#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben

yeniden başla-2.bölüm

Okula gec kalmak üzereydim.Aşağı kattan Berenin sesine yataktan fırlamış çantamı topluyordum.Babamın erkenden gitmesi işlerinin yoğun olduğu demekti.Okula beni Beren bırakıcak ordan da şirkete geçecekti.
Okula ilk kez geliyormuş gibi bir rahatsızlık vardı içimde ......sanki ,birden birileri önümü kesicek 3yıl önce olduğu gibi benimle dalga geçicek gibi olmuştum.Bu yüzden aslında şuan saklanmayı bile tercih ederdim.Ama Defneyle sınıfa girdiğimde dikkatimi tuhaf şekilde Serkanın yanında oturan kız çekti.Kızın konuşması ve gülümsemesi Serkanı mutlu ediyormuş gibi bir ortam vardı.Ama benim gelişimle Serkanın yüzü ciddileşti,tabi kız bunu fark etmiş olmalı ki,bana doğru döndü.Önce bana sonra yeniden Serkana baktı.Serkan o sırada elini kızın omuzundan çekti ve kitaplarına odaklanmaya çalıştı.
Ders nasıl devam ediyordu bilmiyordum,ben ara sıra yandakı arkadaşlara bakıyodum.
Onlar da beni takip ediyor gibilerdi.Zilin çalmasıyla benim dışarı çıkmam bir oldu ama ayakta durmakta o kadar da başarılı olamamıştım.Karşıma aniden biri çıkınca taşa çarpmış gibi yere oturdum.Ama o adam elini hemen bana uzattı.Ben ilk onun özür icabı elini tutmak istedim.Ama bakışlarım yüzüne gidince elimi yere koydum ve kendim kalkmaya karar verdim.
GÖKHAN:Cemre çok özür dilerim,iyimisin?
CEMRE:Sen özür dilemeği biliyormuydun?
GÖKHAN:hadi ama Cemre sen ne zamandan böyle ukala birine dönüştün?
Cemre ayağa kalkınca kendine çeki düzen verdi ve hemen gitmek istedi.
CEMRE: bilmem onu sen düşün artık,şimdi önümden çekil.
GÖKHAN:Anladım,hala üç yıl önceki durumlar yüzünden dimi,ama asıl suçluyu affetmişken benimle neden böylesin?
Cemre işte şimdi onu tokatlamamak için kendini zor tutuyordu.
CEMRE:o ....o olay yüzünden hayatım mahv oldu.Ama sizin bana oynadığınız o oyun var ya ben onun beterini yapıcağım.Hiç birinizi afetmedim ve etmiğcem .Aksine bence kendi hayatınız sizin için değerliyse benden uzak durursunuz...yoksa..

GÖKHAN:Gerçekten merak ettim yoksa ne? Ama sen ne yapsanda bana birşey olmaz.İşte bu yüzden seni akşam evimdeki partiye davet ediyorum.Belki intikamını orda alırsın kalabalığın içinde ne dersin?
CEMRE:merak etme,intikamımı zaten herkes duyucak.
Cemre ordan ayrıldı.O gün sinirden kantine bile gitmedi.Okul çıkışı Beren onu bekliyordu.Ama Berenin de ruh hali berbat durumdaydı.Bunu Cemre hemen anladı.
CEMRE:Neyin var?
BEREN:"Ben iyiyim ,asıl sen anlat beklediğinden iyimiydi;yoksa.
CEMRE:Beren... konuyu değiştirme...
BEREN:Bana diyene bak;asıl sen sorudan kaçıyorsun demek ki ikimizin durumu aynı.
CEMRE:evet,ama önce sen anlat ne oldu?
BEREN:Babam benimle buluşmak istiyormuş...
CEMRE:Ama sen Nesrin yüzünden gitmek istemiyorsun dimi?
BEREN:Evet, babamın hala kızı yaşta biri için tüm ailesinden vaz geçmesini kabullenemiyorum.
CEMRE:Beren peki ya önemli birşeyse...
BEREN: bilmiyorum işte her neyse...ayrıca daha akşama çok var
CEMRE:Demek akşam buluşucaksın yani bir kez daha akşam yalnızım.
BEREN:Hayır,sende benimle gideceksin olmazmı?
CEMRE:Babanla yalnız buluş bence, ben kendi baba kız ilişkimi çözemiyorum bide senin ki,ha bu arada babam gitti mi uçak bu akşam kalkıyordu dimi?
BEREN:hıhı...aslında bu projeyi beğenirlerse ,şirketimiz oldukca başarı kazanmış olur.Bak ne diycem benim sürekli gittiğim bir yer var.Oraya gidelim mi ? Birşeyler atıştırmak ikimize de iyi gelicek.
CEMRE:Buna hayır dememin imkanı yok ,açlıktan ölüyorum.
***
SERKAN:Defne aceleyle nereye?
