#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben

Affet beni 3.bölüm.

Bekçi gelmeseydi belki onların bakışmaları uzaya bilirdi.Adam gelince Serkan ve Cemre odalarına geçtiler.Ama bu kez hiç konuşma olmadan onlar bir köşeye çekildiler.Serkan telefonu nereye fırlattı onu bile bilmiyordu.Ama içi hiç rahat değildi.Suçluluk duygusu onun rüyasını bile kaçırmıştı.Bunu Cemreye nasıl açıklayacaktı.Ama ne yapa bilirdi ki,karşısında emniyet müdürü duruyordu.Serkan camın önündeyken bir polis arabasının durduğunu görünce Cemreyi uyandırdı.Her ikisi de otelden öyle bir hızla ayrıldılar ki, cüzdanlarını kayb ettiklerini sonradan anladılar .Daha doğrusu yedikleri yemeğin hesabını ödeme sırasında anladılar.
CEMRE: Bir pors daha alabilirmiyim?
SERKAN:sen ciddimisin?
CEMRE:evet çok lezzetli..böyle yemekten sonra biraz daha uyuya bilirim.
SERKAN:Cemre?
CEMRE:Evet?
SERKAN:Ben cüzdanımı kayb ettim
CEMRE:nasıl yani?
SERKAN:kızım basbaya kayb ettim,belki otelden ayrılırken düşürmüşüm.
CEMRE:şimdi ne yapıcağız?
SERKAN:ya üstümde sadece bir kaç kruş var o kadar.
Peki ya sen ?
CEMRE:Serkan galiba bende düşürmüşüm....
SERKAN: inanmıyorum ,şimdi gerçekten mahv olduk.
CEMRE:benim onayımla
SERKAN: ne ne onayı?
CEMRE:Anlamadın mı?
SERKAN:Cemre ?
CEMRE:Üç iki bir koş.hadi gidiyoruz.
Cemre Serkanın elinden tutmuş yine koşuyordu.Ama bu sefer garson ve diğer çalışanlardan.
SERKAN:Cemre sen ne yaptığını biliyormusun?
CEMRE:atlattık,böylece yediklerimizi de erittik.Hadi Serkan biraz daha uzaklaşmalıyız
SERKAN:neden kaçıyoruz?!.Onlara durumu açıklaya bilirdik.
CEMRE:Burası sana Londra değil.Burda az konuşup,çok tartaklarlar.Şimdi biz seninle bulaşık yıkıyor olurduk.
SERKAN:Bulaşık yıkamak ,hırsızlıktan daha iyi.!
CEMRE:o zaman kaçmasaydın,yalnız başına orda kalsaydın.
SERKAN:Sen elimden sımsıkı tutmuştun .belki artık bırakırsın.
Cemre onun elini hızla bıraktı
CEMRE:afedersin.Ben sadece öylesine tutmuştum. Stresli durumlarda öyle oluyor.Sen her erkek gibi ,karıncadan fil yapıyorsun
SERKAN:ben bunu demek istemedim.
CEMRE:Evet tabi, başka ülke şartlarında büyümüş biri ,istediği kızın elinden kolayca tuta bilir dimi? Hele bu kız onunla birlikte düğünden kaçtıysa....kolayca elde edilir dimi?
SERKAN:sen delimisin? Neden böyle konuşuyorsun?
CEMRE:tabi,sen bana öylesine yardım ettin . Seni sevdiğin kız terk etti ve sen kendi hayatını bile bitirmek istedin.
SERKAN:Biliyorum,hatırlatmana gerek yok.
CEMRE:senin bildiğini bende biliyorum,ama bu hiç birşeyi değiştirmiyor aptal.
SERKAN:Ben gücüm yettiği kadar sana yardım etmeğe çalıştım.Ama yetmiyorsa sen kendin devam et tamam mı?
Serkan sinirle ordan ayrıldı.Cemre söyledikleri yüzünden pişman olmuş Serkanı arıyordu.Sahile gitti ve onu orda aramaya karar verdi.
Serkan sahilde oturmuş, kıyıya vuran dalgaları izliyordu.
Cemre onun yanına oturdu.
