Serkan;
Bebeğimin ve sevdiğim kadının hayatı tehlikedeymiş..Bu nasıl olur..Eylül tüm bunları bizden uzakta Nasıl yaşadı..kalbi buna dayanamaz ki bu kadar mutsuzluğa dayanamaz..
Serkan:Songül ne diyorsun sen ya nasıl tehlikede
Songül:bebeği ilk öğrendiğinde söylemiş doktor..Hem kadın doğum uzmanı hem de kalp için gittiği doktoru..
Güney:şimdi benim kardesimin hayati tehlikesi mi var songül!
Songül:malesef ya Allah kahretsin! Eylül çok mutsuz güney..mutluymus gibi yapıyor ama değil..Serkan ne olursun bir şey yap ya ne olursun
Serkan:ben şimdi gidiyorum
Güney:ne diyorsun serkan sen !!
Serkan:ya sakin ol bakın Güney yarın Eylül'ü bizim yata getirebilir misin?
Güney:ne yapacaksın?
Serkan:lütfen..Ben şimdi oraya gidiyorum..Sabah erkenden Eylül'ü getirin oraya olur mu
Songül:tamam serkan getiririz merak etme..
Güney;
Serkan gittikten sonra bizde Songülle masayı topladık..Songül'ün söylediği şeylerden sonra canım çok sıkılmıştı..Sanki 4 yıl öncesine dönmüştüm..Eylül'ün hayati tehlikesi var dediginde..
4 yıl önce/ Eylül'ün hastane süreci
Eylül'ün kalp nakli için ameliyatı saatler sürmüştü..Hepimiz dışarıda bekliyorduk..Can'ı kaybetmiştik..Eylül'ü de kaybetmek üzereydik..Kardeşim can çekisiyordu..Elimden hiçbir şey gelmiyordu..Delirmek uzereydim..
Güney:yeter artık ya yeter ne zaman bitecek bu ameliyat kardesim öldü mü yaşıyor mu neden kimse bir şey söylemiyor!!
Kerem:Güney bu kolay bir ameliyat değil kardeşim beklememiz gerekiyor
Güney:ben artık bekleyemiyorum kerem! Ya neden eylül! Neden!Can da gitti bıraktı bizi! Eylülde giderse ne yaparım ben benim ondan başka kimsem yok ki ben kardeşim olmadan nefes alamam Eylül ben ölmeden olemez ki ben Eylül'ün acısını yaşayamam
Mert:Güney Eylül ölmeyecek çıkar bunu aklından ne olursun
Güney:çıkmıyor mert çıkmıyor..Eylül'ü kanlar içinde gördüm yerde nefes almadan yatıyordu kardeşim
Doktor birkaç saat sonra odadan çıktı..Ameliyat başarılı geçmişti ama..Bu her amanın altından bir şey çıkarıyordu bu doktor!
Ama..bekleyip göreceğiz Eylül'e uyum sağlaması gerekiyor..uyum sağlasada Eylül'ün hayati tehlikesi sürecek..Şuan Eylül'ün bu ameliyata girmesi bile mucize..
....
Songül:Güney iyi misin
Güney:değilim Songül değilim sanki o günlere döndüm..Songül Eylül'e bir şey olursa ben yaşayamam
Songül:hiçbir şey olmayacak eylülde bebekte bizi bırakmayacak güney yapma ne olursun..Şuan Eylül'ün de bebeginde Serkan'ın da bize ihtiyacı var..
Güney:bu hale nasıl geldiler anlamıyorum
Songül:onlar birbirini seviyor..Düzelecek her şey merak etme..
Sabah erkenden Eylül'ü uyandırıp Serkan'ın yatının olduğu yere doğru gittik..
Eylül:ya siz delirdiniz mi sabahın 8 inde nereye gidiyoruz
Güney:biraz takılalım dedik..Akşam gidiyorsun ya
Eylül:ben anneme gidecektim..görmedim onu
Güney:birkaç saat takılalım gideriz canım
Eylül bir şey anlamasın diye ne yapacağımı şaşırdım sonunda yaklaşmıştık..
Eylül:ya bizim burada ne işimiz var Güney!
Güney:sakin olur musun biraz
Eylül:hayır olamam!
Güney:bak şimdi serkanla oturup konusacaksınız..
Eylül:bunun için buraya getirmene gerek yoktu! Songül sen bir şey yap ya
Songül:kardeşim hiç bana bakma
Eylül arabadan inince bende arabayı tekrar sürmeye başladım..Eğer kalsaydım o yata binmezdi..Serkan'ı aradım..Eylül'ü getirdigimi söyledim..Umarım bu onlar için yeni bir başlangıç olur da kardeşim gözümüzün önünde olur..
Eylül;
Güney beni bırakıp arkasına bakmadan gitti..Ne yapacaktım şimdi..Yatın önünde durup bunları düşünürken serkan çıktı yattan..
Serkan:gelmeyecek misin
Eylül:neden yapıyorsun bunu
Serkan:konuşmak için..
Eylül:konuşacak neyimiz kaldı ki bizim..
Serkan:bebeğimiz var eylül..Bizim konuşacak çok şeyimiz var..Hadi gel lütfen..
Serkan bana elini uzattı..Gercekten konuşacak bir şeylerimiz kalmış mıydı peki..Yüzleşme zamanı mıydı..
