Serkan kafe dışında biraz dolaşıyordu ,Cemre ona yetişti.
SERKAN:İşin bitti mi?
CEMRE: Evet ,sayende kafe müdürü bana çok kızgındı.Gözüne gözükmeyim diğe ,İzin verdi, sen neden gitmedin ?
SERKAN: Cemre nasıl giderim,görmedin mi onu ,sana nasıl baktığını,ya Cemre burda çalışmaya mecbur değilsin,
CEMRE:hayır ben onlar için bir şey yapamadım,onları üzdüm,bari şimdi bir şey yapayım.Lütfen sende israr etme.Hem sen bura nasıl geldin.Yani..
SERKAN: Evet senin gizemli kaybolmalarını görünce takib ettim.İyi ki de gelmişim...baksana adam resmen asılıyordu.
CEMRE: Tamam artık,unut onu eve geç kalmayalım!Cemre yol boyu o olayı düşündü.Serkan onu öyle görünce çok kızmıştı.Bu hiss tuhaftı ama Cemre Serkana karşı içinde bir şeyler hiss etmeye başlamıştı.
Eve adım atarken evdekilerin yüzlerinden öfke yağıyordu.
Nazan önce davranıp
-Cemre! Bizi rezil mi ediceksin?!!
TEVFİK: Nazan sakin ol!
NAZAN : Hayır Tevfik sakin falan olamam!Baksana yaptıklarını bizden sakladığı gibi...
TEVFİK:Nazan allah aşkına sus!!!
Cemre neye uğradığını şaşırmıştı.
TEVFİK: Cemre kızım...
CEMRE: Tevfik amca ne oluyor,ne yaptım ki ben???
NAZAN: Bilmiyormuş gibi bide soruyor!!!
SERKAN: Anne, bi dur ne olduğunu anlatın!!!
NAZAN: Oğlum Defne bize Cemrenin bir kafede garson olarak çalıştığını söyledi bu doğrumu?
Serkan Cemre ye baktığında Cemre de kafasını ona çevirdi
CEMRE: Özür dilerim...Ben size zarar verecek bir şey yapmam...
TEVFİK: Cemre , peki bu doğru mu?
Cemre sessice akan göz yaşlarrını silerken
Evet ..... dedi
NAZAN: Gördünmü Tevfik biz onun bizimle yaşamasına izin verdik,o bizi kötü gösterme peşinde...
CEMRE: hayır...hayır ..ben..
Cemreni daha fazla üzgün görmeye dayanamayan Serkan
SERKAN: Anne yeter! Bilib bilmeden konuşuyorsun
NAZAN: Burda bilinecek ne var oğlum??
SERKAN: Anne Cemre kafede anne babasına mezar taşı yaptırmak için çalışıyor.Parayı bizden istemedi çünkü senin sürekli bunu onun şimdiki gibi yüzüne vurucağını biliyordu Ya anne kız bize mahcub olmasın diye her şeyi yapıyor.Ama sen...senin yaptığına bir bak.
NAZAN : Serkan sen annenle nasıl....
TEVFİK: Nazan sus!
-Cemre kızım ,Serkanın söyledikleri doğrumu,benden isteseydin ya kızım?
Cemre Tevfike doğru bir adım yaklaştı.
CEMRE: Hayır Tevfik amca bu güne kadar siz benim için bir çok şey yaptınız ...ben
TEVFİK: Cemre affet kızım,aslında bu benim suçum,bunu ben düşünmeliydim.
CEMRE: Tevfik amca öyle düşünme ben paranı biriktirdim bile.....
TEVFİK: Olsun yinede....bak ,ne diyorum madem sen kendi paranı toparladın benim de bunda bir payım olsun .Yani paranı bana ver ,bende üstüne biraz koyub,yaptırıyım.Belki birlikte ziyaret ederiz.
CEMRE: Olur.
Cemre gülümsedi
TEVFİK: Ama bi daha bizden habersiz öyle işlere kalkışma tamam mı?
CEMRE: Tamam ,söz veriyorum.
TEVFİK: Aferin .Biliyormusun seninle gerçekten gurur duydum.
DEFNE: Ama baba sen ona....
TEVFİK: Yeter Defne! Keşke sende birazcık Cemre gibi olsan.
NAZAN: Tefik sen neden Defneye kızıyorsun ki?!
TEVFİK: Nazan bir daha sizden Cemreyle ilgili tek bir laf eşitmeyim.
