#cemser Bir başka hikaye :sen ve ben

"yeniden doğan güneş"

Serkan basamakları nasıl atladığını hatırlamıyordu.Bildiği tek şey gecikmemek, zamanında yetişmekdi. Serkan sıyah ve çok şık olan arabasının kapısını açtı ve hemen kapısını kapattı.Hastaneye varır-varmaz Cemrelerin çıkış yaptığını sordu.
-evet ,efendim bir kaç dakika önce ayrıldılar.Ama Hasan bey diye biri sizi arıyordu.
-tamam ,sağolun.
Serkan hızlı adımlarla arabaya geri döndü.Arabayla tam gaz Cemrenin gidebileceği yere doğru gidiyordu.O sırada telefonun açtı.
-Beni arıyordunuz öylemi?..

*******
Serkan otöbüse yetişemediği için üzgündü.Oturmuş gelib geçen insanları izliyordu,aslındaysa düşünceleri az sonra yapıcağı işin planlarını hazırlıyordu..
****
Cemre köye vardığında Gizem ve Sinan onu beklemekteydi.Melek koşarak Sinanın boynuna atladı.Yol boyu Cemre ve Hasan bey hiç konuşmamıştı.Cemre Hasan beyin sürekli gözü yolda kaldığını görünce dayanamadı ve sordu.
CEMRE:birini mi bekliyorsun Hasan amca?
Hasan düşüncelerden ayrıldı.
HASAN:Ben mi?.....sadece öylesine baktım ...hadi içeri geçelim.
Onlar evin önüne varmışlardı.Birden araba sesine benzer bir ses geldi.Siyah araba kapı önünde durdu.Cemreyi şaşırtan böyle arabanın köy yerine gelmesi değil arabadan inen insandı.Serkan onlara doğru sakin ama kendine emin şekilde ireliliyordu.Melek onu görünce Sinanın kucağından indi ve koşarak Serkana doğru gitti.Serkan kızına bu sefer bir başka sarıldı.Sanki yıllardır içinde yatan çoçuk özlemini gidermeye çalışıyordu.Elleri Meleğin ipek gibi saçlarında dolaştı.Serkan kızını sanki hiç bırakmak istemeyecek kadar çok sıkı sarılmıştı.Cemre şaşırmayı bırakıb onlara yaklaştı.
CEMRE:Serkan niye geldin?
SERKAN:Gerçekten de bilmiyormusun?
Cemre tam anlayamadı, Serkanın sorusu onu biraz ters köşe yaptı.
CEMRE:hayır...
SERKAN:O zaman anlatıyım, ben kızımı almaya geldim!
CEMRE:Şaka mı bu ?
Cemre sinir ve korku karışığı bir ifadeyle Serkana yaklaştı.Meleği onun kucağından aldı.
CEMRE:Melek benim kızım ,siz onu sadece evlat edindiniz diye,bu sizin benim kızımı benden almaya hakkınız olduğu anlamına gelmez!
SERKAN:Ya demek öyle?!
Serkanın yüzü sinirden gerilse bile güldü.
SERKAN:Cemre ,senin Meleğe hakkın olduğu gibi ,benim de ona senin kadar hakkım var! Bilmeni isterim ben senin saklamaya çalıştığın sırrı biliyorum.Bu yüzden de........
CEMRE:Ne? ...bu............Senin ,kızımı almana hakk mı veriyor? Peki bu güne kadar nerdeydin? Meleğin ilk terpenişinde,doğduğunda nerdeydin? Ya ilk adımını attığında, ilk kelimesinde nerdeydin? Söylesene???
Cemre kalbinde tuttuğu bütün acıları diline dökerken,yanaklarından süzülen yaşları,hala annesinin kucağında olan Melek elleriyle siliyordu.
Serkan da bu durumdan mutlu değildi.Biraz daha Cemreye yaklaştı .Bu sırada Hasan Sinana işaret etti.Sinan Meleğin bu durumdan çok üzüldüğünü görüp onu içeri aparmak istedi.Bunu Serkan da fark etti ve Meleğe yaklaştı.
SERKAN:Melek neden ağlıyorsun?
MELEK:ama annem de ağlıyor...
Cemre hemen kendini toparladı .
CEMRE:bak kızım,ben ağlamıyorum tamam mı sende ağlama?
MELEK:anne lütfen sizde kavga etmeyin
Hasan kendisi Meleği Cemreden alıp Sinanın kucağına verdi.
HASAN:güzel kızım sen hiç üzülme,şimdi sen Sinan amcanla içeri geç ,ben de bunları seni üzdükleri için azarlarım,onlarda bir daha kavga etmezler ,tamam mı?
MELEK:tamam dede.
Sinan onu içeri götürünce Hasan yüzünü onlara çevirdi.
HASAN:Şimdi Siz ikinizde
susun .Serkan ben seni bunun için mi çağırdım,Meleği korkut diye mi?
CEMRE:Hasan amca sen...sen ne diyorsun???
HASAN:Evet Cemre! Serkanı ben çağırdım.Ya ne yapsaydım üzülmeni ,kahr olmanı izlemeye devam etsemiydim?!!! Siz ikiniz de keçi gibi terssiniz.Ama ben sizin inadınız yüzünden Meleğin üzülmesine,anasız-babasız kalmasına izin veremem.Bu yüzden de Serkanı bura davet ettim! Kızına sahip çıksın diye..Çünki Serkanın sizi ne kadar çok sevdiğini ben onun gözlerinde çok iyi görüyorum.
CEMRE:Hasan amca bizim sana yük ....
HASAN:Hayır Cemre !sakın o cümleyi kuruyum deme.Sen ve kızın benim için yük falan değilsiniz.Ama ben bile-bile Meleğe bunu yapamam.
HASAN:Serkan oğlum ,sende bunları bir daha üzersen seni kendi ellerimle cezalandırırım
SERKAN:Merak etme ! Hasan amca.Ben Melek ve Cemreyi asla üzmem.Bunlar benim ailem,yaşadıklarımdan sonra ben onları asla ve asla bırakmam.
O sırada Melek neşeli halde Sinanın kucağında Serkana doğru geldi.Serkan Meleği kucağına aldı
SERKAN:Melek evimize dönelim mi?
MELEK:üçümüz mü?
SERKAN:EVET ! Kızım tabiki üçümüz..Sen şimdi geç ,arabada otur.Bizde geliyoruz
MELEK:tamam babacığım
Melek annesine baktı ,annesinin de iyi olduğinu görünce arabaya bindi.
CEMRE:Ben seninle gelmiyorum,eğer Hasan amca size de rahatsızlık verdiysem,kalmaya başka bir yer bulurum .
HASAN:Hayır kızım öyle konuşma.Ben sadece sizi bir araya getirmek istedim.
CEMRE:Hasan amca bizim bir araya gelmemiz imkansız....
SERKAN:demek öyle,tamam o zaman bende Meleği alıp gidiyorum.
CEMRE:Sen Meleği böylece götüremezsin!
SERKAN:Götürürüm,ya sende bizimle gelirsin ,ya da kızından uzak burda kalırsın.
CEMRE:Bunu yapmazsın!
SERKAN:öyle yaparım ki,beni kimsede durduramaz,nasıl olsa onun evlatlık belgeleri Eylül ve bende duruyor.
CEMRE:Şindi anlaşıldı seni Eylül gönderdi öyle değilmi?
SERKAN:istediğini düşün! Ama ben kızımdan ayrılmam.Kararını ver.Ben kızımın küçüklüğünde yanında olmadım ama bu günden her anımı onunla geçiriceğim.
Serkan arabaya doğru döndü.Arabanın kapısını açtı
SERKAN:Geliyormusun?
Serkan bunca yıl Cemreye sahip çıkan aileye öz teşekkürünü etti
Cemre de onlara teşekkür etti.Hasan amca ve diğerleri onları yolcu etti.
Araba çalıştı ve Cemre isteksiz yüz ifadesiyle Serkanın az önce kapısını açık tuttuğu arabaya bindi.
Serkan şimdilik gergin görünse bile içten mutluydu...Şimdi onun hayatına yeniden neşe dolmuştu.....sevdiğii iki insanda yanındaydı