Chapter 15

806 53 12
                                    


Crystal's POV

Pagmulat ko ng mga mata ko kinabukasan. Medyo masakit pa ung ulo ko, kinulang kasi ako sa tulog dahil halos tatlong oras lang yata ang naitulog ko. Magdamag kasi akong umiiyak kaya eto ako ngayon, tinitingnan ang sarili ko sa harap ng salamin. Ang laki ng eyebags ko at halos nilalamon na nito ang mga mata ko.

I closed my eyes tightly trying to remove all the things that's starting to invade my mind. Naiiyak kasi ako pag naaalala ko lahat ng mga nangyari kagabi. Lalo na pag naaalala ko kung gaano kalaki ung expectations ko kay jerk. Na matutulungan nya ako, pero nagkamali ako. Nakakaiyak!

"No, no, no crys. Stop it! Don't you dare cry again." Banta ko sa sarili ko pero bigo nanaman ako.

Napahilamos nalang ako ng mukha ko habang nagsisimula ng pumatak ang mga luha mula sa mga mata ko.

I'm thankful that it's sunday today. I won't see that jerk, ayoko man pero hindi ko maiwasang magalit sa kanya lalo na't kasalanan ko naman. Bakit ba kasi ako nag expect? Bakit ba? Alam ko naman na wala syang pakielam sa akin e. Ang tanga tanga ko kasi! Sobrang tanga! Ugh!

"pwede ba akong magkaamnesia kahit habang buhay na. Gusto ko ng kalimutan ang lahat, para kahit sa ganoong paraan lang, mawala na lahat ng sakit.." I whispered.

=========

Dustine's POV

"Masaya ka na?! Umiiyak nanaman ako oh! Nasasaktan nanaman ako! Masaya kana?!" She shouted. "I thought you'll be different from him. Parehas lang pala kayo! Sana pala naniwala nalang ako, nakakamatay ang akala diba? O ayan, unti unti na akong pinapatay ng pag aakala kong ngayong gabi, sasaya ako, sasaya ako kahit ngayong gabi lang." She whispered before turning back at us.

"Fvck!" I said.

Her line keeps on playing on my mind. Kagabi pa! I didn't have enough sleep because of her, damn! I'm actually blaming myself for what happened. I saw how hurt she was. I saw how she look at him with pains on her eyes. Bakit wala akong ginawa?

"Ugh! I brought her there just to be hurt?! Fvck dustine! Why did you do that If you can't even play your own role to her?! Damn it!" I rubbed my hair.

My conscience are starting to hit me. Sh*t! Until now that I woke up, I'm still thinking of her and I don't know why I did that to adrian last night. Rian got mad at me but why am I not feeling any regrets? Damn!


*Flashback*

I was stunned after brat's friend shouted how jerk I am. How mean I am. I just found myself running after adrian outside. Fvck! It's raining damn it!

"Si adrian. Sya ung lalaking nanloko kay crys noon. Sya ung gagong lalaking nanakit sa kaibigan namin!" That line played on my mind which made me wanting more to find her.

It's raining but darn, I didn't mind cause I still went outside and tried to search for her 'till I saw them but there's someone who rescued her already. I saw how kurt punch adrian so bad!

"I shouldn't had trusted you! Tarantado ka! Ang kapal mong bumalik pa! Bumalik kana sa kung saang lupalop ka man nanggaling! Kung sa tingin mo papayag pa akong makuha mo sya ulit, pwes nagkakamali ka!" He shouted then he started pulling her away.

What the fvck is going on?! I don't know why but I felt like beating adriab right now damn!

"I won't give up crys, I'll do everything to get you back! You're mine, and you'll always be mine." I heard him said that.

Campus Idols [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon