahvaltılık ve çokça içecek vardı. Ekmeklikte bulduğum kuru ekmeğe şükrederek mideye indirdim.

Tam kendimi koltuğa bırakmıştım ki yan tarafımda oturan bedeni görüp şoka uğradım. Ne ara gelmişti? Ve ben nasıl duymamıştım? Bana delici bakışlarını atarken ben de ona ürkek bakışlar atıyordum. Bir anda üzerime doğru eğildi. Ben öpeceğini düşünüp saf gibi gözlerimi yumarken kulağıma eğildi ve nefesini kulağıma üfledi.

"Hazırlan" diye emir verdiğinde daha kendime gelememiştim. Allah aşkına bana bunları nasıl hissettiriyordu. Ona aval aval bakarken bana ters ters bakmaya başladı.

"Şey... benim kı.. kıyafetlerim..." daha titrek sesime engel olmaya çalışıp bitirmek üzere olduğum cümleyi bitirmeden konuştu

"Kıyafetlerin ondan da. Git ve çabuk ol. Sabırlı bir adam değilim."

Sadece başımı sallamakla yetindim. Ah ne salağım nereye gideceğimizi bile sormadım. Ne giymem gerekiyor? Ben bunları düşünürken yatağın üzerinde ki elbise dikkatimi çekti. Benim değildi ama bana alındığını anlamayacak kadar da salak değildim. Elbisenin zarif bir kesimi vardı. Adını bilmediğim değişik bir rengi vardı. Elbiseyi incelemeyi bırakıp aceleyle üstüme geçirdim. Elbiseyle uyumlu olabileceğini düşündüğüm siyah stilettolarımı da giydim. Makyaj masasına oturdum ve hafif bir makyaj yaptım. Saçımı da at kuyruğu yaptıktan sonra hazırdım. Salona girdiğimde Kadir abinin geldiğini gördüm. Emre'nin sırtı bana dönüktü. Kadir Abi geldiğimi görünce ayaklandı.

"Oooo Buğlem ne kadar güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim Kadir Abi."

Emre'ye döndüğümde hala bana bakmıyordu. Elinde telefonuyla uğraşıyordu. Kadir abi kaş göz yapıp Emre'nin bana bakmasını sağladığında ne diyeceğini çok merak ediyordum.

Kadir Abi Emre'yi,

"Emre sen bir şey demiyecek misin?"diyerek uyardığında Emre bana döndü.

"Bir daha ki sefere daha hızlı hazırlan. Yoksa seni burada bırakıp giderim." deyip kapıya yöneldi. Ağzım açık kaldı. İnsan en azından olmuş ya da olmamış der. Arkasını dönükken konuştu .

"Hadisenize. Tüm gün burada mı duracaksınız?"

"Hadi Buğlem gidelim." Diyen Kadir abiye döndüm .

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum.

"Basın toplantısı yapılacak." diye açıklama da bulunan Kadir Abi'ye ne yapacağını bilmeyen bakışlar attım.

"Buğlem endişelenmene gerek yok. Sen sadece oturmalı ve Emre'ye onu sevdiğini belli eden bakışlar atmalısın. Bu senin için zor olmaz sanırım." deyip bana göz kırpan Kadir Abi'ye kafamı salladım.