CEMRE:Affet beni...ben sinirden ne konuştuğumu bilmiyordum üzgünüm.Peki sen ? Babaannen için mi bu kadar üzgünsün? Resim onun mu? O seni çok seviyor, önemsiyor,senin iyiliğini düşünüyor
Serkan resimi yeniden cebine koydu.
SERKAN:evet yalnızca o......
O düşünüyor,başka kimse!
CEMRE:Neden? ya ailen?
SERKAN:onlar boşandılar,şimdi onların ilgilenmesi gereken kendi aileleri var
CEMRE:Ben çok üzgünüm.Bir şey diye bilirmiyim?
Serkan derinden nefes aldı.
SERKAN:Meğer seni durdura bilirmiyim?!
CEMRE:o kız .....seni hiç hak etmiyordu.
SERKAN:nedenmiş ? Ben çok mu iyiyim?!
CEMRE:evet.
Cemre kafasıyla sözünü onayladı.
CEMRE:Sen çok iyisin.
Serkanın yüzünde ufak bir gülümseme yarandı.
CEMRE:Biliyormusun ben burayı sevdim.Çok sakin ,sessiz ve güzel bir yer.
SERKAN:Sen buna özellikle değer veriyorsun değil mi?
CEMRE:Sen beni anlamıyorsun.
Bunu söylerken Serkan onun gözlerine baktı.İkisi de gülümsediler.
SERKAN:tamam,söyle bana...
CEMRE:Neyi?
SERKAN:Birşeyler işte,tamam, en iyisi bana nerelerde olmak isterdin onu söyle?
CEMRE:Benim kalbim özgürlük için çırpınıyor.Eğer kalbim isterse ben evlenirim de
ama istemiyorsa da yapmam.Neden başkalarının istediğini yapmalıyım ,kendi istediğimi değil .Ben at üstünde koşmak koşmak uzaklara gitmek istiyorum.Kimsenin beni durdurmamasını istiyorum.Belki tüm bunları yapa bilirdim,annem hayatda olsaydı.
Serkan başını aşağı dikmiş onu dinliyordu.Ama şimdi Cemrenin sesinde üzüntüyü hiss edince ona baktı.
SERKAN:onu özlüyorsun...
CEMRE:evet çok.Ama onunla ilgili konuşamam.Onu sormam bile yasak!onu hatırladığım an dedem sinirleniyor.
SERKAN:neden?
CEMRE:annemle babam üniversitede tanışmışlardı.Dedemin polis gelin adayı istememesine rağmen evlenmişlerdi.Dedem o zaman olduğu gibi şimdide kızgın.
SERKAN:Peki senin baban?
CEMRE:O çok sakin acılarını belli etmemeğe çalışıyor.O ben doğduğumda annemi kayb etmiş,ama bana bunu hiç hiss ettirmedi.Hep merak ettim onun bu kadar acıyla nasıl başa çıktığını.....
SERKAN:babanla konuştun mu?
CEMRE:Ne hakkında?!!! Ben hiç annemin mezarına gitmek istediğimi bile söyleyemedim.Çok tuhaf değil mi?ben bir kere olsun annemi ziyaret etmedim.
Cemre bu sefer göz yaşlarına hakim olamadı.Bir çoçuk gibi iç çeke çeke ağlıyordu.
CEMRE:ben bi çiçek bile götürmedim...onun mezarına.
Çünkü bana yasak!!
Ben çok üzgünüm, bana ne oldu bilmiyorum.Adeta ben ağlamam.
Cemre göz yaşlarını silmeğe çalışıyordu.
CEMRE:çok zavallı bir aptalım .
SERKAN:hiç öyle biri değilsin.Tamam hadi seni bir yerlere götüreyim.Biraz kendimize geliriz.
Serkan onunla sahilde biraz dolaştıktan sonra onu parka götürdü.
SERKAN:Cemre ben sana birşey söylemeliyim.
CEMRE:bu bana iyi geldi, lütfen biraz daha burda kalalım.
Cemre nereye gitse Serkan onunla gidiyordu.Ona gerçekleri anlatmak için uygun bir zaman arıyordu.Ama uzaktan ona doğru gelen adamları görünce artık çok geç olduğunu anladı.Cemre Serkanın üzgün bakışlarını görünce ona ne olduğunu sordu.. Arkaya döndüğünde dedesini gördü.Serkan hala üzgün bakışlarla Cemreye bakıyordu.Cemrenin gözleri doldu,ama ağlamayacaktı.Başını aşağı eğdi ve babasına doğru gitti.Dedesi ona ters bakış attı ama hiç biri ona laf etmedi.Arabaya doğru irelilediler .Tabi Cemrede abisi ve bir kaç adamla onların peşinden gitti.
