Eylül;
Böyle bir şey olamazdı.Olmamalıydı.Elimdeki sonucu alıp hemen çıktım evden..buradaki doktoruma gittim.Buradayken kalbim için gittiğim doktor Leyla Hanım'a..Onun beni birine yönlendirmesi gerekiyordu..Kendimi hastanede buldum..Hemen Leyla hanımın yanına gittim..Durumu anlattım..Baştan sona her şeye çok şaşırdı..Sonra birlikte aynı hastanede çalışan kadın doğum uzmanı arkadaşının yanına gittik..Yağmur Hanım..
Yağmur:Eylül,leyla bana bir şeyler dedi ama şimdi detaylı konuşalım konu nedir?
Eylül:yağmur hanım ben türkiyede test yaptırdım..Sonucu burada açtım..Ama bir doktorun görmesini istedim..Pozitif yazıyor ama yine de ? Bana doğru değil deyin lütfen
Yağmur hanım sonuçlara baktı..
Yağmur:hamilesin eylül..Sen bu bebeği neden istemiyorsun?
Eylül:ben eşimden ayrıldım..
Yağmur:anne babası ayrı olan bir çok çocuk var..Bebeğin seni hissediyor eylül..onun hakkında böyle düşünme..istersen ultrasonla bakalım?
Leyla hanım da oradaydı..Yanıma gelip ellerimden tuttu..Yağmur hanım ultrasona baktı..Bir şey çıkardı küçücük sonra kalemle işaretledi..Bana gösterdi..
Yağmur:bak annesi..Bebeğin burada..
Eylül:A-ama bu çok küçük
Yağmur:evet..Büyüyecek ama..Henüz 1 aylık..
Ben üstümü düzeltirken leyla hanım ve Yağmur hanım masaya geçmişti Konuşuyorlardı..Bende yanlarına gittim..
Yağmur:Eylül konuşalım mı biraz?
Eylül:kötü bir şey mi oldu?
Yağmur:Leyla bahsetti..Kalp nakli olmuşsun..
Eylül:evet..Malesef..
Yağmur:eylül Seninle açık konuşmak istiyorum..
Tabiki dedim..sonuçta bu bebeğimin sağlığı için önemliydi..Yağmur hanım konuşmaya başladı..
"Eylül,sen hastalığınla ilgili yapman gerekenleri biliyorsun zaten..Yorulmamalı,üzülmemeli,ilaçlarını düzenli kullanmalısın..Bunlar senin hayatında olması gereken şeyler..Ama kendini üzdüğün şeyler olduğu çok belli..Bunu yapma..Sen artık bir anne adayısın..Sadece kendin icin değil bebeğin için yaşıyorsun.Dışarıda milyonlarca anne var..anne adayı var..Onlar bile dikkat ederken senin daha fazla dikkat etmen gerekiyor anlıyor musun beni..Sen kalp hastalığı olan bir anne adayısın..Bebeğini de kendini de stresten uzak tutacaksın"
İşte bu en zoruydu..Tek başıma Londradaydım..mutsuzdum..Yağmur hanım ve leyla hanımın yanından çıkınca evime geldim..Ne yapacaktım şimdi ben..Nasıl bakacaktım bu bebeğe? Odama çıktım..sırtımdaki çantayı yatağın üzerine bıraktım..Aynanın karşısına geçtim..Üstümdeki tişörtü çıkardım..Elim karnıma gitti..Şimdi ben minicik bir bedenimi taşıyordum burada? Bana ait bir parça..Benim parçam..Benim canım..Kendimi konuşurken buldum..
"Bebeğim..Varlığından bugün haberim oldu..Yağmur hanım bebeğin seni hisseder dedi bugün bana..Sahi hissediyor musun annecim..Mutsuz olduğumu,kırgın olduğumu,bazen nefes alamadığımı..Şuan bunları hissetmenin zamanı değil ki annecim..Üzülmek için çok erken..minicik bir şeysin sen..Bunları hissetme olur mu..bir anlaşma yapalım şuandan itibaren hissetmeye başla beni olur mu..Üzülmeni istemiyorum çünkü..Bebeğim..öyle ansızın geldin ki hayatıma..Ben çok mutlu oldum..seni öğrendiğim için..ama bir yandan da kafam karıştı..Senin varlığından sadece benim haberim var..peki baban? Ona bunu söylemeli miyiz? Kızma bana olur mu..bana da babana da kızma..Biz ayrıldık ama sen asla bilmeyeceksin bunu..Hissettirmeyeceğiz sana..Senin için gerekirse her gün bir araya geleceğiz..Ayrı olmamız anne baba olduğumuzu unutturmayacak bize..ne garip değil mi..yaklaşık 10 saat önce bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak derken bizi bir araya getirecek olan bir şeyle tanışıyorum..Ayrı da olsak senin için yan yana geleceğiz annecim..İyiki geldin hayatıma..Bu ev sana şahit oldu..Sen doğunca her şey bu evde çok güzel olacak..Babanla renklendirdigimiz bu ev senin için bitanem..senin için bebeğim..Sağlıkla gel olur mu..Beni üzme..Söz veriyorum bende seni üzmeyeceğim.."