O olaydan bir kaç gün geçmişti.Bu gün yeni gelen kızlardan Songül hasta olduğu için gelmese bile okula iki zengin çoçuk geldi.Ama bu Cemre ve Serkanı oldukca etkileycek bir durumdu .
-arkadaşlar bu Güney bundan sonra sizinle okuyucak.
CEMRE: Serkan ama bu....
SERKAN: Evet Cemre biliyorum..bu o..Galiba bir dayak yetmemiş!!!
Yeni gelen arkadaş Kafede Cemreye laf atan çoçuktu.Şimdi bile Serkan kızgınlığını gizleyemedi.Güney se bilerek Serkan ve Cemrenin durdukları yere geldi ve savaşı kazanmış gibi gülen yüzüyle Serkana el uzattı.
GÜNEY: Merhaba ,ben Güney.
SERKAN: Senin ne işin var lan burda?!
GÜNEY: E E e Burası okumak için iyi bir okuldur diye duydum.
Serkan Güneye doğru bir adım attı.
SERKAN: Galiba sana yaptığım yetmemiş,ama aklın varsa arkadaşlarıma bulaşmazsın.Yoksa....
GÜNEY: ne ?ikincisi mi gelir.Ama o biraz zor!
SERKAN: Ben kolay olucağını söylemedim zaten!
Cemre, Serkan ve Güneyin arasına girdi.
CEMRE: Hadi Serkan biz gidelim.Bu zaman saatlerdir Güneyle tanışmak için can atan, Defne şimdi işe koyuldu.
DEFNE:
-Merhaba,hoş gəldin.Ben Defne sen.....
Serkan Defnenin şu tavrına anlam veremedi.
SERKAN: Defne sen bi gelsene benle,sen ne yapıyorsun?
DEFNE:Ne yaptım ben ya? Yeni gelene merhaba dedim diye yaptığına bak!Bırak beni ! Ayrıca sen o fakir Cemre ve onun arkadaşlarının yerine kendi seviyende birileriyle arkadaşlık yapsan daha iyi olur.
SERKAN:Defne nasıl böyle konuşa biliyorsun?! Düne kadar Cemre senin en iyi arkadaşındı.
DEFNE: ama şimdi değil
SERKAN: Defne ondan uzak dur! Senin bir daha onunla konuşmanı istemiyorum
DEFNE: Bana karışamazsın !!!!
SERKAN: Defne!!!!
Ama Defne çoktan gitmişti.
Serkan için bu gün olanlar bitmemişti.Okul çıkışı Serkan Defne ve Cemreyi beklerken, yeni ve güzel kız Eylülün kiminlese tartıştığını görür .Adam kızı zorla götürmek istiyordu.
Eylül:
-Bırak beni Kemal ,ben seninle hiç bir yere gelmiyorum
Kemal onu zorla götürmeye kalksada başaramamıştı.
Bu defa da Serkan Eylülü üvey babası sapık Kemalden kurtarmıştı.İşte bütün bunları uzaktan izleyen Cemre hadiselerin bir kısmını görmüştü.O da Serkanın Eylülün elinden tutarak,ona sarılmasıydı.Ama gördükleri onun için yeterdi.
Serkanı öyle gören bir tek Cemre değildi.Güney de herşeyi sona kadar seyr etmişti.O gece Cemre yemek bile yemedi.Serkan da eve biraz geç gelince,ilk Cemreye uğrayıb bu gün olanlarla ilgili konuşmak istedi.Cemre bunu duyunca ağladığını gizlemek için işığı kapadı ve uyumuş numarası yaptı.Serkan önce kapıyı çaldı.Sonra içeri girdi,Cemrenin uyuduğunu sandı ona yaklaştı üstünü örttü. Yüzüne dökülmüş saç tellerini arkaya itmek istese de elini durdurdu.Sakince" iyi geceler Cemre ,seninle konuşmak istediğim o kadar çok şey vardı ki ....ne yapalım yarın konuşuruz....
Odadan çıktı ve Kendi odasına gitti........
DEVAM EDECEK..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben
Random#CEMSER-ait ilk hikayelerden. Lütfen oylamayı da unutmayın Çok iyi arkadaşlar hayatın zorluklarına karşı mücadele eder,zamanla bu arkadaşlık aşka dönüşür.Ama, malesef Serkan en iyi arkadaşı Cemreye aşık değil,başkasına aşık.Kalbi kırılan Cemre çare...