His Secret

Hurting 2

Kim's POV

Nagising ako na nandito sa hospital i saw kuya sitting on the sofa with ate monica and jeff na nakayuko sa gilid ko.

Napangiti ako ng biglang pumasok si mommy at daddy.

"Oh my god baby are you okay?" Sa sobrang lakas ng boses ng mommy ko yung mga taong tulog dito sa hospital room ko lahat sila nagising. Natawa naman ako dun.

"Mommy lower your voice natutulog sila" saway ni daddy kay mommy pero parang walang narinig si mommy.

"Naku ang baby ko, are you okay na? Please tell me na okay ka na baby nag aalala na talaga ako sayo huhuhu" umiiyak na sabi ni mommy sa akin pero hinawakan ko lang yung pisngi ni mommy.

"Mom okay lang ako" nakangiting sabi ko kay mommy. Napapailing nalang siya habang nakatingin sa akin.

"Talaga bang okay ka na baby?" Napaahinga naman ako ng malalim sa tanong ni mommy.

Alam kong sa sarili ko na okay na ako pero hindi ko yun pinapakita sa kanila kasi pati sila nasasaktan na din ayokong masaktan sila ng dahil sa akin. As much as possible gusto kong isarili muna itong problema ko.

Tumango nalang ulit ako sa tanong ni mommy.

"Hello po tita" bati ni jeff kay mommy ngumiti naman si mommy at ganun din si daddy.

"Salamat at nadala mo ang baby namin dito sa hospital jeff. Kung hindi ka dumating hindi na namin alam kung anong mangyayari sa baby namin" ngumiti lang si jeff kay mommy.

"Walang ano man po, pasasaan pa ang pagiging magkaibigan namin kung hindi ko siya tutulungan" sabi ni jeff.

"Salamat talaga eho" sabi ni daddy sa kanya.

After an hour ay umalis na rin sina kuya kasama si ate monica.

"Kim ma uuna muna kami ng kuya mo ha? Babalik din kami dito bukas" tumangi ako kah ate monica at lumabas na sila ni kuya.

"Gutom ka na ba?" Tanong ni jeff sa akin pero umiling lang ako.

"Pwede ka nang umuwi jeff, okay nanaman ako eh kaya ko ang sarili ko magpahinga ka muna. Maraming salamat talaga" sabi ko sa kanya.

"Okay pa naman ako eh sasamahan muna kita dito"

"Naku wag na matulog ka nalang" sabi ko sa kanga pero ang kulit kulit niya eh.

"Hindi rin naman ako makakatulog sa bahay kung hindi ka magiging okay" napapa iling nalang ako. Haaaays! Ngayon si jeff nanaman ang naabala ko.

"Tell me kim ano bang nangyari sayo? Bakit ka ba inatake? I heard from the doctor na may sakit ka sa puso that you got a hole in your heart. Bakit mo naman ito tinago sa amin?" Ngumiti lang ako sa kanya.

"Ayokong pati kayo mag alala sa akin. Eh okay naman ako eh wag ka nang mag alala pa" sabi ko sa kanya.

"Alam ba to ni Ian?" Tanong niha ulit sa akin.

Umiling lang ako at napabuntong hininga siya.

"Bakit hindi mo sinabi sa kanya?"

"Para ano pa? Para pag aalalahanin lang siya? Hehe mas pipiliin ko nalang manahimik kaysa sa pati siya madadamay sa pag iisip ko kung anong gagawin para mawala na tong sakit na meron ako"

Huminga siya ng malalim at hinawakan niya ang kamay ko.

"Eh kayo kamusta nama kayong dalawa. Naaalala ka pa ba niya?" Tanong niya sa akin.

Umiling ako at ngumiti.

"Hindi niya na siguro ako malala. Kitang kita naman sa kanya na masaya siya sa piling ng kanyang fiancee eh kaya hindi ko na siya gagambalain pa. Kung masaya siya masaya na rin ako para sa kanya" nakangiting sabi ko kay jeff.

"Bakit ka ganyan?" Seryosong tanong niya.

"Wala eh ganito ako magmahal" napapa iling nalang si jeff sa sinabi ko.

"Ang swerte ni Ian kasi may isang kagaya mo na nagmamahal sa kanya ng tunay." Ngumiti siya sa akin.

"Sana lang pagwala na ako maging masaya siya at ikaw na rin"

"Bakit saan ka ba pupunta?" Tanong niya sa akin pero ngumiti lang ako sa kanya.

"Kung saan masaya ako" sabi ko sa kanya pero kumunot lang ang noo niya na parang nagsasabing 'anong ibig mong sabihin?'

Masakit man isipin pero talagang ganun ang nakatakda sa akin eh. Masaya na rin ako at contento na kasi minsan sa tanang buhay ko naranasan kong sumaya sa piling ni Ian. Naranasan kong magmahal at mahalin ng taong mahal ko din.

Mabuti nga at hindi pa sumusuko tong puso ko eh kahit naka ilang atake na ako ay hindi pa rin ako nawawalan ng hininga.

Hindi ko pa rin lubos na ma unawaan kung bakit nabuhay pa ako eh. Ano pa bang papel ko dito sa mundo?

Napapagod na ako eh pero iniisip ko nalang na kailangan ako ng mga magulang ko nang kuya ko na malapit ng ikasal.

Sana nga panaginip na lang ang lahat na sa susunod na pag gising ko okay lang ang lahat. Na pag gising ko makikita ko ang mukha ng lalakeng mahal na mahal ko.

And all that was just my imagination masakit oo pero what can i do? Bumuntong hininga ako.

"Kim ahmm iiwan muna kita dito ha? Tumawag kasi si mommy may sasabihin daw siya sa aking importante eh" sabi ni jeff.

"Naku jeff okay lang sige lang sent my regards to tita nalang ha?" Tumango si jeff at nagmamadaling lumabas.

Ngayon feel na feel ko na talaga ang mapag isa. Ganito pala ang feeling na mag isa ka ano? You feel empty, parang feeling mo wala na lahat sayo. Wala na kahit isa.

Ngumiti ako at hinanap ang cellphone ko at nakita ko yun sa side table. I get the phone and then ine play ko yung kinanta ni Ian sa akin the day when he sang me a song Versace on the floor.

Yung araw kung saan masaya pa kami. Nung araw na harutan lang at lambingan ang alan namim. Napapangiti nalang ako sa tuwing naiisip ko yun.

Pero nawala lang yun sa isang iglap lamang.

We we're so happy. I miss the way he touches me, the way he cares for me, the way sings for me.

Pinikit ko ang mga mata ko at bumuntong hininga.

Should i give up? Or should i fight for him? Please God give me an answer please