24 Şubat 2014.
Geçen sene bugün.
Sizlere biraz Papatya'dan bahsetmek istiyorum,
Ortada kurgu falan hiçbir şey yoktu.Sadece karakterler ve Defne'yle Cenker'in nasıl tanışabileceği kurgulanmıştı.Yanlış hatırlamıyorsam dört ya da yedi bölüm falan yazmıştım,taslaklarda duruyordu.Yazdığım bölümleri neredeyse her gece okudum ve düşündüm;acaba hikayeyi paylaşmalı mıyım?
Bilgisayarın başına oturuyorum,tam yayımlayacağım elim geri geri gidiyor ve yayımla'ya tıklayamıyorum,sürekli hadi yarın yayımlarım diye erteliyorum.Birkaç gün sürmüştü böyle.Acaba okunur mu,beğenilir mi gibi kafamda birçok soru vardı ve en sonunda dedim:''Bir-iki kişi bile okusa bana yeter,ben yazmak istiyorum.''
İşte bugün o gün;Papatya'yı yayımladığım,hayallerimi size açtığım,karakterlerin ve sizlerin canımdan bir parça olduğu,her gece yatmadan önce Defne'yle Cenker'i ve diğer karakterleri düşündüğüm,karakterlerin günlük hayatımda bile yer edinmeye başladığı gün.
Eğer Papatya güzelse,bu sizin sayenizde.Ben bölümleri sizler sayesinde yazdım,sizin heyecanınızla daha da heyecanlandım ve ortaya bölümler ve kurgu çıktı.Her şey yazarken gelişti.Kurgu yavaşça oturmaya başladığında ortaya çok sevdiğim ama kaybettiğim birinin hayatına benzer olaylar çıktığını farkettim;Buket'in ölmüş olması,Defne'yle Buket'in çok benzemesi gibi.Bu da kurguyu kafamda daha da iyi oturtmama sebep oldu.
Kitabın adını çok düşünmüştüm ama aklıma hiçbir şey gelmemişti.Sonra aklımda "Papatya" belirdi.Neden"Papatya" diye soracak olursanız;Gerçek hayattaki Defne-ismi Defne değil-üç yıl önce oğlu ve küçük kızıyla trafik kazası geçirdi,ve Defne'yi kaybettik.Defne'nin küçük kızı,kitaba göre Melek,kazadan sonra burada bir hastaneye sevkedildi,sürekli yanındaydık.Teyzesi de bizimleydi.Defne ve kız kardeşi çok fazla benziyorlar ve Melek'le Buket birbirlerine hep 'Papatya'-'Papatya'm' diye hitap ediyorlardı,hala daha öyle.Onlar için isimleri yoktu,sadece Papatya.Melek'in tatlı telaffuzu kazadan sonraki psikolojisiyle birleşince,o kadar...Nasıl tanımlanır bilmiyorum.Üzerimde büyük bir etki yaratmıştı.Ben de bu yüzden'Papatya'yı seçtim ve kitaba sonradan baktığımda olayların gerçekle bağdaştığını farkettim.Yani,benim için ortaya tam anlamıyla bir,"Papatya"çıktı.
Bugün 1.yaşımız ve o kadar mutluyum ki,size bunu anlatmam imkansız.Geçen yıl acaba okunur mu,beğenilir mi diye düşündüğüm hikayem şuan çok fazla kişi tarafından okundu,okunmaya devam ediyor ve seviliyor.Hatta ikinci kitabı ve Gamze'nin kitabı isteniyor.Bu sevinç gerçekten anlatılmaz,yaşanır.
Dört gün sonra doğum günüm ve geçen yıl kitaba yapılan tüm yorumlar ve beğeniler en güzel doğum günü hediyem olmuştu.Sürekli,yapılan yorumları tekrar tekrar okumuştum.Bu yıl da aynısını yapmayı düşünüyorum:D Zaten başladım yorumları okumaya.İlk bölümden başlayıp tüm yorumları teker teker okuyacağım,elimden geldiğince.İşin garip tarafı okuduğum yorumları hala aynı mutlulukla,aynı sırıtışla okuyabiliyorum.Bu cidden mutluluk verici.
Sizler iyiki varsınız,iyiki benimlesiniz.Karakterlerimi sevdiğiniz,onları benimsediğiniz,bu zamana kadar hikayeye tek bir kötü yorum yapmadığınız,kötü zamanlarımda beni anlayışla karşıladığınız,mutluluğumu ve hayallerimi benimle paylaşmayı kabul ettiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim.Ne kadar teşekkür etsem az biliyorum ama yinede teşekkür ederim,sonsuzca kez.
Multimedia'ya Teoman'ın Papatya'sını koyacaktım ama youtube'da sorun var ve giremiyorum,o yüzden koyamadım.Sizlerin şarkıyı açıp kitabı kısaca gözünüzde canlandırmanızı çok çok fazla isterim.Bu yılki doğum günü hediyem de bu olur:) Ve eğer vaktiniz olursa,duygularınızı yorumda ya da özel olarak bana yazabilirseniz çok daha kocamaan bir hediye olur.
Papatya'nın kitap olmasını isteyen güzel Papatyalar,bunun için erken olduğunu düşünüyorum.Yani benim için erken.Ben de Papatya'nın kitap kokusuyla birlikte sizinle buluşmasını çok fazla istiyorum ama hem yaşım daha 15,-daha 15 olmadım:)-hem de kitabın baştan düzenlenmesi,hatta belki de sil baştan yazılması gerek.Bunun için inanın şuan vaktim yok ve herhangi bir yayıneviyle görüşmem de zor.Şuan değil belki ama ileride ben de düşünüyorum ve dediğim gibi bastırmayı çok istiyorum.Zaten kitap bastırmak her zaman hayallerimin arasında ilk sıralardaydı.Bu hayalimi birlikte gerçekleştireceğiz umarım.Yanımda olduğunuzu ve olacağınızı biliyorum,bu yüzden de çok teşekkür ederim.
İyiki hikayeyi yayımlamışım,iyiki okuyucum olmuşsunuz,iyiki benimlesiniz.Sizleri çok çok çok seviyorum.
1.Yaşımız Kutlu Olsun,Beyaz Papatyalarım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA
Novela JuvenilKapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğe...