VIKINGS - εισαι δικιά μου

μια μελωδία

Ο ύπνος τον πήρε μετά από αρκετές ώρες ταξιδεύοντας σε μέρη που μόνο τα όνειρα μπορούσαν να σε πάνε... περπάτησε στο εσωτερικό ενός γκρεμισμενου κτηρίου πατώντας ένα ένα τα συντρίμμια του,μια ξαφνική μελωδία των έκανε να σμίξει τα φρύδια του γυρίζοντας δεξιά και αριστερά το κεφάλι του προσπαθώντας να καταλάβει από που ερχόταν, αρχισε να τρέχει κοιτάζοντας της σπασμένες πόρτες δεξιά και αριστερά του ακούγοντας όλο και ποιο έντονα την μελωδία αυτή!!!!!....
Σταμάτησε με κομμένη ανάσα και μια αγανάκτηση βαθιά μέσα του..
<< ΑΣΙΑ????
<≤ εδώ είμαι!!!!!
Γύρισε απότομα πίσω βλέποντας μια πόρτα την οποία δεν ειχε προσέξει νωρίτερα,έκανα ένα βήμα προσπαθώντας να φτάσει την πόρτα ,όταν την έφτασε, την έσυρε απαλά μπαίνοντας στο δωμάτιο...ήταν γεμάτο άσπρα λουλούδια σε εναν τόσο ακαρδα γκρεμισμένο χώρο,ένα πιάνο ήταν στημένο στην μέση του δωματίου και μια γυναίκα με μακριά σγουρά μαλλιά και ένα άσπρο μακρύ με ουρά φόρεμα έπαιζε δίνοντας έναν έντονο Ρυθμό σε ολόκληρο το κορμί του,την πλησίασε στεκομενος πίσω της..το χέρι του άγγιξε τον ώμο της και η μουσική γινόταν όλο και ποιο δυνατή...
<< Ασία?
Πέρασε από την άλλη μεριά κοιτάζοντας το πανέμορφο πρόσωπο της που ήταν προσηλωμένο στο να βγάζει την μουσική από την καρδιά της , παίζοντας μονάχα με το ένα χέρι ...η καρδιά του χτυπούσε σαν μεθυσμένη απέναντι της,,το πιάνο για μια στιγμή στα ξαφνικά χάθηκε και εκείνη συνέχισε να παίζει πατώντας με κλειστά μάτια πλήκτρα που δεν μπορούσε να δει άνθρωπος μα η ψυχή,το κάθισμα της εξαφανίστηκε και το κορμί της σηκώθηκε στον αέρα παίζοντας ακόμα πιάνο,το φόρεμα της απλώθηκε γύρο της σαν φτερά αγγέλου ενώ τα μάτια της δεν άνοιγαν
<< Που πηγαίνεις;πάρε με πάνω!!!!που μας δίχως εμένα !!πάρε με πάνω!!!
Σήκωσε τα χέρια του προσπαθώντας να την φτάσει μα ήταν αδύνατον...
<< ΑΣΙΑ ΣΗΚΩΣΕ ΜΕ ΠΑΝΩ ΚΑΝΕ ΜΕ ΝΑ ΠΕΤΆΞΩ ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!
η μουσική σταμάτησε και τα μάτια της άνοιξαν κοιτάζοντας τον με λύπη
<< Συγχώρεσε με μα δεν μπορώ !!!είμαι νεκρή.....
.......
Τα μάτια του άνοιξαν καθώς πετάχτηκε πάνω με κομμένη ανάσα ντυμένος με ιδρώτα...
Τα χέρια του έσφιξαν την γουνα δίπλα του ενώ κοίταξε θυμωμένος το κενό
<< Δεν έπρεπε να αγαπήσεις ανοητε είσαι αδύναμος,είσαι αδύναμος πεθαινεις από τον έρωτα και ας την έχεις ,και αν είναι δική σου πεθαίνεις...
Γύρισε και κοίταξε το όμορφο πρόσωπο της με ένα βλέμμα γεμάτο φόβο,μα δεν μπορεί να τον επηρέασε αυτό το όνειρο όχι!!!δεν μπορεί δεν ήταν πλέον παιδί!!ποτέ δεν φοβόταν και τώρα!!τώρα  φοβόταν..τα μάτια της Ασίας άνοιξαν και εκείνος έκλεισε τα δικά του κάνοντας πως κοιμάται...
<< Τζέιμς?πονάω την κοιλιά μου...
Τα μάτια του άνοιξαν κοιτάζοντας την έντονα
<< Γιατί μήπως φταίω εγώ?έκανα εγώ κάτι? μήπως..
<< Όχι !!!όχι!!!κάθε νύχτα πονάω δεν φταίς εσύ φταίει εκείνος που με μαχαίρωσε...
Χτύπησε την γροθιά του στο ξύλο καθιζοντας . ..
<< Δεν θυμάσαι το πρόσωπο του?
<< Γιατί μήπως θα τον έψαχνες?
Είπε εκείνη με ένα δυνατό γέλιο
<< Ναι...
Το γέλιο της σταμάτησε μένοντας να τον κοιτάζει έντονα στα μάτια
<< Γιατί;
<< Για να του επιστρέψω το χτύπημα...
<< Δεν είναι σωστό..
<< Ακούς τι λες?μιλάς για σωστό ?εκείνος ο άντρας κόντεψε να σε σκοτώσει!!!
<< Ναι μα!!!εκείνος έκανε το λάθος όχι εμείς!γιατί να είσαι ίδιος του ?
Εκείνος ξάπλωσε ξανά κοιτάζοντας την οροφή
<< Δεν θα σε καταλάβω ποτέ γυναίκα!!! Πως γίνεται να αγαπάς τόσο τους ανθρώπους όταν ξέρουν μονάχα να σε πονάνε..
<< Κανείς δεν είναι τέλειος,εγώ η ίδια έχω κάνει λάθη εχω πληγώσει τον εαυτό μου,δεν μπορώ να κρίνω γιατί θα κριθώ..
<< Εσύ ?τι μπορεί να έκανες?
Δεν του απάντησε ξάπλωσε και εκείνη πίσω σφίγγοντας του το χέρι...
<< Δεν μιλάς !!καλά κάνεις αν ακούσω μια λέξη κατά του εαυτού σου γυναίκα σου δίνω τον λόγο μου δεν θα με έχεις δει ποιο θυμωμένο...
Ένα απαλό χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της
<< Α ναι!!!!; Τι θα μου κάνεις?
Την τράβηξε στην αγκαλιά του αφήνοντας της ένα φιλί στο μέτωπο..
<< Ξεκουράσου,το έχεις ανάγκη...
Της είπε κρατώντας την σφιχτά στα χέρια του....