EĞLENCELİ VE UPUZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. YAYINLAMASI BİRAZ UZUN SÜRDÜ. ÜÇ KEZ BİTİRDİKTEN SONRA OKUYUP EKLEMELER YAPTIM. DEFALARCA SİLDİM TEKRAR YAZDIM. İÇİME SİNMESİ UZUN SÜRDÜ. KUSURA BAKMAYIN.
Güzel gözlü kadın... Cidden... Ciddi anlamda... Tam anlamıyla... Ne yaptığını sanıyordu? Yabancı bir adamı evine davet etmek, yoksa her zaman yaptığı bir iş miydi? Gerçekten bunu yapacak mıydı? Onu evine mi alacaktı? Çınar aklını yitirmek üzereydi. Farklı duygular bedeninin her noktasında geziniyordu. Farklı duyguların doğurduğu hisleri adlandırmak zordu, hatta imkansızdı. Neden bu denli yükseldiğini bilmiyordu. Emin olduğu tek şey kendini zor zapt ettiğiydi.
Adam içeri girmek için yönünü değiştirdiğinde Çınar ile karşı karşıya gelmiş oldu. Arada esen soğuk rüzgarları fark eden kimse yoktu. Bilhassa Hayal nereden geldiğini anlamadığı ürpertiyle titremişti. Sebebi kapının açık olmasına bağlarken yanlış yaptığını bilmiyordu.
''En sevdiğim kazağı giymiş...''diyen Yiğit oldukça ukala bir tavır sergilemiş, Çınar'ın üzerindeki siyah kazağı daha önce giydiğini hatta çok sevdiğini ve bundan rahatsız olduğunu ima eden bir şekilde söylenmişti. Çınar zaten sinirlenmeye yer arıyordu. Zemin yavaş yavaş hazırlanıyordu. İçinde volkanların kaynağını hissediyordu. Lavlar taşıyordu. Adeta patlamaya hazırdı. Abimindi demişti Hayal... Evet, abimindi demişti! O zaman bu herif niye bu kazağı daha önce birçok kez giyip çok sevmişti. Ah... Deli olacaktı!
Tek omzunu öne doğru ittirip umursamaz bir ifadeyle Çınar'ı işaret eden Yiğit, Hayal'e dönüp: ''Bu kim?''diye sormuştu. En başta sorması gerekeni nedense en son dile getirmeyi tercih etmişti. Yine haylazlık peşindeydi.
''Bir arkadaş...''dedi Hayal. Bir arkadaş... Onca zamanı birlikte geçirip kazandığı tek sıfat buydu işte. Sadece bir arkadaş. Mükemmeldi. Daha fazlası olduğunu düşünen yoktu zaten.
''Benimle kalıyor.''diye devam etti Hayal. Sesinde en ufak bir çekingenlik tınısı yoktu. Kısa cümleler kurarak, gereksiz bilgi vermeyerek açıklamıştı. Devam etmeden önce yüzüne yerleştirdiği haylaz parıltılar Çınar'ı şaşırttı. Bu durumda nasıl mutlu olabilirdi? Güzel gözlü kadın yanındaki adamın omzuna sert olmayan bir yumruk indirdi.
''O kazak abimindi. Unuttun mu yoksa? Üzerine bir kere bile giymene izin vermedi.''dediğinde kazak mevzusu olası krizlere sapmadan çözülmüştü. Yiğit, hain bir plan yaparak Çınar'a ilk dakikadan rengini belli etmişti. Monoton hayatına renk katacak bir eleman bulmuş, eğlencenin yolunu tutmuştu. Hain planı Hayal tarafından sekteye uğrasa da Çınar'ın sinirden moraran yüz ifadesini görmek her şeye değerdi. Çok eğlenmişti. Az da olsa istediğini elde etmişti.
