VIKINGS - εισαι δικιά μου

κρυστάλλινη θάλασσα

<< ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ!!!ΘΑ ΧΤΥΠΉΣΕΙΣ...
Τα μάτια της τον κοίταξαν ζωηρά καθώς έτρεχε γεμάτη χαρά πάνω στο χιόνι..
<< ΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΒΑΡΒΑΡΕ ΓΕΡΑΣΕΣ?ΠΙΑΣΕ ΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΊΣ..
άφησε τον αέρα να βγει από μέσα του γεμάτος αγανάκτηση
<< Δεν μπορώ να την καταλάβω αυτήν την γυναίκα,μια πονάει μια τρέχει..ΠΟΙΟΝ ΕΙΠΕΣ ΓΕΡΟ ΜΙΚΡΉ..
Άρχισε να τρέχει πίσω της κάνοντας την να γελάσει ξαφνιασμένη όταν τα δύο του χέρια με σβελταδα την σήκωσαν στην αγκαλιά τους....
<< Για που το βαλες όμορφη;...
Τον κοίταξε γεμάτη χαρά ενώ απροειδοποίητα με όλοι της την δύναμη τον έσπρωξε πίσω πέφτοντας άθελά της πάνω του...το δυνατό γέλιο του την έκανε να παγώσει ερωτευμένη κοιτάζοντας τον με ένα περίεργο βλέμμα που μέσα από τα μάτια της μπορούσες να καταλάβεις τι σκεφτόταν..
<< Γιατί με κοιτάζεις έτσι;δεν γελάω συχνά;
<< Καθόλου συχνά ,άρχιζε να μου λείπει...
Άπλωσε το χέρι του παραμερίζοντας μια τούφα απτά μαλλιά της
<< Δεν μπορώ να διχνω ψεύτικα χαμόγελα, αποφάσισα να γελάω ακριβώς οπότε είναι αληθινό,όλες εκείνες η φορές ήταν κοντά σου...
<< Ποτέ κανείς δεν σε έκανε να γελάσεις;
<< Ρωτάς αν γνωρίζουν τι θα πει γέλιο; πέρα από μεθυσμένα χαμόγελα δεν θα βρεις ποτέ την ευτυχία στα μάτια τους,
Σηκώθηκε από πάνω του καθαρίζοντας το φόρεμα της από το χιόνι ..
<< Είστε περίεργοι άνθρωποι,και ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως είμαι μια από εσάς,έχω αρχίσει να αγαπώ αυτόν τον τόπο, έχουμε έναν μικρό παράδεισο εδώ μέσα από το δάσος...
Το χαμόγελο του έσβησε θυμίζοντας στον εαυτό του το κακό που ήθελαν να της κάνουν όλοι αυτή η άντρες..
<< Δεν είσαι μια από αυτούς είσαι εγώ πριν με αλλάξουν, μερικές φορές τρομάζω να βλέπω τον εαυτό μου μέσα απο εσένα,μου θυμίζει τι ήμουν και τι έγινα..
Τον είδε να σηκώνεται κοιτάζοντας το έδαφος μπροστά του...
<< Έγινες ακόμα καλύτερος,
<< Δεν μπορείς να το ξες
<< Ξέρω εσένα ...
Σήκωσε το βλέμμα του στο δικό της πλησιάζοντας την
<< Έλα θα σου δείξω τον τόπο που μένεις..
Του έπιασε σφιχτά το χέρι προχωρώντας στο πλάι του, μέχρι που έφτασαν σε μια ατέλειωτη παραλία με αραγμενα πλοία...
<< είναι τόσο όμορφα εδώ..
Είπε γεμάτη θαυμασμό για όσα αντίκριζε..
<< Ονομάζεται κρυστάλλινη θάλασσα, σε αυτήν την άμμο πολλές γυναίκες της φυλής μας έπιασαν παιδί,
Τράβηξε απαλά το χέρι της απτό δικό του μένοντας παγωμένη στην θέση της..
<< Ασία; Τι συμβαίνει;
Έπεσε στα γόνατα πιάνοντας με τα σκουρόχρωμα χέρια της αρκετή ποσότητα άμμου ρίχνοντας την πάνω στην κοιλιά της...η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει
<< Αν αυτή η αμμος έδωσε παιδιά σε άλλες γυναίκες ίσως δώσει ένα και σε εμένα...
Μια ξαφνική ψιχαλα έπεσε απτο πουθενά στο πρόσωπο της κάνοντας την να σμίξει τα φρύδια κοιτάζοντας αργά και σταθερά τον ουρανό,μα αυτό που αντίκρισε ήταν ένας καθαρός ουρανός και δύο μάτια γεμάτα δάκρυα,, με κομμένη ανάσα στάθηκε μπροστά του κοιτάζοντας τα μάτια του να πλημμυρίζουν πόνο...
<< Τζέιμς;
<< Μμμ.
<< Κλαις;
Τα φρύδια του έσμιξαν μεταξύ τους γυρίζοντας της απότομα την πλάτη του...
<< Όχι!!!
Τον έστρεψε με δύναμη στο μέρος της κολλώντας τα χέρια της στα μάγουλα του
<< Τα μάτια σου κλαίνε..
<< Ανάθεμα...
<< Τζέιμς αφ'..
Πριν προλάβει εκείνη να τελειώσει την φράση της έκανε ένα βήμα μακριά της σκουπίζοντας όλα του τα δάκρυα...
<< Ξέχασε το,πάμε να φύγουμε...
<< Άφησε με να τα δω ..
Την έπιασε απότομα από τους ώμους κόβοντας της την ανασα
<< Μην πέσεις ποτέ ξανά στα γόνατα,μην αφήσεις τίποτα να σε καταστρέψει,πάλεψε για εμένα ,αν όχι για εσένα,πως θα καταφέρω να αντέχω δίχως σου;δεν μπορείς να καταλάβεις πως για σένα στέκομαι,θα κάνουμε παιδί,θα μου μοιάζει θα είναι δυνατός, και θα σε προσέχει,θα του δώσεις το όνομα μου γιατί όταν μεγαλώσει θα πρέπει ο Τζέιμς να βρει μια ακόμη φορά την Ασία, ακούς; Αν δεν έχεις όνειρα θα εκπληρώσεις ένα δικό μου,θα σε μάθω να ονειρεύεσαι....
Έπεσε στην αγκαλιά του κρατώντας τον σφιχτά...
<< Θα εκπληρώσω το όνειρο σου στο υπόσχομαι...
Της χαμογέλασε απαλά σηκώνοντας την απότομα στην αγκαλιά του, πατώντας με τα γυμνά του πόδια μέσα στο νερό..
<< ΜΗ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ???ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΩΜΈΝΟ..
<< και εγώ ζεστός...
<< Τζέιμς!!!!!!
Το φόρεμα της έγινε ένας διάφανος χάρτης του κορμιού της ,καθώς κρατώντας την σφιχτά την βύθισε μαζί του στο νερό,τα μαλλιά της είχαν απλωθεί όπως η ακτίνες του ήλιου ενώ τα μάτια του είχαν καρφωθεί στην ηρεμία του προσώπου της...
<< Άφησε το νερό να απαλύνει τον πόνο και μην φοβάσαι σε κρατάω......

Την έβγαλε απαλά από το νερό αφήνοντας την να πατήσει κάτω..
<< σε ευχαριστώ για αυτό,η θάλασσα με ηρεμεί νιώθω επιτέλους καλύτερα..
<< Η θάλασσα είναι ένας επικίνδυνος εχθρός μα και μια πονεμένη γυναίκα,η Βίκινγκς θεωρούν πως η θάλασσα ήταν άλλος ένας θεός , εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι μια πονεμένη γυναίκα στην οποία πετάνε σκουπίδια μέσα της δίχως σεβασμό,μια γυναίκα που σκοτώνουν κάθε μέρα τα παιδιά της ψαρεύοντας τα,μια γυναίκα την οποία ποτίζουν δηλητήριο με της ουσίες που ρίχνουν μέσα της,μονάχα εκείνη μπορούσε να σε γιατρέψει, τράβηξε αργά τον πόνο σου παίρνοντας τον πάνω της , πήρε τον πόνο διότι ένας ακόμα δεν θα μπορούσε να την βλάψει,μονάχα εκείνη η γυναίκα μπορούσε να απαλύνει τον πόνο αυτό..
<< Η θάλασσα δεν αγάπησε ποτέ κανένα;
<< Τον ήλιο..
<< Μα εκείνος ήταν τόσο ψηλά και τόσο δυνατός..
<< Και όμως κάθε βράδυ ώστε να λάμψει το φεγγάρι εκείνος βυθιζόταν μέσα στην θάλασσα σβήνοντας της ακτίνες του στην αγκαλιά της..
<< Ο ήλιος ήταν άντρας λοιπόν..
<< Ο ήλιος η θάλασσα και το φεγγάρι ήταν τρεις γυναίκες της οποίες ένωνε το ίδιο αίμα ...
Τα μάτια της Ασία έπεσαν μια ακόμη φορά στο νερό σμίγοντας τα φρύδια της.
<< Ντέμπορα;
<≤ τι είπες;
Γύρισε ξαφνιασμένη κοιτάζοντας τον στα μάτια,
<< Τίποτα !!!απλά... ξέχασε το...