Kocam Bir Gay (!)

25. bölüm

Haberi görür görmez Kadir'i aradım.

"Alo, Kadir. Buğlem ne yapıyor ?"

"Uyuyor şuan. Ne oldu ?"

"Bak. Sakın televizyonu Buğlem'in yanında açmayın. Sende benim yanıma gel. Söyleyeceklerim var. Telefonda olacak iş değil."

"Tamam. Geliyorum."

Telefonu oturduğum koltukta yanımda ki boşluğa bıraktım. Buğlem'in gitmesi zaten berbat bir olayken bir de bu çıktı başımıza. Hem şuan Buğlem ile aramıza bozuk. Nasıl düzelteceğiz bu durumu. Of !

Sinirle yerimden kalkıp salonun bir köşesinden diğer köşesine yürümeye başladım. Köşeden köşeye gidip geliyordum. Ne yapabilirdik ki ? Buğlem , eğer onu evli olduğumuz süre içerisinde-

Ne diyorum ya hala evliyiz. Aynı evde yaşadığımız süre içerisinde biraz olsun tanıdıysam bir şekilde kabul eder. Ama son yaptığı... işleri tamamen tersine çevirdi.

Eğer rica edersem ne tepki vereceğini bilmiyorum. Tahmin edemiyorum. Ben düşünürken çalan kapı ile hızlı adımlarla gidip açtım. Kadir hemen içeri girdi. Hızlı yürümesinden anlaşılırsa öğrenmişti. Kapıyı kapatıp peşinden salona gittim.

"Kim ulan bunları yayan . Kim ?!"

"Kadir. Bağırma bir. Otur. Düşünelim."

"Neyi düşüneceğiz oğlum! Buğlem ne kadar kararlı seninle bir daha konuşmamak konusunda biliyor musun ! Senden boşanıyordu ya. Bana geldi işlemleri başlatayım diye. Zor ikna ettik boşanmamaya."

Kadir'in söyledikleri ile gözlerimi büyüttüm. Buğlem... gerçekten kırılmıştı. Ama ben bu kadar kırılacağını düşünmemiştim ki.

"Buğlem sanırım fazla kırılmış. Bu kadar kırılacağı tahmin etmemiştim."

"Ya işte gerizekalı. Sonrasını düşünmeden yaptığın şeyler için başın beladan kurtulmuyor."

Kadir 'e ters ters baktım.

"Kadir. Boşver şimdi onu. Buğlem'den son kez bir rica da bulunsam yapmaz mı ? Hem... ev... Buğlemsiz fazla sessiz. Yani sanırım alıştım ona."

"Emre bey. Kız daha yeni terketti evi. Hemen özledin mi?"

Kaşlarımı çattım.

"Ne alaka lan ? Özledim mi dedim ? Ev onsuz fazla sessiz dedim."

Yani belki özlemiş olabilirim ama bunu Kadir'e söyleyecek değilim.

"Bu da senin türünün özledim deme şekli demek ki. Neyse.  Rica da bulunmayı dene istersen. Kabul edeceğini sanmıyorum ama..."

Kadir'in bana çarpıttığı lafı görmezden gelerek nasıl rica edeceğimi düşünmeye başladım. Yani ne dersem reddedemezdi ki?

---

"Kadir dur. Çalma kapıyı. "

Kadir'i durdurup derin bir nefes aldım. Buğlem'in ne tepki vereceğini kestiremiyorum.

"Tamam. Çal"

Kadir kafa sallayıp zile bastı. Bu kapının önünde Buğlem'i istemeye geldiğimizde bile bu kadar gergin değildim. Neden bu kadar gerginim? 

Kapı açılınca bakışlarımı yerden kaldırdım. Kapıyı açan Beril'di. Kadir Beril'e Buğlem'in nerede olduğunu sorduğunda benim geldiğimi öğrenince odasına gittiğini söyledi. Cidden bu kadar mı görmek istemiyor beni ? Bu kadar mı... nefret ediyor benden ?