PAPATYA

BÖLÜM 2

İYİ OKUMALAR:)))

Geniş ve güzel eşyalarla donatılmış bir evdeydik.Oldukça zengin olmalıydılar.. Kuzgun'un yanındakilerden biri üzerime doğru geliyordu..Kuzgunlar koltukta bana bakıp kahkaha atıyorlardı.. Bana doğru gelen daha da yaklaşmıştı.. İşte asıl olay şimdi başlıyordu.Başına gelecek herşeye hazır olmalısın Defne.. diyordu iç sesim.

Dur! dedim fısıltı halinde..

Çoktan tokatı geçirmişti suratıma.Gülmeye başlamıştım.Her ne kadar çelimsiz bir kız olsamda alışkındım tokat yemeye..Sinek ısırığı gibi gelmişti onun attığı..Daha da gülmeye başlamıştım.Dayak yemeye razıydım yeter ki bana dokunmasınlar..

''Ne kadar da güçsüzsün'' dedim kahkaha atarak. Bana sinir olmuş olacaklarki hepsi birden üzerime gelmeye başladı.İşte şimdi işim bitecekti!! Çeneni tutamıyorsun Defne değil mi? 

Daha da geliyorlardı üzerime hepsinin gözlerinden bana yapacakları işkenceleri okuyordum.Gözlerinden ateş saçıyorlardı...Çığlık atıp tepinecektim.Başka çarem yoktu.Hadi  çelimsiz Defne bir kere de güven kendine..Ne saçmalıyordum ben? Dört tane erkeğe ne yapabilirdim ki ben?!! Ağlamaya başladım.Çığlık atıyordum!!!

 --------------CENKER----------

Kız karşı koltukta yatıyordu.Sabah olmuştu ve hala kendine gelememişti.Bir an kızın çığlıkları evi doldurmaya başlamıştı.Bu neydi böyle ne oluyordu bu kıza? Hepimiz donmuştuk..Ulaş soğukkanlı davranıp hemen yerinden fırladı.Kızın yattığı koltuğa oturdu.Yüzünü mü inceliyordu o salak? 

''Ulaş kızın yüzünü incelemeyi kes.Ne oluyor kıza?''  tıslamıştım resmen.

''Abi ne inceliycem yüzünü.Ne oluyor diye çözmeye çalışıyorum'' dedi.Hafif bağırarak konuşmuştu.

''Ne olacak cırlıyor görmüyor musun? Bir şeyler yap'' diyerek oturduğum yerden kalkıp kıza doğru yürümeye başladım.Yoksa Ulaş'ın yapacağı birşey yoktu.

''Abi ne zekisin ya.Görmüyorum ya ben cırladığını'' diyerek kalktı oturduğu yerden.Bende hemen kalktığı yere oturup elimi kızın alnına koydum.Sımsıcaktı!! Ateş atıyordu resmen...

   Bir anda gözlerini açtı. ''Bırakın benı ne istersenız yaparım'' diyerek sesli bir biçimde ağlamaya başladı ve duvara yaslanıp dizlerini başına doğru çekip öylece süzüldü.Hıçkırıyordu.

Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum..Bir şey yapmamıştık ki? 

Emre koltuğa doğru gelip kıza doğru eğildi,

''Sen..'' diyebildi sadece.Çünkü kız lafını kesip hıçkırarak bağırmaya başlamıştı.Gözleri kan çanağıydı.. 

''Bırakın beni.Ne yaptım ben size!! dedi bize işlemeyen kızgınlıkla..

Sinirlerim bozulmaya başlamıştı.Nasıl bir belayı almıştık evimize? Boyu küçükte olsa sesi yeterince büyüktü..

Ben tam konuşacakken salonda Gamze belirdi..Haydee..Birde bu küçük uyuza anlat olanları..

''Abı ne oluyor? Kim bu kız? Ne işi var burada?''  dedi Gamze meraklı bir şekilde.Meraklıydı çünkü daha önce eve hiç kız getirmemiştik ve buna alışkın değildi doğal olarak şaşırmıştı.

