Eylül;
Hep birlikte Eda Hanımın odasına girdik..Masanın etrafındaki sandalyelere oturduk..
Eda:hoşgeldiniz..Hep birlikte gelmişsiniz bu kez
Eylül:öyle oldu eda hanım..Tabi serkan güneyin gecenki halini görmeyince beraber gidelim diye bir teklifte bulundu
Güney:canım hatırlatmayalım istersen..
Songül:ne oldu sevgili utandın mı..
Güney:yani biraz..
Eda:Sorun yok gerçekten..Böyle şeylere alışkınız biz..Bazı baba adaylarımız anne adaylarına göre daha heyecanlı oluyor
Songül:bizim işimiz zor gerçekten..Çocuğum babasına benzerse halimizi düşünemiyorum
Eylül:gerçekten bende düşünemiyorum
Eda:eylül seni ultrasona alalım artık..
Sedyeye yattım..Serkan elimden tutuyordu..Güneyle Songülde başımda duruyordu..Güney sonuçta benim kardeşimdi..Yanımda olmasında bir sakınca yoktu..Ama heyecanlıydı ilk defa gelmişti bizimle..
Eda:Gördünüz mü ikizleri
Güney:nasıl görelim ki eda hanım hiçbir şey belli değil
Songül:nasıl belli değil güney..Baksana..
Güney ultrasona baktı..
Güney:şuradakiler mi?
Serkan:kardeşim o ultrasonun kendi görüntüsü..Bak şu ortadakiler..
Güney:sen iyi öğrenmissin Serkan bana da öğretsene
Serkan:ee her hafta buradayız..Kardeşim sende alışsan iyi edersin
Güney:o zaman bundan sonra bizde her kontrole geliyoruz..
Hepimiz birbirimize baktık..Bu tam bir facia olurdu bizim için..
Eylül:canım biz her kontrolde getiririz ultrason fotoğraflarını sen yorulma yani buraya kadar her hafta
Güney:ne yorulması eylül yeğenlerim için sonuçta
Eylül:işte onlar için gelmemelisin bu kadar heyecanlı bir dayı sağlığa zararlı sanki
Songül:Zararlı tabi..
Güney:siz geçin dalganızı benimle..
Serkan:bunları sonra konuşalım mı? Eda hanımın söyleyecekleri var sanki..
Eda:aslında evet..
Eylül:kötü bir şey mi oldu yoksa!
Eda:dur eylül sakin ol..
Serkan:aşkım sakin olur musun
Eylül:kötü bir şey oldu serkan kötü bir şey oldu..
Eda:Eylül hayır dur lütfen..Can gayet sağlıklı..
Eylül:Ama melek? O değil..
Eda:Melek'in gelişme düzeyi malesef Çok fazla ilerlememis eylül..Yani 5 aylık oldular..Bu ilerlemeyeceği anlamına gelmiyor ama..
Eylül:ama ?
Eda:bu dönemden sonra daha dikkatli olmalısın eylül..Bazen hissetmeyebilirsin...
Eylül:Melek hareket etmediği zaman Can da mı hareket etmeyecek?
Eda:hayır tabiki edecek..Ama sen fazla hissetmeyeceksin..korkma olur mu hissedemedigin zaman..
Eylül:daha 5 aylık..
Gözyaşlarım istemsizce akıyordu..
Serkan:aşkım ağlama lütfen..
Eda:eylül şuan onları üzüyorsun..Sana sadece korkma diye anlattım ..
Eylül:bu kadar erken beklemiyordum..yani hissetmemeyi..
Eda:büyüyorlar Eylül..Olağan şeyler bunlar..
Songül:kardeşim sen canını sıkma..böyle yaparak kendini de onları da üzüyorsun..
Eda:daha dikkatli olmalısınız artık..çok yorulmak yok eylül tamam mı?
Eylül:tamam..
Söylenilenlere canım sıkılmıştı..İnsanın bebeğini hissetmemesi nasıl bir şeydi..gerçekten düşüncesi bile kötüydü..Serkanla birlikte evimize geldik..Salona geçip oturdum..Serkanda yanıma..
Serkan:aşkım konusmayacak mısın?
Eylül:bir şey olmaz değil mi serkan?
Serkan:olmayacak aşkım merak etme..Üzme kendini..
elini karnıma getirdi..
Serkan:Melek bizi yine korkutmak istedi anlaşılan...karnında kardeşine neler yapıyor acaba..
Melekle konuşmaya başladı..
Serkan:kızım..sen her defasında bizi üzüyorsun ama..Korkuyoruz bizde burada..Yapma babacım..Kızıyorum ama..
Eylül:aşkım tekme attılar..Hissettin mi..
Serkan:Hayır aşkım ya konuşturdu bu kız beni..
Eylül:duydular herhalde seni..
Serkan:duyarlar mı ki..
Eylül:anne karnında duyuyorlarmış aşkım
Serkan:yaa bunu bilmiyordum..o zaman her gün 1 saat onlarla konuşalım biz olur mu
Eylül:olur tabi aşkım..Bir dergide okumuştum..Böyle elimizde olan bir şeyi onlara tanıtmakta çok iyiymiş..
Serkan:nasıl yani aşkım..
Eylül:şu masanın üstündeki cevizi ver aşkım..
Serkan Cevizi bana verdi..Bende elime cevizi alıp Can ve Melekle konusma ya başladım..
Eylül:Can..Melek..Annecim bakın bu ceviz..yiyecek bir şey..çok faydalı..Şimdi ben bunu yiyeceğim..
Serkan halime gülüyordu..
Serkan:aşkım bu çok komik..Sen her yediğin şeyi onlara tanıtacak mısın böyle
Eylül:evet aşkım çok faydalıymış diyorum..
Serkan:madem öyle birlikte yaparız..
Serkan başını karnıma koydu..Çocuklarımızın tekmelemesini bekliyordu..Daha doğmadan onlarla vakit geçirmek huzur veriyordu..