Serkan bir anda yerinde öylece durmanın iyi bir fikir olmadığını düşündü ve onların peşinden gitti.Arabaya az kalmış onun karşısını kestiler.Bu Yaşar ve bir kaç adamıydı.
Araba ordan uzaklaşınca Yaşar adamlarıyla Serkana saldırdı.
YAŞAR:Bir daha kardeşime yaklaşmadan önce bin kere düşünürsün artık.
O ve adamları gidince Serkanı kanlar içinde boş bir sokakta buldular sadece.. .....
İki Ay sonra......
-Abi nerde durmamı istersin?

SERKAN:ben söylerim sen devam et!
Serkan telefona baktı.10 cevapsız arama vardı.Ama şimdi Güneyle konuşmanın sırası değildi.Serkan büyük bir köşkün önünde durdu.Kapıda bir kaç koruma vardı.Serkan onlara yaklaştı.Üstündeki kiyafetler onun gerçektende başarılı bir iş adamı olduğunu kanıtlıyordu.
GÜVENLİK:kime baktınız?
SERKAN:Cemre Derinoğlu burda mı oturuyor?
GÜVENLİK:evet, siz kimsiniz?
SERKAN:Siz ona Serkan Özgün geldi söylerseniz..
GÜVENLİK:Tanam siz burda bekleyin ,ben haber veririm.
Serkan biraz sonra güvenliğin döndüyünü gördü.Güvenlik onu bahçeye götürünce Serkan karşısında Cemrenin dedesini ve abisini gördü.

SERKAN:selam ,ben de sizinle konuşmak istiyordum.
YAŞAR:söyle!
SERKAN:O gece benim zamanım olmadı size gerçekleri açıklamam için...ben...
YAŞAR:Sadede gel!
SERKAN:Ben Cemreyi görmek istiyorum.
Ama bu sözler Cemrenin dedesini kızdırmaya yetti o "kapa çeneni diye bağırdı.Ne diyecekse çabuk söylemesini istedi
SERKAN:dinleyin, benim o gün Cemreyi size vermem doğru değildi.Yanlışta adlandıramam,siz onun ailesisiniz ama doğru yaptığımı da sanmıyorum. Ben Londra'dan Cemreden özür dilemek için döndüm.burda olduğumu kimse bilmiyor,babaannem bile...
Bu zaman Cemrenin dedesi sakin bir şekilde" o nasıl?" Diye sordu.
SERKAN:babaannem mi? O iyi , teşekkür ederim
YAŞAR:Senin babaanneni sormadı! Cemreyi sordu.
SERKAN:anlamadım?
Yaşar bu seferde Serkanı vurmaya kalktı
YAŞAR: söyle! Kardeşim nerde? Nerde Cemre? Sana para mı lazım ? Söyle bu yüzden mi Cemreyi kaçırdın?
Bu zaman Cemrenin babası Halit geldi ve onları ayırdı
SERKAN:Amca ben Cemre nerde onu bilmiyorum.Biz o günden beri hiç konuşmadık.Bakın bunlar benim biletim.Ben daha bu sabah Londradan geri döndüm..
HALİT:Tamam sen gide bilirsin. Cemre yine evden kaçtı ama bunu kimse bilmiyor.Sen gide bilirsin.
YAŞAR:ama baba...
HALİT:O bile bilmiyorsa,demek Cemre bu sefer kendi pilanlamış sen artık git.
SERKAN:Cemre nereye gider....
HALİT:orası seni ilgilendirmez,git.
Serkan gidince ,Yaşar konuşmaya başladı.
YAŞAR:baba sen neden karıştın?
Dedesi sadece bir cümle söyledi" Baban iyi yaptı ,şimdi O çoçuk bizi Cemreye götürücek"
***
SERKAN:Güney uyan kapıda bekliyorum.
GÜNEY: Serkan sabah sabah ne oluyor? Sen içki mi içtin nerdesin?
SERKAN:İçki içmedim ve şu an evinin önündeyim.