   On dokuz yaşındaydı benim küçük uyuz kız kardeşim ama yaşına göre olgun ve soğukkanlıydı her konuda.Bizim yüzümüzden içinde bulunduğu olaylardan dolayı daha erken olgunlaşmıştı,daha erken tanımıştı hayatı.

Konuşmak istemiyordum şuan.Gamzeye cevap vermeye üşeniyordum.Doğuş hemen yerinden fırlayıp Gamze'nın yanına gitti ve elini omzuna attı.Gamzenin soran gözleri hepimizin üzerinde dolaşıyordu.

''Bir pes atalımda yeneyim seni bir güzel çirkin şey,yürü''  dedi Doğuş ,tüm sesini sıcaklığa yorarak ve en güzel gülümsemesiyle.

''Yok yaa.Siz beni saf mı sandınız.Çabuk dökülün bakayım neler oluyor?!! dedi Gamze. Boşuna uyuz demiyordum,uyuzdu işte.

Gözüm kıza kaydı, başı dizlerinin arasındaydı ve titriyordu.

''Neler olduğunu bizde bilmiyoruz bayan uyuz'' dedim.Sesim normal çıkmıştı.

'''Nasıl bilmiyorsunuz ya kız resmen titriyor'' dedi kıza doğru giderek.Kızın yanına oturdu ve ve kızın başını göğsüne yasladı.Bir şey demedik.Bir kızın halinden bir kız anlardı ne de olsa.Hepimiz Gamzeye ve kıza bakıyorduk.Gamze,sanki kızın annesiymiş gibi kızın saçlarını okşuyordu.Sonra bize bakıp,

''Yoksa siz..Hepiniz birden...'' ne saçmalıyordu bu uyuz? ''kıza bir şey mi yaptınız?'' 

Bu gergin ortamı bozacaktım hiç kimse kusura bakmamalıydı.Kahkaha atmaya başladım.Diğerleride bana eşlik ediyordu.Gamze saçmalamıştı..Gamze tüm ciddiyetini koruyarak hala bize bakıyordu.. Yada hayır,saçmalamıştı.Kız cırlayıp sonra ağlamaya başlayıp sonra da titreyince Gamze'nin yerinde olsam bende oyle düşünebilirdim.Acaba kız?? Tabi yaa..O da öyle düşünüyordu..Kızın halinden kız anlar demiştim.

''Size bir soru sordum'' dedi Gamze.

''Abicim ne saçmalıyorsun sen neden öyle bir şey yapalım.Ayrıca öyle bir şey yapıcak olsak neden hepimiz birden..'' Emre sözünü tamamlayamadan ben kesmiştim sözünü.

''Öhöö..Kız kardeşinle konuştuğunu unutma istersen Emre' dedim.

Gamze hiç bir şeye aldırmadan cevap bekliyordu..

Devam ettim..''Gamzecim şuanda anlatılcak bir şey yok.Zaten yeri gelince sana anlatmıyor muyuz?'' dedim.

''Bu konuyu daha sonra konuşucaz.Hhhh!! Bu kız ateş gibi!! Benim odaya götürüyorum.Biriniz ateş düşürücü getirsin'' dedi Gamze.

  Kızın sesi çıkmıyordu bu durum garibime gitmişti.Gamze kızı kaldırmak için ayaklandığında kızın gözlerinin kapalı olduğunu farkettim ve hemen koşup kızı kucakladım.

''Emre çabuk arabayı hazırla.Hastaneye gidiyoruz'' dedim endişeli sesimi kontrol edemiyordum.

''Abi şirketin doktorunu çağıralım ya..'' dedi Emre.

''Onun gelmesini bekleyemem Emre,çabuk arabayı hazırla''  cümlem bitmeden Emre dışarıya fırlamıştı bile. Kız,kutuplardakileri ısıtabilecek kadar sıcaktı...