Kocam Bir Gay (!)

11. Bölüm

Emre beni hastane yatağına bıraktı . Canım gerçekten çok yanıyordu.  Emre bir doktor çağırdı.

" Neyiniz var hanımefendi? "

"Görmüyor musun ? Ayağı yandı ." Emre doktora çıkışınca araya girdim.

"Sıcak su döküldü de"

"Tamam bir  bakalım bakalım ayağınıza "

Doktor ayağıma bakarken dokunacak diye korktum. Neyse ki dokunmadı.

"Ayağınız kolay kolay iyileşecek gibi durmuyor. Ayağınıza pansuman yapalım .10 gün sarılı dursun. Ama 2 günde bir pansuman yaptırın.  10 gün sonr açalım.  Yara kuruyana kadar açık kalsın.  Geçmiş olsun"

Doktorun dediklerine kafa salladım.  Aklıma gelen şeyle Emre 'ye döndüm.

"Emre ! Ablamlara haber vermedik. "

"Tamam ben haber veririm. Şu pansumanın bir yapılsın da"

"Tamam"dedim. O sırada pansuman için hemşire geldi. Çok korkuyordum.  Hemşire ayağıma krem sürerken gözlerimi kapattım bir yandan da çarşafı sıkıyordum. Bir anda elimin tutulduğunu hissedince gözlerimi açtım. Emre elimi tutuyordu.Bana bakmıyordu.  Gözlerini ayağıma sabitlemişti.

Hemşirenin dokunuşuyla canım yandı ve gözlerimi kapattım. Emre'nin elini sıktım . Umarım kızmazdı. Canım acıyor ne yapayım?  Hemşire ayağımı sarmaya başladığında biraz daha rahatlamıştım. 

Gözlerimi açtım.  Emre'nin eli halâ elimdeydi. Sıkmayı bıraktım ama bu fırsatı kaçıramazdım. Elini bırakmadım.  Eli sıcacık ve kocamandı. Benim elim onun elinde denizde bir kum tanesi gibi kalmıştı. Hemşireye baktığımda bir yandan ayağımla ilgilenirken bir yandan da Emre'yi süzdüğünü farkettim. Bir anda çığlık attım. Emre şaşırdı.

"Ne oldu? İyi misin?"

"Evet iyiyim. Canım yandı sadece." Tabii ki yanmadı.  Yani yandıda hemşirenin bakışlarını engellemenin başka bir yolunu bulamadım. Hemşireye ters ters bakmaya başladım.  Ve sanırım onu rahatsız etmeyi basarmıştım.  Emre'ye baktığımda  başını hafifçe yana çevirdiğini gördüm.  Bir sırıtışın yüzünde yer edindiğini tahmin edebiliyordum.  Buna biraz sinirlenip elini sıktım. 

Bu sırada hemşire "Geçmiş olsun "deyip gitti. Bu sırada hala Emre'nin elini tutuyordum . Tam bunu  düşünerek içimden  sevinç çığlıklarını atacaktım ki Emre elimi bıraktı.

"Ben haber Kadir'e haber vereyim."dedi ve cebinden telefonunu çıkardı. Onun konuştuklarına odaklanamadım. Çünkü bugün oılanlar kafamın içinde dönüp duruyordu.Önce beni kıskandı,beni kucağına aldı, benim için endişelendi, elimi tuttu ve en önemlisi onu kıskanmam hoşuna gitti.Bunları düşünürken yüzüme yerleşen gülümsemeye engel olamadım.

"Ağzı açık ayran budalası gibi ne sırıtıyorsun?" dediğinde Emre'ye baktım.

"Bana dokunmak hoşunamı gitti?"dediğinde ise yerin dibine girdim. Fazlasıyla utanmıştım.

"Artık gidelim mi?"dedim.Çünkü biraz daha böyle kalırsak kızarmaktan alev alacaktım.O ise bu durumdan zevk alıyor gibiydi.

"Tamam" deyip beni kucağına aldı.Alaylı bir şekilde sırttım. Tabii ne kadar yapabildim tartışılır.

"Beni kucağına almak hoşuna mı gidiyor ? "

"Evet." Tam gülümseyecektimki lafının devamını getirdi, "Bir kızı kucağına almak hangi adamın hoşuna gitmez ki"

Gözlerim kocaman oldu. Bunu bana nasıl söyleyebilirki ? Ben o amaçlamı sordum sanki.

"Emre. Yürümek istiyorum. İndirir misin beni?"

"Hayır"deyip sırıttı.Neyse ki arabanın yanına gelmiştik. Beni arka koltuğa koyup kendisi öne geçti.Sessiz bir yolculuk olacağını düşünürken Emre konuştu.

"Ayağın acıyor mu?"

"Biraz"

"Eczaneye uğrayıp ağrı kesici alaım mı?"

"Sanırım gerek yok"

"Tamam o zaman"

--------

Eve vardığımızda ablam ve Kadir abi binanın önünde bekliyorlardı.Bizi görünce yanımıza geldiler.

"Buğlem! Ne yaptın sen ya ! Bir kere de sakarlık yapmasan zaten!"

"Abla sanki bilerek yaptım ya. Elimden kaydı çaydanlık, ne yapayım?"Zaten kızmasa olmaz.İnsan bir 'nasılsın,canın yanıyor mu?' falan diye sorar.

"Neyse evde konuşuruz. Hadi eve gidelim"dedikten sonra ablam koluma girdi.Her şey çok güzeldi merdivenlere gelene kadar. Ablamdan destek alarak yürümek kolaydı ama merdivenleri çıkmak çok zor. Ayağımı kaldırırken merdivene çarptım. Çarpmam ile ayağımda tarif edilmez bir acı hissettim.Aç içinde bağırarak ağlamaya başladım. Ablam telaşlandı .

"Of Buğlem!  Ne kadar dikkatsizsin! Çok acıyor mu ?"

"Evet" dediğimde ablam sinirle Emre'ye baktı.

"Emre ! Alsana şu kızı kucağına.  Nasıl yürüsün bu halde ?"

"Bıraksaydınız alıyordum zaten . Ayağını yaktığından beri inmedi ki kucağımdan "diyen Emre ile gözlerimi büyüttüm. Omzuna hafifçe vurdum. Güldükten sonra beni kucağına aldı . Arkamızda kalan Kadir abinin kıkırdadığını duydum. Daha çok utanarak yüzümü Emre'nin göğsüne gömdüm .

Umarım beklediğiniz gibi bir bölüm olmuştur.  Olmamışsa , hata yaptığımız bir yer varsa özür dileriz 🙏 Sınav haftamızdan önceki son bölüm arkadaşlar.  Büyük ihtimalle 2 hafta bölüm gelmeyecek.  O iki haftada bununla yetinin artık 😄 Okuduğunuz için teşekkürler 💞

Diğer yazar --> ilkarmy