#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben

2 bölüm:"arkadaşım tek aşkım "

Cemrenin Serkanlarda kalmasından bir kaç hafta geçmişti.Tevfik Nazanın sürekli rahatsızlığına aldırmadan Cemreyi Defneden ayırmıyordu.Cemrenin dolabında kiyafet ve diğer eşyalar sürekli yenileniyordu.Tevfik bununla Cemrenin acısını hafifletmek istiyordu. Ama Cemre artık eski Cemre değildi, onun için kiyafet ve paranın hiç bir önemi yoktu.Anne babasının ölümünde kendini suçlu bulan Cemre sürekli kendine "onlar benim yüzümden öldü""ben o kadar para harcamasaydım,belki o kadar borc olmazdı.Şimdi ailem benimle olurdu".Onun aksine Defne sürekli yeni şeyler alıyor, babasının
-o kadar parayı bir anda ne yaptın ?sorularına, sa
-baba Cemre benim elbisemi beğendi ,ben de ona da aynı elbiseden aldım.Türlü-türlü yalanlar söylüyerek ,harcamaların üstünü ört pas ediyordu.Zorluk çıkınca da hemen annesi ona yardıma koşuyordu.Bu gün Serkan
- ne zamandır ,sinemaya gitmiyoruz ,sinemaya gideli mi?
Serkan Cemreden cevap beklerken
-evet abi ,evde oturmaktan sıkıldım,hangisine gidiyoruz?
-Defne ben önce Cemreye sordum?
Cemre -ben...
-Ya Serkan ,Cemre de Cemre sanki bu evde yalnız o oturuyor!
-Defne bi sussana!Cemre gitmek istemiyormusun?  İsrar ediyorum
CEMRE:Peki,gidelim.
SERKAN:O zaman hazırlanın çıkalım.
DEFNE:Bana mı dedin Serkan? Yani yalnış olmasın da.
SERKAN:Defne evet sana da dedim.
Sinema komedi olarak seçilmişti.Serkan böylece şimdilik gizlemeye çalıştığı, ama geceler kapı önünden geçerken ,hala ağladığını duyduğu Cemrenin şu an biraz eğlenmesini istiyordu.
Bir kaç gündü ,Cemre okul sonrası bi yerelere gidiyordu,bu da Serkanı endişelendiriyordu.Ama bu gün onu takip etmeği düşünüyordu.Okul her zamanki gibiydi,farklı olan tek şey bu gün okula yeni kızların gelmesi haberiydi.Sınıfa ayak bastıkılarında erkeklerin hepsi bu üç kızı gözden geçiriyordu.Kızlar Cemrenin eskiden kaldığı yurta yeni gelmişlerdi.Bir tek Songül eskilerdendi.Cemre Songülle kendi canına kıymayı düşündüğü bir zamanda  tanışmışlardı,kız o kadar cesur davranmış ki,Cemrenin kendine zarar vermesini engellemişti.Kızlardan biri çok üzgün bakışlarla bakan sakin bir kıza benziyordu.Zil çaldığında Cemre Songüllerle biraz laflarken Serkan da onlara yaklaştı.
-Merhaba kızlar"Ben Serkan"
Kızlar isimlerini söylerken Cemrenin dikkatini sakin görünen kız yani Eylül çekti.Serkanın ona gülümsemesi bile Cemreyi kızdırdı.Cemre ordan uzaklaştı.Kantine doğru giderken peşinden
SERKAN:Cemre ne oldu? Beklesene!
CEMRE:Ne var Serkan,ne istiyorsun???
SERKAN: asıl sana ne oldu,neden birden bire ordan ayrıldın?
CEMRE: Konuşacaklarım bitti,hem sizi yeni gelen arkadaşla yalnız bıraktım fena mı?
Cemre sakin aynı zamanda sinirli görünüyordu.
SERKAN: Neden sinirlendin ki,bunda sinirlenicek ne var? Seni tanımasam, kıskandığını söylerim ,ama....
Cemre onu durdurdu.
CEMRE: doğru ben senin arkadaşınım ama sende resmen iki saniyede beni unuttun.
SERKAN: Tamam özür dilerim,hadi sana bir şeyler ısmarlıyım ,böylece sinirin yatışır belki....Sinirlenmek insana bu kadar mı yakışır.
Serkan karşısında Artık sinirli değil sakin Cemre görünce,onu tutup kantine götürdü.
Defne okul çıkışı çok tuhaf bir şey gördü. Cemre evin aksine başka yöne gidiyordu.Sonra Serkan sanki onu izlermiş gibi onun peşindeydi.
Defne de olanlar araştırmayı düşünüyordu.Cemrenin aleyhine küçük bile bir ipucu arıyordu.
Cemre az sonra bi kafeye girdi,Serkan
SERKAN: kızın günahını almışım,kesin kızlarla falan buluşmaya geldi...
Tam gitmek üzereyken , kalbi el vermedi,yakından bakıyım ,giderim derken Serkan gördüklerine inanamadı.Cemre garson elbisesiyle müşterilerden siparişleri alıyordu.Serkan ne olduğunu anlamak için kafeye girdi.O sırada Cemre son masadan sipariş almaya çalışırken ,o masada oturan erkeklerden biri Cemrenin bileğinden tutdu.
-E güzel kız ,bize hangı tatlıları tafsiye edersin?
CEMRE: beyefendi hemen bileğimi bırakın! Yoksa...
-ne yaparsın?senin gibi biri bana ne yapa bilir ki? Nazlanma !Biz sadece konuşuyoruz.
Cemre onun bileğini zorla sımsıkı tutan aynı zamanda ürkütücü hiyleli gözlerle bakan o adamı şu an parçalamak istiyordu.Ama buna ne gücü yetmezdi, ne de işinden böyle zengin züppeler yüzünden olmak istemiyordu.
CEMRE: Ya bıraksana kolumu!
SERKAN: -Hemen bırak kızın kolunu! Serkan bir an olsun duramadı ve Cemrenin yanına gitti.
-Sana ne lan,sen işine bak
CEMRE:  -Serkan??!!!
Cemre şu an şaşkındı
SERKAN:
-Bak bir daha uyarmıycağım,Hemen kızın kolunu bırak.O kız sahipsiz değil!
-asıl sen yürü git,biz kendimiz hall ederiz değilmi ?o hala Cemrenin bileğini bırakmadan gözlerini Cemreye çevirdi.
SERKAN: Bırak lan !
Serkan bunu daha fazla izleyemezdi.Bu yüzden ona sağlam bir yumruk attı.
-Sen kim oluyorsun da.....
Araya kafe sahibi girdi
-gencler yeter !!!!
O genci dışarı çıkardı .Cemre Serkanın yaptığı için patronundan özür diledi ve Serkanı dışarı çıkardı.
CEMRE: Serkan senin burda ne işin var?
SERKAN: Asıl senin burda ne işin var ? CEMRE CAVAP VERSENE
CEMRE: Ben....ben para kazanıyorum.
SERKAN: Para mı? Senin bir şeye mi ihtacın var?
CEMRE : hayır Serkan....ben
SERKAN :o zaman ne???
Serkan şu an  çok sinirliydi.Bu yüzden Cemre ona neden burda çalıştığını anlattı. Aslında Cemre anne babası nın mezarını yaptırmak için paraya olan ihtiyacın karşılamak için çalıştığını itiraf etti .Ama Serkan buna çok üzüldü.
SERKAN: Cemre babama söyleseydin....
Cemre Serkanı durdurdu.
CEMRE: Bak Serkan siz benim için bir çok şey yaptınız.Ama bunu kabul edemem.
SERKAN:  Ama Cemre....
CEMRE: hayır Serkan.Bak ne olur bundan kimseye bir şey söyleme! Tamamı?
SERKAN : Peki, kimseye birşey söylemem,ama parada benim de  katkım olmasına    izin verirsen eğer?
CEMRE: peki tamam,ama benim şimdi işe dönmem gerek.
SERKAN : Ben biraz daha buralarda dolaşırım,birden o gerizekalı gelirse ben ona iyi bir ders veririm.
Cemre ona güven dolu bakışıarla bakan Serkanı kapıya kadar uğurladı.
Ama bunun sır kalıcağı mümkün değildi.Çünkü şu an Defne bunları annesine yetiştirmek için yola koyulmuştu.
"Bakalım babam senin acgözlü olduğunu duyunca, seni yine savunucak mı?......
DEVAM EDECEK.......