GÜNEY:Çok komik.Oğlum dün Londrada değilmiydin?
SERKAN:Güney kapıya gel hemen!
GÜNEY:tamam geliyorum,ama beni kandırıyorsan.....
SERKAN ? Sen gerçektende burdasın?
SERKAN:evet...
GÜNEY:Bunu nasıl yaptın?
SERKAN:Böyle kapıda mı konuşalım yoksa.....
****
Serkan Güneyle arabaya biniyordu.
GÜNEY:tamam bunu yapıcağım.Arkadaşlar ne için lazım.Ama benim hala anlamadığım sen neden israrla o kızı arıyorsun ?
SERKAN:bu kadar soru soracaksan söyle ben başka birini bulurum
GÜNEY:tamam lan kızma bin arabaya.
Onlar evden ayrılınca Yaşarın da onları takip ettiğinden habersizlerdi.
SERKAN:o annesinin mezarını ziyaret etmeği çok istiyordu.
GÜNEY:hala orda olduğunu mu düşünüyorsun,bu kadar zaman.
SERKAN:Bilmiyorum ama onunla ilgili elimdeki tek ip ucu bu.
GÜNEY:Kesin bunu onun ailesi de biliyordur,peki neden hala onu bulamadılar?
Neyse .....söyle bakalım ne zaman anladın?
SERKAN:neyi anladım?.
GÜNEY:aşık olduğunu
SERKAN:Neee???
Serkan Güneye tepki gösterse bile aslında kendisine kızgındı.Bu duygu aşkmıydı? Hayır hayır! Bu sadece suçluluk duygusuydu.O Cemreye aşık değildi.
SERKAN:Ben aşık falan
olmadım ,öyle birşey yok
GÜNEY:tabi ,sen o kadar yolu onu bulmak için geldin.Şimdide o kadar yolu onu aramak için gidiyorsun.Peki bulduğunda ona ne söyleyeceksin?
SERKAN:Ben özür dilicem ve gidicem.
GÜNEY:Ya Cemre ? O ne yapıcak peki?
SERKAN:Bilmiyorum,ne yapmak istiyorsa onu,kendi hayatı,kendi kararı.
GÜNEY:Söylediklerinin ne kadar saçma olduğunu biliyormusun?
SERKAN:biliyorum ama ben onu çok üzdüm,kalbini kırdım .Şimdi özür dilemem gerekiyor.
GÜNEY:Oğlum sen basbaya aşıksın.Tebrik ederim.
SERKAN:Böyle kötü espirileri babandan mı aldın.?!!
Serkan Güneyin omuzuna hafif bir yumruk attı.
O kadar şehirlere rağmen Cemreden hiç bir yerde haber yoktu.
Ama Güney bunun yerine takip edildiklerini fark etti.
SERKAN:Ne?
GÜNEY:dönme ama takip ediliyoruz haberin olsun.
SERKAN:Lanet olsun bu Cemrenin abisinin arabası.
GÜNEY:o olduğuna eminmisin?
SERKAN:Evet eminim şimdi ne yapıcaz?
GÜNEY:sen Cemreyi görmek istiyorsun öyle değil mi?
SERKAN:Evet
GÜNEY:hatta canın bahasına olsa bile mi?
SERKAN:O kadar da abartma, ama evet onu görmek için herşeyi yaparım.
GÜNEY:Bunu söylemen güzel,çünkü öndeki döngeden sen arabadan atlıyorsun.
SERKAN:NE?sen aklını mı kaçırdın?
GÜNEY:Cemreyi istemiyormusun?
SERKAN:evet ama bu hıza karşı atlamam.
GÜNEY:onu istiyorsan o zaman atlayacaksın,abisi beni takip ederken sen Cemreyi bulmuş olursun.
Serkan arabadan atlayınca aşağıya doğru biraz yuvarlandı.Yaşar onu fark etmeden Güneyin arabasının peşinden gitti.Serkan ayağa kalktığında ufak yaralara rağmen iyi durumdaydı.Etrafa bakındı.Burdan çok az araç geçtiğini anladı.
O sırada ordan biraz uzakta ormanın içinde erkek kılığına girmiş bir kız binmek üzere olduğu atının başını okşuyordu.
Ormanın sessizliği ona huzur veriyordu. ......