DEFNE:Serkan annemin teyzesi Fatoş vardı ya o çok hastaymış annemle ben bu yüzden Ankaraya gidiyiruz.Annem evden birkaç eşya alıcak,evde yalnız kala bileceksin dimi?
SERKAN:tabi de ,peki ne zaman döneceksiniz ?
DEFNE :Onu bilmiyorum,ama ev sana emanet o varoş güllerini de eve alma sakın!
SERKAN:Defne yeter!!,hem sen gec kalmıyormusun?
DEFNE:haklısın ama dediklerimi unutma sakın!!

***
EYLÜL:Serkan az önce Defneyi gördüm...
SERKAN:Ya sorma annemin teyzesi mi ne o hastaymış annemler oraya gidiyorlar.
EYLÜL:Sen bu yüzden mi bu kadar üzgünsün yoksa başka birşey mi var?
SERKAN:tabi başka ne olucak ki? Şey Eylül akşam bize gelsene bana makarna yapmam için yardımcı olursun.
EYLÜL:Tabi ki aşkım ,ama geç olmadan dönmeliyim çünkü Neriman hanımı biliyorsun.
SERKAN:Sen merak etme ben kendim seni yurda zamanında götürürüm.
EYLÜL:ozaman sen Gökhanın partisine gitmoyorsun dimi?
SERKAN:hayır aslında hiç ilgilenmiyorum da.Bırak ne hali varsa görsün.Hadi bizde kalkalım artık.
EYLÜL:Tamam.
***
Akşam Cemre babasıyla telefonla koniştuktan sonra yemeğini yedi ve yorgun olduğu için odasına kalktı.Ama gece yarısı müzik sesinden uyuyamadığını fark etti.Etrafa bakındı saat 02:12 gibiydi.Cemre ayağa kalktı ve cama doğru gitti.Camdan diğer evde parti ve eğlence sesleri yükselirken Cemre sinirden tırnaklarını yiyordu.Gecenin bu saatinde bile kimse partiden ayrılmak istemiyordu.Evin oldukca yakın olması sesin bu evde yankı yapmasına neden oluyordu.
Cemre kendi müziklerini açtı,kulağına yastık kapattı olmadı.En sonunda polisi aramaya karar verdi.Polisler gelince Cemre karanlıkta camdan izlemeye başladı.Ama kısa süre sonra polisler gidince Cemre deliye döndü.Çünkü dj yeni şarkı eşliğinde arkadaşları eğlendirmeğe devam ediyordu.
"Madem polisler birşey yapmadı,o zaman sen kendin yapacaksın"
Cemre üstünü değişti ve aşağı indi.
Kapıyı tıklatınca kapıyı Cemreyle aynı sınıfta okuyan Burak açtı.
BURAK:Vay Cemre? Senin de aramıza katılacağını bilmiyordum
CEMRE:Gökhan nerde?
BURAK:İçeride...
Tam o an Gökhan geldi.
GÖKHAN:Sen sonunda gelmeğe karar verdin demek! eeeee o nerde? İntikamın?
CEMRE:Gökhan bak geç oldu etraftakıları rahatsız oluyorlar.Artık partine son versen?
GÖKHAN:Öylemi? Ne tuhaf senden başka daha kimse şikayet etmedi.Ha bide polisler vardı dimi ya aslında merak ediyorum acaba beni kim ihbar etti.Ama polisler benim arkadaşımdı bu yüzden birşey yapmadılar.Şimdi beni ihbar edeni görmek isterdim kesin sinirden deliriyordur.Neyse Cemre malesef isteğini yapamıycam,arkadaşlarım partinin kısa sürmesine üzülürler.İstersen sen de gel....dur.....Ama bir şartla yapa bilirim...belki... .
CEMRE:Ne istiyorsun?
GÖKHAN:Herkesin önünde ,beni çok sevdiğini söylersen...a bu arada benimle çıktığını da unutmadan ..o zaman bende
CEMRE:Sen delirmişsin...ben bunu neden yapıyım ben senden nefret ediyorum anladın mı nefret?! Böyle sözleri ben yaşadığım müddetce benden asla duyamazsın!
GÖKHAN:bu kadar emin konuşma bence ,şimdi gide bilirsin.
Arkadaşlar partiye devam.!!!!
Cemre dışarı çıkınca temiz hava onun iyi düşünmesini sağlıyordu.Gökhan neden öyle söylemişti? Yoksa o Cemreye karşı birşeyler mi hiss ediyordu.Cemre uzun uzun düşündü.
"Hayır bu imkansız! Ben bir kere böyle tuzağa düştüm,ikinci kez benimle oynanmasına izin vermiğcem.Aksine intikam nasıl alınır onu size kanıtlıycam.
