Crystal's POV
Nananatili ang mga mata kong nakatitig sa kanya ngayon habang sinusuportahan nya ang aking likuran. Hindi ko akalaing magagawa nya ang bagay na ito! Mygosh! Iniisip ko ngayon na sana bumuka nalang ang sahig at lamunin ako dahil sa kahihiyan. Feeling ko namumula ako eh. Ugh! Jerk!
"I warned you earlier but you refused to follow. Now, bear with me my queen cause I'll do everything to cover your body up. That precious body of yours is meant be only seen by my gorgeous naked eyes and you're just letting them see it? Come on, you're being unfair. Magiging akin rin naman yan ng buo eh, only if you're already using my surname. Mrs. Sandoval, soon." Bulong nya habang nakatitig sa aking mga mata.
Napalunok ako at pakiramdam ko mas lalong mag init ang aking mukha ng ilapit nya pa ang mukha nya sa akin and infront of everybody, maingat na idinampi nya ang kanyang mga labi sa aking noo.
Napapikit nalang ako ng maramdaman ko na ang kanyang mga labi sa aking noo. Tila bigla na lamang akong nadala at napangiti ng wala sa oras. Hindi ba sya aware na maraming nanonood sa amin?
"If I'll have the chance to shout to the world that you are mine. Then I will do so. But for now, let this be the sign that you are already a property of Dustine Sandoval and that no one is allowed to come closer to you especially the gentlemen." Nakangiti nyang sabi sa akin matapos nyang halikan ang aking noo.
Napangiti nalang din ako. There he goes again with his sweet words. Masyado na akong nadadala, parang gusto ko tuloy umiyak sa sobrang saya.
Ang buong akala ko ay tapos na at pakakawalan nya na ako pero muling nanlaki ang mga mata ko ng bigla nyang punitin ung tshirt na itinakip nya sa katawan ko saka nya ito ibinalot sa akin then the next thing he did made the crowd go wilder.
Matapos nya akong balutin ng tshirt nya na parang suman ay bigla nya nalang akong binuhat saka sya naglakad pabalik sa backstage. Kung ako ay parang kamatis na ang mukha sa pula, sya naman parang normal lang sa kanya ung ginagawa nya. Para bang dadalawa lang kami at walang ibang taong nakakakita? Ganun eh. Myghad! He's just acting cool samantalang ako, nahihiya na kinikilig! Ano ba yan! Unfair T^T
Imbes na sa right part sya ng backstage papasok ay talagang inihatid nya ako sa loob kaya naman lahat nanaman ng mga kababaihan dito sa loob ay nakatitig sa kanya at ang iba, kinikilig pa. Jusko!
Ibinaba nya ako sa upuan, nakakita sya ng mas malaking tela kaya kinuha nya yun at itinakip sa akin saka sya naupo sa harapan ko.
He's too damn sweet and gentleman, isn't he? Shit! Hindi ko na talaga pakakawalan to!
Napalunok ako ng magtama ang aming mga mata. Gusto kong mag iwas ng tingin pero hindi ko magawa. Hanggang ngayon ay naririnig ko parin ang malakas na hiyawan ng mga manonood sa labas.
"B-Bakit mo yun ginawa?"
"I told you. I might do something if you will not obey me, you disobedient brat." Pinitik nya ung ilong ko saka sya ngumiti ng pagkalawak lawak.
"Hey! Stop it." Hinawakan ko ung ilong ko na pinitik nya habang nakangiti na rin ako.
Kinikilig ako.
"What you did earlier made the crowd go wilder. Aware ka ba don ha?"
"Well.." He shrugged. "I was too stunned by your beauty and almost forgot that we are actually infront of many people." Natawa sya ng mahina then he looked at me seriously, he held my hand and squeezed it gently. "Whenever I'm with you, I tend to forgot the reality and I feel like I'm living inside a wonderful dream with you."
Napangiti ako pero nang sasagot na ako ay narinig ko ang bulungan sa paligid namin kaya natigilan ako. Myghad!
"H-Hey.. they are staring at us." Bulong ko kay jerk.
BINABASA MO ANG
Campus Idols [COMPLETED]
Fiksi RemajaShe's imprisoned in her past. He's imprisoned to his love for her but she always took him for granted. What if the two of them meet in an instant? Would love can take them out of being imprisoned? Would love can heal the pain they are feeling insid...