Çatalına bir parça peynir batırıp önüne çektiğinde kısa süreliğine gözleri ona takılmıştı. Çınar yemeyi çoktan bırakmış, oturduğu sandalyede geriye doğru yaslanmış, kollarını da birbirine gevşekçe bağlamış Hayal'i izliyordu. Güzel gözlü kadın ağzına götürmek için hazırladığı çatalı ters köşe yaparak tabağa geri bıraktığında Çınar yakalanmanın verdiği rahatsızlıkla kollarını çözüp doğruldu. Bir de somurtmuştu Hayal. Daha temkinli baksa ne olurdu sanki? Aklı hep neden bu kadar geç çalışırdı ki?
Hayal yemeğe öyle kaptırmıştı ki Çınar izlemekten alıkoyamamıştı kendini. Ağzına attığı her lokmada ayrı keyif alıyor, öne uzanan dudakları aldığı tatlardan son derece memnun görünüyordu. Hayattan zevk alıyor, yaşamayı seviyor... Peki neden, gözleri 'kurtar beni' diyerek çığlık atıyor?
Çınar düşüncelere daldığı bir anda Hayal izlendiğini fark ettiği için durumu toparlayamamıştı. Aklına diyecek bir şey de gelmiyordu ki!
''Aç kurtlar gibi yiyorum değil mi?''
''Yeme stilimiz aynı. Dert etme.''
Daha sonra ne mi oldu? Güçlü kahkahalar iki taraftanda yükselip odayı inletti. Çınar uzun zamandır yorulana kadar gülmemişti.
Çınar'ın düşünceleri doğru mu?
Hayal'in gözleri neden 'kurtar beni' diyor?
Çınar gülümseyince de yakışıklı oluyor mu?
Hayal, Çınar'a hayatı, dünyayı sevdirmeyi başarabilecek mi?
Peki... İpler nerede kopacak?
İki gizemli karakter
Gizemleri seven yazan hanım...
İyi geceler, bölüm yakında. : )