Cemre aşağı katta biraz arayış sonrası sonunda elektrik için gerekli eşyaların bulunduğu çantayı buldu ve birde makas gibi bir alet daha.Çantayla birlikte evin arkasını dolandı .İki evi ayıran duvarı geçmeğe çalıştı.Etraf sessiz ve karanlıktı.Bir tek şarkı eşliğinde dans eden çılgın gencler hariç.
O sırada Serkan su almak için aşağı inmişti.Mutfaktan su bardağını alırken gözü birşeye dahası birine takıldı.Bu yolun diğer tarafındakı duvarı geçmeğe çalışan biriydi.Serkan bu kez daha dikkatli bakınca onun Cemre olduğunu anladı.Cemre elindeki feneri kapattı.Biri onu göre bilirdi.Atlayınca çantayı da eline aldı.Cemre işi hızlıca yapmalı ve kimseye yakalanmamalıydı.Gökhan elektrikler kesilince ,arkadaşlarının yanına gitti.Cemre o sırada duvarı tekrar geçip kendi kapısına doğru ireliliyordu.Bu gece Gökhanın elektriği geri getirmesi imkansızdı.Cemre bunu düşününce yüzünde kocaman gülümseme yarandı.Kapıyı açmak için anahtarını ararken arkasında bir ses duydu.
SERKAN:Bunu mu arıyordun?
Cemre korku ve heyecan içinde dudağını ısırdı.Yakalanmıştı.. üstelik hiç istemediği birine.
CEMRE:E..evet...bende anahtarımı nerde düşürdüm diye düşünüyordum.
SERKAN:Ben sana yardım ederim,Gökhanın bahçesinde.
Şimdi yalansız bana Gökhanın partisinin bitmesinde senin payın varmı yok mu itiraf etmeni istiyorum.
Cemre Serkanın ses tonundakı kızgınlığı açıkca hiss ediyordu.
CEMRE:Yok tabi, bana ne ya ondan. Ayrıca sen beni mi takib ediyorsun?
SERKAN:Seni takip etmiyorum,su almak için mutfaktaydım .O sırada birinin fenerle Gökhanın bahçesinde dolaştığını gördüm.Önce hırsız sandım,sonra anahtarını buldum.Onun bunu bilmesi senin için hiç iyi olmaz bunu biliyorsun dimi?
CEMRE:sana ne ya sen niye karışıyorsun.??
Cemre anahtarı alıp tam içeri geçiyordu ki bir anda peşinden Serkanında geldiğini hiss etti.
Cemre ne olduğunu anlayana kadar Serkan onu duvara sıkıştırmış sesini çıkarmamasını söylüyordu.Cemre elindeki çantaya baktı.Serkan onu görünmez bir yere atmıştı.Cemre konuşmak isterken dışarıda Gökhanın sesini duydu.
GÖKHAN:Burak bunu kimin yaptığını bulmanı istiyorum .Anladın mı?
BURAK: ya Cemre....
GÖKHAN:Saçma sapan
konuşma ,ama dur bu küpe de ne? Eğer bu Cemreninse ben ne yapıcağımı iyi biliyorum?
Sesler Gökhanın bahçesinden geliyordu.
Serkan evin kapısını sessiz bir şekilde kapattı.
SERLAN:aferin küpeni de bırakmışsın,şimdi başın gerçekten belada.
Cemre hala birşeyler söylüyor olsa bile Serkanın eli yüzünden ne dediği anlaşılmıyordu.
Serkan bunu fark ettiğinde elini geri çektiği gibi kendisi de geri çekildi.
CEMRE:sen neden bana yardım ediyorsun yoksa bununla kendini affetireceğini mi düşünüyorsun?
SERKAN:hayır...hayır..ben sadece yeniden üzülmeni istemiyorum.Ama görüyorum ki,sen üzülmek için her fırsatı kolliyorsun.Şimdi bence bir an öncü kulağındakı o küpeyi çıkar.Yarın ben Gökhanla konuşurum.
CEMRE:Bunu yapmıycaksın.Benim işime karışma! Ben o zavallı Cemre değilim artık.Karışma tamam mı?!
SERKAN:Öyle mi? Tamam ne halin varsa gör! Bana ne ya?!!! Serkan geri gitti ve evden ayrıldı.Cemre odasına çıktı ,işığı açmadan camın önüne gitti.Karanlıkta Gökhanın odasının penceresine baktı.Gökhan elindeki mumları yatak odasına yerleştiriyordu.Herkes ayrılmışa benzoyordu.Gökhan mum işığında odasında biraz dolaştıktan sonra camın önüne geldi.Cemreni görmesi imkansızdı çünkü Cemre perdeleri indirmişti.Ama Cemre perdenin arkasında saklanmış olsa bile Gökhanın diğer taraftan onu gördüğünü hiss ediyordu.O Cemrenin penceresine bakıyor olsa bile sanırdın o kızgın bakışlar Cemrenin durduğu yeri iyi biliyordu...
2.bölümün sonu....