Serkan;
Eylül papatyaların hepsini verince şaşırdım.Gidip toprağın üstüne koydum.Sonra Eylül'ün yanına gittim.
Serkan:teşekkür ederim
Eylül:ben gidiyorum
Serkan:hep böyle misin?
Eylül:nasıl?
Serkan:soğuk..
Eylül:evet
Serkan:beraber gidelim..
Eylül:nereye?
Serkan:Güneyler bekliyor
Eylül:onların yanına gitmek isteseydim giderdim değil mi?
Serkan:neden onlara mesafelisin?
Eylül:sanane.
Serkan:hadi arabaya bin artık
Eylül:kendim giderim
Serkan:kötü görünüyorsun hadi inat etme
Zorda olsa ikna ettim.Arabaya bindi.Güneyin konum attığı yere gittik.
Eylül:buraya gelmek istemediğimi söylemiştim
Serkan:güney buraya getirmemi söyledi ne yapabilirim
Güneylerin yanına gittik.Eylül yine aynı soğukluğuyla güneyden arabasının anahtarını istedi..
Eylül:anahtarı ver güney
Güney:nereye gideceksin eylül daha yeni geldin
Eylül:arabanı kaçırmam merak etme.Arabada oturacağım
Güney:bir şey mi dedim kızım al senin olsun.
Eylül arabaya gidince herkes bana baktı..
Serkan:ne oldu?
Güney:nasıl getirdin onu
Serkan:buraya geleceğimizi söylemedim ki
Songül:nereye gittiniz serkan
Serkan:takip ettim onu..sonra yolda yürürken kötü görünüyordu..arabayı kenara çektim yanına gittim.Nefes alamıyordu.
Güney:ne diyorsun sen serkan!!
Serkan:su istedi benden sonra oradan kaybolmuştu suyu alıp geldiğimde tekrar yürümeye başlamış takip ettim..Mezarlığa gitti..
Güney:bir dakika mezarlık mı dedin okulun oradan mezarlığa kadar yürüyerek mi gitti!!
Bir şey söylememe izin vermeden arabaya doğru gitti.Çok telaslanmıştı.
Serkan:ne oluyor ya neden bu kadar telaş yaptı
Kader:Eylül'ün o kadar yürümesi tehlikeli
Serkan:neden?
Cemre:kalbi buna dayanmayabilir çünkü
Serkan:ne diyorsunuz siz?
Cevabımı alamadan güneyin bağırmasıyla herkes oraya koştu..Bende öyle..
Güney:Eylül!! Bir şey söyle susma! Nasıl yürürsün o kadar yolu
Eylül:ahh çekil güney! Gerçekten çok sıkıldım!
Güney:Eylül kalbin..
Eylül:sus güney sus! Her defasında hatırlatma!!
Bana baktı..
Eylül:her şeyi söylemek zorunda mısın!
Serkan:ben..
Eylül:hayatıma müdahale etme! Sen kimsin! Karşıma sürekli çıkma benim! Sen güney! Karışma bana! Sürekli yanında isteme beni! Ben sizin yanınızda olamam ! Anlayın artık bunu!
Songül:eylül..Ne zamana kadar böyle yapacaksın..
Eylül:Ben buyum Songül! Karanlığın içinden çıkarmaya çalışmayın beni! Böyle yaparak Candan uzaklaştıracağınızı düşünmeyin!olmuyor! Ben sizin yanınızda Can'ı düşünmeden edemiyorum! Sizi görünce Can geliyor gözümün önüne! Ya Allah kahretsin! Neden geldim ki buraya! Neden kaydımı aldınız Güney! Neden ya neden!
Cemre:Eylül sakin ol biraz ne olursun zarar vereceksin kendine..Kalbini
yoruyorsun
Eylül:Umrumda değil cemre! Keşke o nakil yapılmasaydı da bende ölseydim!
Şimdi anlamıştım güneyin neden telaşlandığını..Bir başkasının kalbini taşıyordu eylül..Onun hakkında yeni bir şey öğrenmiştim..Ağlıyordu..Acı çektiği her halinden belliydi..onu buraya getirdiğim için pişman oldum..mezarlıktaki halinden sonra buraya getirmemeliydim..
Serkan:özür dilerim getirmemeliydim seni buraya
Eylül:gitmek istemiyorum dedim! Dinlemedin! Bak buradaki herkes onu hatırlatıyor işte bana! Mezarlıkta konuştuğum kişiyi ! Can'ı ! Bak serkan! Uzak dur benden! Takip etme beni!
Serkan:merak etme beni yakınında görmeyeceksin bir daha
Eylül:iyi olur!
Güney:bin Eylül arabaya! Songül sende!
Güney eylül ve Songül'ü alıp gitti..Diğerleriyle masaya oturdum..herkesin canı sıkılmıştı..Kimse konuşmuyordu..sessizliği gökhan bozdu..
Gökhan:serkan..Sağol kardeşim..Sen onu takip etmeseydin belki de bir şey olacaktı..bayılacaktı..
Serkan:önemli değil..neden kalp nakli yapıldı ona..
Herkes sustu..
Serkan:pardon benimki de soru..neden merak ediyorsam..
Cemre:eylül 2 sene önce bir trafik kazası gecirdi..Sevgilisi vardı yanında..Birbirlerini çok seviyorlardı.Sevgilisi olay yerinde öldü..Bizimde arkadaşımızdı..biz hepimiz cocukluk arkadaşıyız..Eylül de o kazada çok ağır yaralandı..Kalp nakli yapıldı..
Kader:sonra da böyle bir insan oldu..Candan sonra çok değişti..iyilestikten sonra yani hastaneden çıkınca gitti buradan..
Mert:Hepimize mesafe koydu..Bizim yanımızda olunca Can'ı hatırlıyormuş..aslında böyle bir insan değildi Eylül..Aramızdaki en mutlu insan oydu..
Meral:Her defasında onun sayesinde ayakta duruyorduk..başımıza bir şey gelse eylül bizi ayağa kaldırırdı..Ama canla birlikte kayboldu..
Gökhan:Güneyde bu yüzden telaş yaptı..Eylül Güney için çok önemli..aslında hepimiz icin cok onemli ama onlar kardeş..Eylül gittikten sonra güney her hafta londraya gitti..Eylül'ü görmek için..Artık orada tek başına olmasına dayanamadı..Ailesiyle birlikte Eylül'ün kaydını buraya aldılar..öyle geldi..Şimdi de bunun zorluğunu yaşıyor..
Onlar anlattıkça ben ağlıyordum..ilk defa onların yanında böyle bir şey oldu..Onlarda ağlıyordu..
Serkan:insanın sevdiği birini kaybetmesi ne demek iyi bilirim..İnsan sevdiği birini kaybedince karanlığa hapsoluyor..bir cemberin icinde sıkışıyor..sadece bir gölgeden ibaret oluyor..yürüyorsun,yemek yiyorsun,ağlıyorsun..Ama yaşamıyorsun..yalnızlık istiyorsun..
Gökhan;serkan sende mi..
Serkan:evet malesef 2 sene önce sevgilimi kanserden kaybettim..
