PAPATYA

KAHVALTI

Saat 08:30 da uyandım.İçimdeki bir huzur,müthiş derecede bir mutluluk vardı..Gamze hala uyuyordu.Gamzeyi uyandırmamak amacıyla yavaş hareketlerle odadan çıktım.Evden hiç ses gelmiyordu.Gitmişler miydi? Uyuyorlar mıydı? Parmak uçlarımda yavaşca yürüyerek ilerledim.Bir odanın kapısı hafif aralıktı..Acaba odada biri var mıdır diye merak ettim..Teşekkür amaçlı kahvaltı hazırlamak istiyordum..Yavaşça ilerledim ve kapının önünde durdum.Aralıktan içeriye baktım ve eveet!! Yüzünü tam görememiştim ama astronomiciye benziyordu.En azından diğerleri evde yoksa astronomici ve Gamze kahvaltı yapmış olurlardı.Diğerlerine de bir şeyler düşünürdüm..Yavaşça aşağıya indim.

  Mutfağa girdim ve mutfağı keşfe koyuldum.Malzemelerin  yerlerini bulmam zor olmadı.Daha sonra neler yapabilirim diye dolabı açtım..İçinde yok yoktu! 

  Önce çay suyunu koydum.Sonra kahvaltılıkları çıkarttım.Salatalık ve domatesleri hallettim.Daha sonra pratik yapımlı patatesli kekimin malzelemelerini kaba koyup çırptım, kalıba döktüm ve fırına attım..Dolaptan menemenlik malzemeleri çıkarttım ve onları hallettim.Tabi bu arada gözlerim soğandan dolayı felç durumda!! 

Sonunda herşey tamamdı.Menemen ve kek olmuş ve masada yerlerini almışlardı.İşin kolay kısmı bitmiş ve zor kısmı beni bekliyordu.Onları uyandırmam gerekiyordu. Ama odalarına giremezdim.Bundan hoşlanmıyor olabilirler ve bana kızabilirdi...Ne yapacaktım ben? Ahh tabi ya..Önce Gamzeyi uyandıracaktım ve o da astronomiciyi ve eğer evdeyse diğerlerini uyandıracaktı..Tam mutfaktan çıkacaktım ki adını bilmediğim kurtarıcı meleklerimden biri içeriye girdi.

''Eee şey..Günaydın' diyebildim sadece.Evet kurtarıcı meleklerimden bir diğeri de evdeydi.

''Günaydın'' deyip gülümsedi ve masaya ilerledi. ''Bunlar senin eserin mi küçük hanımefendi'' deyip gülümsedi ve dilimlenmiş patates kekini alıp bir parça ısırdı. ''Defne'' dedim.

Anlamamış gözlerle bana bakıyordu.''Efendim? Anlamadım?''  dedi.

''Adım Defne.Ve de..evet benim eserim'' dedim ve gülümsedim.Küçük hanımefendi denmesini sanırım pek sevmemiştim yada hayır emin değildim..

''Haa sahi tanışamadık değil mi? Bende Doğuş'' deyip gülümsedi..

''Memnun oldum'' dedim gülümseyerek.O sırada içeri başka biri daha girdi.Kurtarıcılarımın hepsininin adını öğrenmek istiyordum.Adlarını bildiklerim şuanda tanışmış olduğum Doğuş ve adını o gece öğrendiğim Kuzgundu ve de Kuzgun ve diğer bir kurtarıcı meleğimin  kardeşi olduğunu anladığım Gamze..Kuzgun? Ne garip bir isimdi..

''Oğlum Doğuş.Aştın valla sen kendini.Pastalar,yemekler,kahvaltılar...'' deyip kahkaha attı adını bilmediğim Gamze'nin diğer abisi olan kurtarıcı meleğim.

''Bu da boş konuşan Emremiz..'' dedi Doğuş sırıtarak.Bende gülümsedim,kahkaha atmak istemiştim fakat ayıp olur diye atmadım. Daha sonra Doğuş yapmacık bir sinirle ''Emre başlama yine.Allah Allah ya.Artık kaç yıl başıma kakarsınız.Ben yapmadım Defne yapmış'' dedi ve geçip masaya oturdu.

''Şaka yapıyorum be oğlum..O zaman ellerine sağlık küçük rapunzel '' deyip gülümsedi ve masaya ilerleyip ''bakalım Doğuş kadar güzel yapabilimiş misin?'' diyip kahkaha atmasıyla Doğuş tarafından kafasına çay kaşığını yemesi bir oldu.Aralarındaki olayı tam anlayamamıştım ama artık dayanamayıp bende kahkaha attım.Doğuş'un surat ifadesi gerçektende komikti..O sırada astronomici ve Kuzgun girdi içeriye..Gamzeciğim sanırım hala uyuyordu...

''Bu ne gürültü sabah sabah..'' dedi ve gözleri masaya kaydı ardından gözleri faltaşı gibi açıldı ve hemen masaya oturdu.''Oh mis mis..'' dedi.Kuzgun da gülümseyerek masaya geçti ve yerini aldı..