Campus Idols [COMPLETED]

Chapter 20

Hellooooo! First, pasensya sa super tagal na walang update. Nawalan kasi ako ng gana magsulat after what happened pero eto! Balik na ulit ang energy ko so mabilisan na ulit ang update ko kaya wag ng mag alala. Happy 1.1k reads! ^_^

===================

Crystal's POV

Tahimik kong pinagmamasdan ang buwan sa itaas habang nakatayo ako sa may verranda ng kwarto ko. Okay na ako, thank God I had my family now to save me from tears kahit sa kaunting oras lang kasi alam ko naman maya maya lang, babalik ulit lahat ng sakit.

It just happened na nasagi ni mommy ung braso ko kanina, nakita nya tuloy ung green color sa balat ko senyales ng isang pasa lalo na nung nagreact ako kaya eto, may cast ako ngayon sa braso kasi dinala nila ako sa hospital kanina. OA sila, yes, but I'm still thankful. Masama lang talaga nung naitukod ko ung siko ko kanina ng matumba ako, may fracture daw eh, masyado talaga akong sensitive tch!

"anak?" Napalingon ako ng may magsalita sa likuran ko. "Pasensya na pumasok ako. I tried to knock pero walang sumagot. Medyo malayo ka pala sa pintuan kaya di mo narinig. Ayos na ba ang pakiramdam mo anak?" She asked.

I nodded "Of course, mom. I'm okay" I smiled.

She sighed deeply and hug me gently from behind. "are you sure? Hindi na ba masakit ang braso mo? Ano ba talagang nangyari dyan anak?" She asked.

"Mom, I'm really fine. Wala lang to, sabi ko naman diba? Naitukod ko lang ung siko ko sa kung saan." Palusot ko.

"I know, honey." She held my left hand for awhile before staring at the black sky. "I'm sorry for everything honey, I know I'm not the perfect mother for you. Hindi ko naibigay sayo ang bagay na gustong gusto mo. Tapos napapabayaan pa kita" she said almost whispering.

"Mom." I sighed deeply. "I had everything already. Siguro nga, isa nalang ang kailangan kong gawin. Tanggapin sila sa buhay ko." I smiled.

I always dream of having a big and happy family but sad to say, I never had one. Bagay na gustong gusto ko pero kahit kailan, hindi na nagbuntis pa si mommy dahil hindi na pwede.

I had my brother and sister though, I met them once, pero di na un naulit pa, mga bata pa sila noong makita ko sila eh. Una palang na nakita ko sila, I know I love them already, gustuhin ko man silang makasama pero hindi pwede dahil magkaiba ang pamilya namin. And I never wanted to see my father at hanggang ngayon, hindi ko parin sila matanggap kahit alam ko naman sa sarili kong mahal na mahal ko sila.

"I'm happy with mylife mom, so happy and I guess sila nalang talaga ang kulang." I smiled still looking at the dark sky.

Naramdaman ko ang bahagyang pagpisil ni mommy sa kamay ko. I glance at her quickly at nakatingin parin sya sa kalangitan.

"Napakaganda ng kalangitan, right? Stars are twinkling, so perfect in our sight."

I smiled.

We stayed in our position for 30 minutes bago ako iniwan ni mommy para makapagpahinga na kaming pareho. I guess it's time.

I took my phone and dialled his number.

"Let's meet tomorrow. I'll just text you where and what time would it be. I wanted to see them as well" I said. I didn't bother to let him talk, binabaan ko na agad sya ng phone matapos kong sabihin iyon.

Siguro isa rin ang bagay na yun sa sobra sobrang nagpapabigat sa dibdib ko. Sana naman kahit papaano mabawasan ang bigat na nararamdaman ko sa gagawin ko.

=======

"where are you going?" Dad asked ng masalubong ko sya.

I smiled.