4 AY SONRA..
Serkan;
Eylülle birlikte akşam oturuyorduk..Bebeklerimizin doğmasına çok az bir zaman kalmıştı..9.Aya girmiştik..Ocak ayıydı ve hava çok soğuktu..Eylül salonda otururken bende ikimize bitki çayı yapıp karımın yanına oturdum..
Eylül:Ellerine sağlık aşkım
Serkan:afiyet olsun sevgilim..İyisin değil mi?
Eylül:iyiyim aşkım 10 dakika da bir soruyorsun ama..
Serkan:merak ediyorum sevgilim..Bak aklıma ne geldi..Bebeklerimize doğmadan önce mektup yazalım mı..İkimizin adına..
Eylül:aşkım sen ciddi misin?
Serkan:evet karıcım..büyüdükleri zaman okurlar..Onları heyecanla beklediğimizi görürler..Güzel olmaz mı ?
Eylül:çok güzel olur aşkım..
Serkan:o zaman hemen kağıt kalem getiriyorum..
Odaya çıkıp kağıt kalem aldım..Eylül'ün yanına indim..
Serkan:senin yazın daha güzel aşkım sen yaz..
Eylül:sende fikirlerini söyleyeceksin ama..
Serkan:tamam aşkım..
Eylülle birlikte mektubu yazmaya başladık..
Kızımıza ve Oğlumuza..
9 aylık serüvenimizin sonuna yaklaştık çocuklar..Sizi nasıl heyecanla beklediğimizi görseniz..Bunu okurken kaç yaşında olacaksınız bilmiyoruz..Ama okuduğunuzda her çocuk gibi anne babanızla dalga geçersiniz bundan eminiz..Hatta çocuk gibisiniz diyebilirsiniz de..Varlığınızı öğrendiğimiz ilk günden başlayalım isterseniz? Aslında ben,yani anneniz ilk önce öğrendim varlığınızı..Tabi o zamanlar ikiz bir bebeğimizin olacağını bilmiyordum..Londrada öğrendim hamile olduğumu..o zamanlar babanızla tartışmıştık..Ama öyle böyle bir tartışma değil,ayrılığa gidenlerden..Korkmayın sakın..Ayrılığa giden tartışmamız kıskançlık yüzünden olan bir şeydi..dedim ya çocuk musunuz diye bizimle dalga geçebilirsiniz..Birbirimizi çok kıskanmıştık.. Sanki iki evli çift değilde iki sevgili gibi..Şuan düşünüyorum da ne kadar saçmaymış bu yüzden ayrılmak..aslında komikte..şuan babanız da yanımda gülüyor bu duruma..Bu mektubu okudugunuzda detaylı konuşuruz bu konuyu gelip sorarsınız bize bizde anlatırız..Çünkü o zaman büyümüş olacaksınız ve biz sizinle sizde bizimle her seyinizi paylaşacaksınız..Unutmayın olur mu biz bir aileyiz..Ve ne olursa olsun birbirimizin yanında olacağız..çok güzel günlerimiz olacak..Üzüleceğimiz günlerimiz olacak..Ama her şeyi birlikte aşacağız..Babanız biraz daha geç öğrendi hamile olduğumu..Çünkü ona kızmıştım..Istanbula döndüğümde anladı..Bir gün birlikte doktora gittik..İkiz olacağınızı öğrendik..Tam barışmamıştık ama barıştık sonra..Ondan sonra da hiç kavga etmedik..Babanız beni bende babanızı hiç üzmedim..Siz çok şanslısınız biliyor musunuz..Sizi sabırsızlıkla bekleyen anne babanız,belki anne babanızdan daha heyecanlı dayınız güney,halanız defne,teyzeleriniz,amcalarınız..Dedeleriniz,anneanne ve babaannemiz var..Bir de zeynep anneanneniz,Ali dedeniz ve merve teyzeniz var..ne kadar kalabalığız değil mi? Siz bu mektubu okudugunuzda daha da kalabalık olacağız..Her geçen gün büyüyen bir ailemiz var çünkü..Bu mektupta son günlerde yazılmış bir mektup..Elimizde bitki caylarımızla sizin geleceğiniz anı sabırsızlıkla bekliyoruz..Bir an önce sağlıkla gelin olur mu..Ama bu mektubu okuyacak kadar büyümeyin hemen..Bizim minik ellerinizle geçireceğimiz çok zamanımız olsun..Ondan sonra büyürsünüz..Sizi çok seviyoruz..
Anneniz ve babanız..
Mektubu yazdıktan sonra odamıza geçtik..Saat 1 e geliyordu..Mektubu sohbet ederek ve o günleri anarak yazdığımız için zaman öyle bir geçmişti ki..Hemen uyuduk..Saat 3 civarı Eylül'ün çığlığıyla uyandımm..Bebekler geliyordu...En son hatırladığım elimde bebek çantasıyla kendimizi hastanede bulduk..Eylül dogumhanedeyken bizimkiler de gelmişti..Yaklaşık 2 saat sonra hemşire bebeklerimizle çıkmıştı..Eylül'ün kararıyla hemsirelerden beyaz kıyafetlerini giydirmelerini istemiştik..Hemşire bebeklerimizle yanımıza geldi..Melek Özgün ve Can Özgün artık bizimle beraberdi..Bizim karanlık dünyamızın aydınlığa ulaştığı son noktaydı..İşte şimdi tam bir aile olmuştuk..
