---14---

314 29 19
                                    

Eylül;

Can'ı affetme zamanı gelmiş miydi? Sanırım evet.Can'ı üzmemenin zamanı gelmişti.Acılarımı yasamayacağım demiyorum.Ama artık Can'ı üzmek istemiyorum..Serkan'ın elindeki kutuyu aldım.İçindeki cikolatayı ikimize paylastırdım.O Melek'i affedecekti.Ben de Can'ı.. Sahi bunu yapabilir miydik ? Onları affedebilir miydik? Belki hemen değil ama bu bir kutu çikolata onları affetmek için bir başlangıç olabilirdi.

Eylül:Tamam..affedelim..Onları rahat bırakalım..

Serkan:anlaştık..

Eylül:bu çikolatanın 10 tanesi benim 10 tanesi senin

Serkan:ver bakalım

Eylül:Teşekkür ederim

Serkan:çikolata için teşekkür etmeyeceksin herhalde

Eylül:evet onun için teşekkür ederim..Eğer bu çikolata olmasaydı Can'ı affetmek için bir başlangıç yapamazdım

Serkan:bende teşekkür ederim

Eylül:neden?

Serkan:bugün o şiiri okuduğumuz yere gelip arkanı dönüp gitmediğin için..eğer gitseydin bende o başlangıcı yapamazdım..

Konuşmamızı çalan telefonum böldü..Arayan güneydi..

Eylül;efendim güney?

Güney:neredesin eylül?

Eylül:Can'ı affetmek için başlangıç yaptığım bir yerde

Güney:ne demek bu?

Eylül:konuşuruz sonra..Hadi kapattım ben bb

Saate baktım geç olmuştu..

Eylül:gidelim mi artık?

Serkan:olur gidelim

Eylül:güzel yermiş bu arada

Serkan:evet..Uzaklaşmak istediğimde iyi geliyor

Eylül:benim londradaki evim gibi yani..

Serkan:evet..

Eylül:gelir miyiz yine?

Serkan:bir gün londradaki evine götürürsen beni olur..

Eylül:karşılıklı yapmak zorunda mısın her şeyi?

Serkan:(gülerek)evet..Ee sonuçta ikimizin de ortak bir şeyi bunlar..Buraya ilk gelen kişi sensin..

Eylül:peki tamam..Bir gün çok boğulup nefes alamadığımızı hissettigimizde gideriz..

Serkan:anlaştık..

Arabaya bindik..Hiç konuşmadan gittik..Eve bıraktı beni..Sonra da gitti..Eve gittikten 5 dakika sonra güney ve songül geldi

Güney:neredesin kızım sen.Ne kadar merak ettim haberin var mı

Eylül:iceriye geçin kapıda başladın yine sırık

Güney:bir dakika ya songül bu bana sırık mı dedi

Songül:sanki bende öyle anladım sevgili

İceriye geçip salona oturdular.Bende tekli koltuğa oturdum.İkiside garip garip bakıyordu bana.

Eylül:neden öyle bakıyorsunuz?

Güney:bana o günden sonra ilk defa sırık dedin Eylül

SENDEN ÖNCE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin