Sesi tanıdık,kendisi sana yabancı olan o adam

159 15 5
                                    

SERKAN:efendim Tuncay,
bir şey mi oldu?
TUNCAY:ne zaman gelirsin?
SERKAN:birazdan çıkarım,bir şey mi oldu?
TUNCAY:Sana bahs ettiyim şu kız! Hani sizin hastaneye gelmesini istediğim...
SERKAN:evet...?
TUNCAY:Dün onun amcası rahatsızlanmış, dahası kalbinden emeliyat olmuş
SERKAN:e..eee
TUNCAY:esi, kız akşam onun yanında kalmış,gece sinir krizi geçirmiş ,doktorların söyledikleri; kadarıyla, yine birilerinin onu öldürüceğini düşünüyormuş.
SERKANŞimdi hasta nerde?
TUNCAY:amcası kendine gelmiş onunla beraber
SERKAN:tamam,sen onun ailesiyle konuş, onu bizim hastaneye getir ,bende geliyorum
TUNCAY:tamam ,hoşçakal
Serkan telefonu kapattı.Ceketini ve çantasını alıp,çıktı.
***
TUNCAY:-Hasan bey kızınız dün gece yine birilerinin onu öldürüceğini söylemiş ,hatta arkadaşlar onu sakinleştiriciyle uyutmuşlar.Bakın ,siz de razıysanız ,kızınızı bu gün arkadaşımın kliniğine yatıralım.Böylece ne kadar çabuk tedaviye başlarsak ,kızınızın iyleşmesi, o kadar çabuk olur.
HASAN:Tamam,ama benim Hayat  ve oğlumla konuşmam gerek.
TUNCAY:peki, ben sizi yalnız bırakıyım...
***
HASAN(CEMRE):Ama amca ben iyiyim. ..
HASAN:Kızım iyiyim diyip geçiştirmeye çalıştığın sıkıntıları,göre biliyorum.Sakladığın o acı seni her gün daha da bizden ve bu hayattan uzaklaştırıyor.Rüyalarında korktuğun o adam kim? Geçmişinde hangi sıkıntıları yaşadın biz bunları hatırlamanı,korkularından kurtulmanı,yeniden mutlu olmanı,gerçek aileni hatırlamanı çok istiyoruz.Ya ailen de yıllardır seni arıyorsa,onları bulmayı istemezmisin?

Cemre yanaklarına akan yaşları sildi.Hasan amcanın haklı olduğunu anlıyordu.Belki de rüyasında ve hatırlamaya çalıştığı,o derin duygularla konuşan o adam onun sevdiği kişiydise....
,zaten onun sesi bir türlü aklından çıkmıyordu.Peki ya annem? Babam da varmı? Benim kaybolmam onları çok üzmüşmüdür?
İşte
HAYAT(CEMRE)Haklısın amca, belki de benim iyleşmem, geçmişi hatırlamam benim yeniden yaşamamı sağlar
Cemre derinden nefes aldı
-nasıl mümkünse artık...
İçindeyse övladının kayb olmasından sonra ,zaten yaşama isteyi kalmamıştı.Şimdiyse belki ilaçların yardımıyla, biraz rahatlar, ama en azından Hasan amca onun derdini sıkıntısını daha fazla kalbine atmaz.Cemre Hasan bey gibi iyi kalpli bir insanı daha fazla üzmek istemezdi.
Hayat hanım sizin odanız burası,birazdan doktor sizinle buluşmak için gelicek.
Hayat sakince yatakta oturmuş,camdan çift şeklinde uçan kuşları izliyordu.Birden dışarda sesler geldi.

SERKAN:Hasta burda mı?HAYAT:Ama bu ses çok tanıdık, nerde duydum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

SERKAN:Hasta burda mı?
HAYAT:Ama bu ses çok tanıdık, nerde duydum...
ben....
Ama....bu benim hatırlamaya çalıştığım, anıdakı adamın sesi? Cemre şaşırmıştı, kafasını eğmiş,kulaklarını kapatmıştı.Kapı açıldı.İçeri birinin girdiğini fark eden Cemre elini kulaklarından çekti.
Serkan içeri adım attığında Hastanın kulaklarını tutup başını aşağı eğmesinden,acı çektiyini anladı.Ona biraz yaklaşınca ,hasta da onu fark etti elini kulaklarından çekti.
Serkan onun kafasını kaldırması için,
-Merhaba Hayat hanım Ben yeni doktorunuz Serkan.......
Devam edemedi,çünkü karşısındakı kafasını kaldırmış ,iri gözleriyle sanki onu anlamaya çalışıyordu. Serkanın bu ani bakış karşısında, elindeki bütün dosyalar yere saçıldı.Hayalet görmüş gibi geri gitti.
-Cemre????????????
.....Cem...re...
bu...
Olamaz bu imkansız!!!!.Serkan hızlı bir şekilde odadan ayrıldı.
Serkan şu an boğuluyordu.Hayat doktorun neden bu kadar şaşırdığını ve neden ona Cemre diye hitab ettiğini anlamadı.Ama o gök mavisi gözlerin sahibi onun kafasında bazı anıların canlanmasına sebeb oldu.Cemre kafasını tuttu,yatağa uzandı.
"Serkan aç şu telefonu,lütfen" "Serkan hani elimi bırakmıycaktın" " Cemre seni seviyorum"
Serkanın onun için yaptıkları sonsuz anı...
bütün anılar birer birer gözleri önüne gelen Cemrenin kafası allak bulak oldu Anladığı tek şey artık,hiç bir şeyin eskisi gibi olamıycağı....
-Ben her şeyi hatırladım,hatırladım ,arkadaşlarım, dostlarım,en önemlisi Serkan
-Serkan senin Cemren geri döndü
Önce Serkanın peşinden koşup ona sarılmayı,kayb ettiği kızlarını birlikte aramalarını düşünüp te kendini yeniden yalnız değil güçlü hiss eden Cemre hayatın acı gerçeklerini de hatırladı.Kazadan önce Eylülün söyledikleri,şimdiyse Serkanın mutlu olmasının aksine odayı terk edişi,hayra işaret değildi.Cemre her şeyi hatırlasa bile geçen yılların Serkan için nasıl geçtiğini ,anlayana kadar gerçekleri saklamayı,onların karşısına Hayat olarak çıkmaya devam edeceğine karar verdi.
Serkan hangi odadan ,yanından kimlerin geçtiğinden haberi bile yoktu.Ayakları onu nereye sürüklüyor belli değildi.
Kafasının içinde cevabı malum olmayan sorular dolaşmaya devam ediyor.Beş yıl önceki hatırlamak istemediği o olay yeniden gözleri önüne geldi O zaman Serkan onu aylarca yıllarca aradı.Umutlarını kayb edip, yeniden yaşamaya onsuz yaşamaya alıştığı sırada şimdi yıllar sonra onunla karşılaşmaya hiç hazır değildi.İnanılması zordu,ama kader onunla yeniden düzene koyduğu hayatını alt üst edecek olan oyunlar oynamaya devam ediyordu.Cemrenin bakışları çok farklıydı,beni hatırlamadı mı?
-Peki bunca zaman nerdeydi??? neden aramadı? Neden şimdi? Bide.....bide ..çoçuk meselesi......demek başkasıyla hayatını kurmuş olmalı? Bu sorular onu delirtmeden Serkanın Tuncayı bulması şarttı.....

 #cemser     Bir başka hikaye :sen ve ben Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin