Eylül;
Serkanla birlikte uzandık..Kollarının arasındaydım yine.Çok özlemiştim onu.Daha fazla dayanamadım onsuzluğa..Tek başıma acı çekmeye..O olmadan nefes alamıyordum..Aylardır ikimizde neler yaşamıştık..Sanki bu yaşadıklarımızın ardı arkası kesilmeyecekti..Bebeğimiz bizi bırakıp giderse? Belki de bunun tüm suçlusu bizdik..Birbirimizi üzmenin cezasıydı belki de bu..
Serkan:iyi misin canım? Konuşmuyorsun
Eylül:düşünüyorum
Serkan:kötü bir şey düşünme lütfen üzülmeni istemiyorum
Eylül:birbirimizi üzmenin cezasını cekiyoruz belki de
Serkan:kötü bir şey düşünme demiştim aşkım
Eylül:elimde değil serkan neden biz ya neden
Hızlıca yerimden doğruldum..
Serkan:dur dur bakalım ani hareketler yapmak yok sakin ol önce
Eylül:olamıyorum bebeğimi kaybetme düşüncesi beni deli ediyor
Serkan:öyle bir şey olmayacak şimdi gel buraya sakinleş uyu biraz canım lütfen
Eylül:ölmesin serkan ölmesin
Serkan:ölmeyecek aşkım çıkar lütfen bunu aklından hadi gel bak çok yoruldun beraber uyuyalım biraz
Serkan'ın yanına tekrar uzandım..Biraz zaman geçince uyuyakalmışım..1 saat sonra odanın kapısına vurulunca uyandık..Bizimkiler odaya çıkmıştı..
Songül:ya biz öyle merak ettik..Uyuduğunuzu düşünemedik
Serkan:sorun değil gelin
Hepsi bana bakıyordu..Her şeyi öğrenmislerdi anlaşılan..Güney yanıma gelip ellerimi tuttu..
Güney:hiçbir şey olmayacak merak etme..Üzme kendini ne olursun
Gözlerim yine dolmuştu..Düşündükçe,bebeklerim sağ salim gelinceye kadar da bu böyle olacaktı..
Eylül:korkuyorum,çok korkuyorum güney..Ölürse yaşayamam ben
Güney:sst..öyle söyleme..Korkma da..Hiçbir şey olmayacak..
Sımsıkı sarıldım ona..Ben korktuğum zaman o da korkardı..Hissederdim..Ama her defasında beni sakinlestirmek için elinden geleni yapardı..Şuan o da benim kadar korkuyordu..Ben nasıl bebeğimi kaybetmekten korkuyorsam o da yeğenini,beni kaybetmekten korkuyordu..
Serkan:aşkım ne konuştuk ama..Ağlama lütfen..
Cemre:eylül..Evet bak ağlama ne olursun..Hiçbir şey olmayacak tamam mı..Kendini üzme,düzenli beslen her şey yoluna girecek..
Eylül:girecek mi gerçekten
Cemre:evet kardeşim..
Meral:bizim ufaklık daha gelmeden bizi korkutmaya çalışıyor anlaşılan..Doğunca neler yapar düşünemiyorum canısı
Kader:yaramaz olacağı kesin kardeşini de döver bak böyle olursa
Güney:yani yaramaz olan eylül,akıllı olan da aynı ben
Songül:sevgili buradan kendine nasıl bir pay çıkardın sen
Güney:yani bizde ikiziz ya
Kerem:kardeşim yaramaz olan sen,akıllı olan Eylüldü sen karıştırdın herhalde
Eylül:hiç kabullenmedi ki
Güney:şimdi ne yaramazlığımı gördünüz ki
Mert:anlatmaya baslamayalım istersen
Serkan:anlatın ya ben hiç bilmiyorum
Güney:anlatın bakalım bende bilmiyorum
Eylül:kendinden haberin yok güney
Gökhan:ee başlayalım o zaman
Mert:başlıyorum..Hatırlıyor musunuz 7 8 yaşlarında Güneylerde akşam yemeğine toplanmıştık selin teyze herkesi yemeğe çağırmıştı..Biz yukarıda oyun oynarken ailelerimizde aşağıda sohbet ediyordu..Güney bütün oyuncaklarını merdivenden aşağıya dökmüştü..
Meral:ayy devamı tam bir facia zaten..
Güney:şey evet o konuda haklısınız o zaman yaramazlık yapmıştım zaten annemle babamda ceza vermişti bana 1 hafta boyunca cikolata yemek yasaktı
Eylül:bende güneyin karşısına geçip çikolata yemistim 1 hafta boyunca
Serkan:devamında ne oldu ki
Mert:evde çalışan elif teyze de o sırada merdivenlerin oradan geçiyormuş yere düşen misketlere basmış kadın düşüp ayağını kırdı hastanelik oldu gece de mahvoldu tabi..
Güney:Elif teyzeden defalarca özür diledim de 1 sene sonra affetmisti beni..
Kader:sonra şey var bi de ilkokuldayken sınıftan bir çocuğu dövmüştün Güney..Çocuğun kulağını ısırmıştın sonra da
Güney:ama haketmisti
Eylül:saçmalama sen abartmıştın..çocuğun bir suçu yoktu
Güney:onun yüzünden de ceza yemistim ya 2 hafta boyunca dışarıya çıkıp oyun oynamak yasaktı siz de hain gibi her gün dışarıda oynamıştınız bende pencereden size bakmakla yetinmistim
Serkan:neden dövdü ki çocuğu
Songül:çocuk evinden top getirmiş herkesle oynuyor ama güneye vermiyor topunu..Çünkü güney sınıfta herkese artistlik yapıyordu..Güneyde çocuğun topuna kalem batırıp patlattı..O da yetmiyormus gibi dövdü çocuğu
Serkan:kardeşim sen bence eylülden de çocuklarımızdan da uzak dur..yani en azından doguncaya kadar çünkü sana benzemesinler kusura bakmada
Güney:yani evet yaramazmışım şuan gözümün önüne geldi de kulak ısırmak ne ya
Gökhan:daha var aslında ama neyse onları da sonra anlatırız
Songül:hadi gelin aşağıya inelim artık
Eskilere gitmek birazda olsa iyi gelmişti bana..Kafamı dağıtmışlardı..Hepsi bebeğimiz için endiseleniyordu..Ama belli etmemeye çalışıp yanımızdaydı hepsi..Onlar gibi arkadaşlara sahip olduğum için çok şanslıyım..Çocukluğumuzdan beri hiç ayrılmadık ki..Her geçen gün daha da güçlendik..Kayıplarımız oldu..acı çektik..Belki de daha yaşayacağımız çok şey var..Ama yanyanayız..Aşağıda biraz daha oturup sohbet ettikten sonra herkes dağıldı..Serkan da Güneylerde kaldı..Birkaç gün içinde Londraya gidecektik..
