SANDY POV
Habang papunta na ko sa pintuan, 'Di ko maiwasang mangamba. Sinabi kaya ni Dawn? Di naman siguro yun pa.
"Anong kailangan mo?" Pinilit kong maging maayos ang boses ko kahit sa totoo lang kinakabahan ako ng sobra
"Pwede bang sa labas nalang natin pag-usapan? "
"Ah Nathan nasa labas na tayo, Ano pa bang labas ang gusto mo? Pagod ako gusto ko ng mag pahinga, kung may gusto kang sabihin, Say it to me now. " Sa totoo lang nahihilo ako. Tsk ba't pa kasi kailangan niya akong kausapin. Para san ba?
"Don't worry ihahatid naman kita please, May gusto lang sana akong Malaman "
"A-ano bang yung g-gusto mong m-malaman?" Fuck. Nauutal ako!
"Hey are you okay. Ba't-" Di ko na pinatapos yung sasabihin niya agad kona siyang hinila papunta sa sasakyan niya
"Drive. Now " Habang nasa byahe kami. Nanatili kaming tahimik, Iniisip ko yung mga isasagot ko sa kanya mamaya
"We're here " Nandito kami ngayon sa isang Cafe'
Pagbaba ko mula sa sasakyan, Nakaramdam nanaman ako ng hilo, Nagdidilim ang paningin ko pero pinipilit ko paring umayos.
"Sandy Are you okay?" Nagaalala niyang tanong
"I'm fine, so ano ba 'yun?" Inayos ko yung damit ko at naglakad na papasok sa cafe'
"Okay na ba talaga kayo ni dawn?" Napatingin ako sa kanya.
"Why? Ayaw mo ba 'non? "
"Hindi naman sa ayaw pero pagkatapos ng paguusap niyong dalawa nanahimik siya bigla then may isang tanong siyang tinanong sakin na hindi ko malaman kung bakit niya sinabi sakin. " Habang nagsasalita siya napapahawak ako sa ulo ko.
"A-ah ano ba yung tanong niya sayo? " Sumasakit na talaga yung ulo ko pero hindi ko masyadong pinapahalata
"Hey. Ayos ka lang ba-" Hahawakan niya sana ako pero umiwas ako
"Yes, I'm okay pagod lang talaga ako, Go on sabihin mo na ano ba yung tinanong niya sayo?" Ngumiti ako.
"What if you're pregnant at ako ang ama. Iiwan ko ba daw siya? " Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Seriously?
"Anong sagot mo?" Please say yes.
"Hindi. "
Hindi...
Hindi...
Hindi...
Hindi niya kayang iwan si Dawn. Mabuti nang hindi malaman ni nathan ang tungkol sa bata. Dahil ngayon alam ko na. Hindi niya tatanggapin ang anak niya.
"Hmm. May tanong ka paba? "
"Maselan ang pagbubutis niya kapag na stress niya or napagod sobra makakasama iyon sa bata at sa kanya ayaw kong mangyari 'yon. Naging tahimik nalang diya bigla after niyong mag usap. Sands, Can i ask you a question?" Nanatili akong tahimik at pinipigilan ang sarili kong wag umiyak
"Pwede bang bukas nalang. I badly want to sleep nathan I'm tired. I need to go—" Tatayo na sana akong hawakan niya ang braso ko.
"Oo o hindi...Sandy are you pregnant?" Pinipilit kong tanggalin ang braso ko ngunit lalo niyang hinihigpitan ang pagkahawak.
"Get.your.hands.off.me! Nathan I'm warning you! "
"No. Answer me first! Goddamn it!" Halata sa muka nito ang inis.
"Nathan let me go! " Naiiyak ako, Hindi kona alam kung anong sasabihin ko. Dapat kona bang aminin? Pero alam kong hindi niya rin naman tatanggapin ang anak ko.
"No!"
"I said let me g—ahhh!"
To be continued..
