---18---

275 27 12
                                    

Eylül;

O gece arabamda uyudum.Gidemedim o eve.Sabah güneşin doğmasıyla birlikte kendime geldim.Arabamı çalıştırdım..yolda giderken bir çiçekçi gördüm.Arabayı durdurdum.İceriye girdim..4 demet papatya aldım..Ve mezarlığa doğru gittim..Iki demet papatya arabamda kaldı..Bu sefer ilk durağım Melek'in yanı sevgilim affet beni..Bana kalbini bağışladığı için teşekkür borçluyum ona.Sende öyle olmasını isterdin değil mi? Melek'in yanına gittim..Onunla konuşmaya ihtiyacım vardı..Önce elimdeki papatyayı verdim ona sonra konuşmaya başladım..

"Melek..Ben geldim..Eylül..Sana teşekkür etmek için geldim..Hiç tanımadığım arkadaşımla dertlesmeye geldim..Senin hakkında o kadar güzel şeyler duydum ki..Ne kadar iyi olduğunu..Biri ağladığında ona dayanamadığını..Hemen yanına gidip o kişiyle konuştuğunu..Başımıza bunlar gelmeseydi belki bir gün bir yerde karşılaşırdık ne dersin? Belki iyi iki arkadaş olurduk..Sonra bu arkadaşlığımız kardeşliğe dönüşürdü..herkes ikimizi kıskanırdı..o kadar çok isterdim ki bunu..Ama hiç olmayacak değil mi? Yani bu dünyada olmayacak..Ama belki bir gün senin yanına geldiğimde? Olur mu dersin? Beni sever misin? Arkadaş olur musun benimle? Söz önce kendimi tanıtırım sana..Istersen şimdi baslayabilirim? Aynı yaştayız seninle..Senin öldüğün gün sevgilimle bir kaza geçirdik..O da senin gibi gitti..Canla aynı gün gittiniz buradan..Aynı gün bıraktınız bizi..Ama ben? Siz giderken beni yanınızda götürmediniz..Tam tersi senin sayende yaşadım ben..Senin kalbin sayesinde yaşadım..neyse devam etsem iyi olacak..Bir kardesim var..Aslında sen tanıyorsun onu..Yani serkan bahsetmiştir ondan..Güney..Hayatımdaki üç erkekten biri..Neyse..şimdilik bu kadar tanıtmam yeter bence..Evet senin kalbinle yaşıyorum..Senin kalbin sayesinde nefes alıyorum,yürüyorum,konuşuyorum..Ama sende biliyorsun senin kalbin sadece benim yaşamamdaki tek neden..Ben kendi duygularimla yaşıyorum..Ama serkan bu kalbin sana ait olduğunu düşünüyor..Onun için benimle yakınlastı..Arkadaş oldu..Ben Serkan'ı tam tanımıyorum..Onunla tek bir ortak noktamız var o da ikimizin sevdiği insanları kaybetmesi..Soyle bana serkan nasıl bir insan? Benimle yakın olmasının sebebi ne ? Senin kalbini taşıyor olmam mı? Eğer öyleyse üzülürüm..Sakın yanlış anlama beni..Üzülürüm çünkü onun acı cekmesini istemiyorum..Çünkü serkan ve ben Can'ı ve seni affettik..Yani affettigimizi düşünüyorum..Ben affettim aslında ama serkan affetmedi sanki..Eğer affetseydi bana senin kalbini taşıdığımı söylerdi..Bilmiyorum belki de üzülürüm diye söylemedi..Bunun cevabını öğrendiğim zaman yine gelip konuşacağım seninle..Aslında bundan sonra seni çok rahatsız edeceğim..Belki yeter artık gelme Eylül diyeceksin ama olmaz..Can'a ne zaman gelirsem sana da geleceğim..Sen benim hiç tanıma fırsatım olmadığım arkadasımsın..Bir gün o arkadaşıma kavuşacağım biliyorum..En sevdiğin çiçeklerin papatyalar olduğunu da biliyorum..ikimizin birbirimize benzedigini de..Bana kalbini bağışladığın için teşekkür ederim Melek..İyiki taşıdığım bu kalp senin gibi iyi bir insana ait..merak etme emanetine iyi bakacağım..Yine geleceğim unutma.."

Şimdi konuşma sırası Candaydı..Mezarına gittim..Melek'in mezarına koyduğum gibi yapmadım..Önce seviyor sevmiyor yaptım..Yaprakları tek tek koparırken de canla konuşmaya başladım..

"Can..Ben geldim..İlk ziyaretim Melek oldu bu kez..Ona teşekkür borcluydum çünkü..konuştum onunla..yeni bir arkadaşım oldu can..o da bizimkiler gibi..Yani eminim öyleydi..Yaşasaydı tanışırdım belki bir gün onunla..Neyse..Benim bugün gelme sebebim var..Buraya seni affettiğimi söylemek için geldim..Serkan sayesinde affettim seni..Senin bana bir daha hiçbir zaman alamayacağin çikolatayı serkan aldı..Senin adına aldı tabi...bende kabul ettim..Çoktan zamanı gelmişti değil mi? Bunca zaman üzdüm seni..Bu sefer Ben senden özür dilerim..Sen de beni affet olur mu..çok özledim seni..Hayatımın sonuna kadar da özleyeceğim..Ama biliyorum bir gün kavuşacağız..Sen benim mutlu olmamı istiyorsun şuan..Bende senin yanına geldiğimde senin mutlu olmanı istiyorum..

Papatyalar bitince toprağın üzerine attım tek tek sonrada arabama binip okula gittim..Arabadaki bir demet papatyayı elime aldım..

SENDEN ÖNCE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin