#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben

yalan

"Bak kızım sana geliyorum, annen senin yanına geliyor,
İşte çatı, bu sefer beni kimse kurtarmıycak,kaderimle mücadele etmekten yoruldum artık.Madem acılara katlandım,şimdi bu son acı olur.
***
SERKAN:nasıl odasında yok, peki nereye gider? Siz nereye bakıyordunuz?!!!
HEMŞİRE:özür dileriz, biz onu...
-bana açıklama yapmayın,herkese haber ver.
****
CEMRE:Hadi Cemre !!! Yapa bilirsin.Neden atlamayım ki, bu hayat bana acıdan başka ne verdi ???
Cemre göz yaşlarını sildi.Derinden nefes aldı ve sonuncu yani  dokkuzuncu kattan atlamaya karar verdi.Ayaklarını köşede durdurdu."elveda bana mutluluğu hor gören acılı  hayat"

Göz kapaklarını kapattı
ve atladı .
Neden  canım acımıyor,sadece bileğim çok acıyor.Bu acı parmak acısıydı.Parmaklar onun bileğini sarmıştı. kimse onun bileğinden sımsıkı tutmuş düşmesini engellemişti.Çatıdan asılı kalan Cemre gözünü açtı.Karşısındakı mavi gözlerin sahibi çatıda eğilmiş  üzgün bakışlarla ona bakıyor,diğer yandan da Cemrenin bileğinden sımsıkı tutmaya devam ediyordu.
SERKAN :bağırdı:
CEMRE!!!...SEN.....AKLINI MI KAÇIRDIN? NE YAPIYORSUN?

CEMRE:Bırak beni!!!!! bıraksana!!!!

SERKAN:Hayır!!! Asla !!!!!!
CEMRE:Neden Serkan? bir kaç defa bıraktın zaten? Şimdi ne farkı var ki?
Cemre ağlıyor aynı zamanda Bileğini Serkandan koparmaya çalışıyordu.
SERKAN:Hayır Cemre !!!Yapma lütfen!! Ben seni bir daha kayb edemem...lütfen Cemre kalkmaya çalış...
CEMRE:ya bırak !!!sana beni bırak dedim!!!!!!lütfen arkadaşlığımızın hatrına, benim yaşamak için hiç bir sebebim yok,ben her şeyi kayb ettim ailemi,arkadaşlarımı,çoçuğumu,aşkımı her şeyi....her şeyi
CEMRE: Neden Serkan ? neden beni aramadın? Bana olan sevgin bu kadarmıydı???
Şimdi Serkan Cemrenin bileğini bırakmamak için dikkat ediyordu
SERKAN:Hayır!Cemre ben hiç bir zaman senden vaz geçmedim ki,aradım ,yıllarca aradım.Cemre sana yemin ederim ki, Ben seni hiç unutmadım .
CEMRE:Yalan!!!! Unutmadın diye mi Eylülle evlendin? Ama  Ben o gece adamlardan kurtulmaya çalışırken bile durmadan seni arıyor; belki beni bu beladan kurtarırsın,bana yardıma gelirsin diyordum
Ama sen benim aramalarıma bile cevap vermedin.Ben sana o kadar güvenmiştim ama sen o gece Eylülle barışmışsın!!!!!
SERKAN:Cemre bunu nerden duydun bilmiyorum!!!! Ama ben Eylülle falan barışmamıştım,ilaçlarını almak için çıkmıştım.telefonu da orda unutmuştum,sana sevdiklerimiz üzerine yemin ederim ki, ben seni aldatmadım.
Serkanın elleri terledikce Cemrenin parmakları biraz daha kayıyor uca doğru gidiyord.
SERKAN:Hadi Cemre görmüyormusun,ben seni çok seviyorum,
hayır CEMRE!!!sakın sakın !! Elimi bırakma!!.
Kimse yok mu? Yardım edin? Cemre dayan!! dayan Cemre seni kurtarıcağım, lütfen biraz dayan!!!
Az sonra sese işçiler de geldi.Cemrenin kendin öldürme çabasına rağmen ,Serkan Cemreyi bırakmadı.Hemşire çatıdan inmeden sakinleştiriciyi vurdu.Cemre az sonra Serkanın kucağına yıkıldı.Serkan, yalnız başına işçilerin ne dediyini, ne düşündüğünü umursamadan onu kucağına aldı,odasına götürdü.Cemreyi yatağa yatırdı.Cemre dudaklarında bir şeyler mızıldanıyordu
"kızım benim.....lütfen  korkak anneni Affet " senin yanına gelemedim.O gece Serkan eve gidemedi.Bütün gece Cemrenin başının üstünde növbet tuttu.
Serkan Cemrenin söylediklerini bütün gece düşünüyordu.