14. Bölüm

4.7K 199 70
                                    

Kadir "ablasına gidelim " derken böyle bir şey kastettiğini düşünmemiştim . Bir anasınıfında göt kadar sandalyeye sığmaya çalışıp çocuk çığırtılarına katlanmaya çalışıyordum . Beril bir anaokulu öğretmeniydi ve benim zeki arkadaşım bizi buraya getirmişti .

Yerimde kıpırdandım . Daha fazla dayanamayarak sandalyeden kalkıp yere oturdum . Çocuklar ile beraber iken çocuktan farkı kalmayan Buğlem 'e baktım . Çocuklar ile beraber boyama yaparken fazla mutlu görünüyordu .

" Hey !  Emreeee . Buğlem 'den gözlerini alıp bir cevap versen . Kırk kere seslendim "

Bağıran Kadir ile gözlerimi Buğlem 'in üstünden çektim .

" Ne alakası var ? Ben çocuklara bakıyordum . Banane Buğlem 'den . "

"Sen ? Sen çocukları sevmiyorsun Emre . Kandıramazsın beni ."

Sırıtan Kadir 'e ters ters baktım .

"Ne istiyorsun sen ? Ne sormuştun bana ? "

"Akşam yemeği için restoranta mı gidelim yoksa evde mi yeriz ? "

" Bilmem . Nasıl isterseniz öyle olsun işte ya . Karnımız doysun yeter . Nerede yediğimiz önemli değil "

"Tamam . O zaman çıkışta  restoranta geçeriz . "

Kadir'i kafa sallayarak onayladım . Buğlem 'in beraber boyama yaptığı  çocuklardan biri yanıma geldi .

"Emre Abi . Sende gelsene . Beraber boyayalım "

" O abi gelmez . Gıcık biraz kendisi ."

Buğlem oturduğu masadan konuşmayı duyup laf sokma fırsatı bulunca değerlendirmişti. Oturduğum yerden kalktım .

"Tamam . Hadi beraber boyayalım "

Çocuk sevinçle ellerini çırptı. Benden önce masaya gidip Buğlem 'in yanına bir sandalye koyup yanına gitmemi bekledi.

Yanına gidip sandalyeyi eski yerine koyup Buğlem'in yanına , yere oturdum . Benden sonra o da kendi sandalyesine oturdu .

Buğlem bir süre beni gözleri ile takip etti . Sanırım gelmeme şaşırdı . Ben yanına oturunca boyama yapmaya devam etti . Bende kalemlerden bir tane alıp boyama başladım .

"Emre Abi . Sizin Buğlem ablayla çocuğunuz var mı ? "

Bana yöneltilen soru ile Buğlem ile birbirimize baktık . Buğlem bir süre sonra gözlerini kaçırdı . Buğlem 'e bakmaya devam ederek cevap verdim .

"Şuan yok ama ilerisini bilemem "

Buğlem tamda tahmin ettiğim gibi kıpkırmızı oldu.  Suratını boyama kitabına iyice yaklaştırdı. 

"Yemek vakti çocuklar . Herkes mutfağa !"

Beril 'in çocuklara seslenmesi ile hepsi kalkıp mutfağa geçtiler . Onlar gittikten sonra Beril bize de gelip yemek yememizi söyledikten sonra mutfağa gitti . 

Oturduğum yerden kalktım ve Buğlem 'in de kalkmasına yardım ettim . Mutfağa geçtiğimizde çocuklar çoktan masaya oturmuş yemeklerini yiyordu . Buğlem 'i çocuklardan birinin yanına oturttum . Ben aç olmadığım için yemeyecegim.

Çocuklardan biri doğru düzgün yiyemiyordu . Buğlem gülerek çocuğun elinden kaşığı aldı ve yedirmeye başladı . Sanırım çok iyi bir anne olacaktı . İyi de banane bundan ? Niye durup dururken bunu düşündüm ?

"Emre . Sen yemeyecek misin ? "

" Hayır "

" Tamam "

Kocam Bir Gay (!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin