VIKINGS - εισαι δικιά μου

να το θυμάσαι

Η άμαξα κατέφθασε στο λιμάνι όπου μια κατάμαυρη γαλέρα τους περίμενε να φύγουν μακριά από την χώρα που τους κράταγε νεκρούς...
<< Που θα πάμε Τζέιμς;...
<< Δεν έχει σημασία το που,αλλά το ότι θα είναι κάπου ασφαλή,κάπου που θα είμαστε μαζί...
Του χάρισε ένα απαλό χαμόγελο σφίγγοντας του το χέρι,ενώ ο μικρός Τζέιμς κοιμόταν στην αγκαλιά του πατέρα του...
Πάτησαν με αργό σταθερό βήμα πάνω από την σανίδα μπαίνοντας πάνω από γαλήνιο πλοίο,που σύντομα θα τους πρόσφερε ασφάλεια..
<< Καλώς ήρθατε,
Ακούστηκε η δυνατή μα έντονη φωνή του καπετάνιου...
Ο Τζέιμς του έσφιξε το χέρι χαμογελώντας του με ευγνωμοσύνη..
<< Γερο Φίλιπ να σου γνωρίσω την γυναίκα και τον γιο μου..
Ο καπετάνιος γέλασε βραχνα σκύβοντας στο μέρος του Τζέιμς προσπαθώντας να ψιθυρίσει..
<< Τόσο νέος και είσαι παντρεμένος;
Τα μάγουλα του Τζέιμς κοκκίνισαν..
<< Έχω είκοσι εφτά χρόνια παντρεμένος...
<< Όλοι σου την ζωη;
<< Ακριβώς...
Η Ασία ένιωσε έναν απότομο πόνο στην κοιλιά της κάνοντας την να παραπατησει,αυτό τράβηξε την προσοχή του Τζέιμς αφήνοντας τον γιο του να πατήσει στο ξυλο,ενώ εκείνος με γρήγορες κινήσεις τράβηξε την Ασία πάνω του ακουμπώντας το κεφάλι της στον ώμο του,
<< Σςςς, πάρε βαθιές ανάσες ,άφησε το παιδί να ηρεμήσει, διώξε τον φόβο από μέσα σου,
<< Θα το σκοτώσω Τζέιμς,θα σκοτώσω το παιδί μας ,νιώθω φόβο και..
<< Το παιδί μας είναι μέσα σου,εγώ το έβαλα εκεί, ακούς;,είσαι μια σωστή και αγνή μάνα ,εσύ προσέχεις τα παιδιά σου καλύτερα από κάθε άλλη μάνα, κοίμισε το μέσα σου,μην του δίνεις λόγους να φοβάται όπως εσύ,
<< Τι μπορώ να κάνω όταν ξέρω πως μας κυνηγούν;
Την πήρε μέσα στην μονόχρωμη καμπίνα τους αφήνοντας την πάνω στο απαλό ξύλινο κρεβάτι τους..
<< Κυνηγάνε να μας σκοτώσουν σωστά, έγδαραν τις ψυχές μας , σωστά, αυτό δεν σου επιτρέπει να φοβάσαι,μαζί θα νικήσουμε και θα φτάσουμε στον προορισμό μας,δείξε μου ότι αντέχεις,δείξε μου πώς το παιδί μου μέσα σου κοιμάται απαλά ,και απάντησε μου σε μια μόνο ερώτηση,τώρα πονάς;
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα νιώθοντας τον πόνο της να εγκαταλείπει ακριβώς όπως και ο φόβος μέσα της..
<< Το νιώθω να ηρεμεί,το νιώθω να ηρεμεί Τζέιμς..
Γονάτισε μπροστά της πιάνοντας της σφιχτά το χέρι..
<<Είσαι Βίκινγκς Ασία,και μερικές φορές ευχαριστω τον Θεό που σε έκλεψαν από εμάς, ακούγεται παράλογο μα ,θα επλενες ρούχα μέχρι τα χέρια σου να ματώσουν,θα μαγειρευες για χίλιους άντρες μέχρι να καείς, θα ήσουν αναγκασμένη να μάθεις την μοναδική τέχνη που ξέρουμε,να σκοτώνουμε εκείνους που είναι η απειλή μας,θα ήσουν αναγκασμένη να με κοιτάζεις να γίνομαι τέρας,
<< αν χρειαζόταν να είμαι για πάντα κοντά σου τότε ας   ματωνα,και σίγουρα δεν είσαι τέρας,σε έχω πιάσει να μοιάζεις με αγγέλους πολεμιστές,σκότωσες για εμάς ,και αν κάποτε έκανες κάποιο λάθος,για μένα αξίζεις τον κόσμο και τον παράδεισο..
<< Τα χέρια του έσφιξαν τα δικά μου ,το μαχαίρι κόλλησε πάνω μου,με ανάγκασε να το κάνω, ορκίζομαι ακόμη υποφέρω...
Σήκωσε τα ξαφνιασμενα μάτια της όταν η αλλαγή στην φωνή του έφερε καυτά δάκρυα στα μάγουλα του..
<< Τζέιμς μου;
<< Ήταν ο μικρός μου αδερφός,αίμα μου,ήταν ομορφότερος από εμένα,είχε σκούρα μαλλιά και δυο μαύρα μάτια,τον φώναζα Ίθαν,
Όταν γεννήθηκε ήξερα πως εγώ έπρεπε να κουβαλήσω αυτό το φορτίο,πως να χαρώ με την γέννηση του όταν έπρεπε να το ζήσω όλο αυτό;ήταν ο χειρότερος χειμώνας της ζωής μου,εκείνη την μέρα έπαψα να αισθάνομαι παιδι, δεν είμαι αθώος ξέρω πως έχω σκοτώσει αρκετές φορές,μα νιώθω την ανάγκη να σου εξηγήσω,πως τα χέρια του έσφιξαν τα δικά μου πάνω στο μαχαίρι,τα χέρια του άρον με ανάγκασαν να τον σκοτώσω, ορκίζομαι δεν είχα δύναμη να τον αντιμετωπίσω,με κίνησε σαν πιόνι,το αίμα του αδερφού μου έπεσε στο πρόσωπο μου,μέρες και νύχτες με εγδερνα μέχρι να με σκοτώσω,μέχρι να φύγει το αίμα,μέρες και νύχτες έπεφτα από τον γκρεμό γεμάτος τύψεις,όταν σε γνώρισα εγινε ποιο βαρύ, ήσουν το αγνό μου μισό,σε κοίταζα και φοβόμουν μην πω κάτι λάθος και κλάψεις,ένιωσα πως θα έσπαγες στην αγκαλιά μου,οι τύψεις μου μεγάλωσαν στην σκέψη πως είχα πράξει ένα τέτοιο κακό και δεν σε άξιζα,μέρες και νύχτες που προσπαθούσα να σε αγγίξω δίχως να νιώσω πως σε γεμίζω αίμα,δεν κατάφερα να σου μιλήσω ποτέ γι'αυτό το θέμα μέχρι σήμερα, διότι αυτό το θέμα με έχει σκοτώσει,πως άξιζα εγώ να έχω δύο παιδιά ε; Δεν ήξερα πως να αντιδράσω όταν έμαθε πως έχω έναν γιο, φοβήθηκα πως αν τον άγγιζα θα μάτωνε και εκείνος όπως ο αδερφός μου,μου ζήτησαν να σκοτώσω το παιδί μου,και ενώ σε λάτρευα προτιμούσα να σε αφήσω να φύγεις για να μην το ζήσω ξανά,για να μην αναγκαστώ να στο κάνω αυτό,δεν κατάφερα ποτέ να σου εξηγήσω το γιατί και το πώς,διότι πονούσα, κλείνω τα μάτια και νιώθω το πρόσωπο μου βρεγμένο από αίμα,τον νιώθω να κλαίει,σκότωσα χίλιους εχθρούς μου,μα γι'αυτό απολογούμε, απολογούμε διότι θέλω να σε αξίζω και φοβάμαι πως αυτό δεν το έφτασα ποτέ, απολογούμε διότι εγώ τον αδερφό μου τον αγάπησα, απολογούμε διότι τον πατέρα μου τον αγάπησα,την μάνα μου την αγάπησα, απολογούμε διότι δεν είμαι όσα φαίνομαι,λυπάμαι για όσα με έκαναν ,για όσα είδες,θέλω όμως να είσαι ήρεμη,πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας ότι δεν έδωσαν σε εμάς,να τους χαρίσουμε αγνότητα,μια θέση στον παράδεισο,θέλω τα παιδιά μου να σκέφτονται και να αγαπούν,πάψε να φοβάσαι για αυτά ζούμε,ζούμε διότι τα αγαπάμε,ζω γιατί σε αγαπώ,...
Τα μάτια της έσταζαν ασταμάτητα δάκρυα μη μπορώντας να ακούει άλλο, ένιωθε τον πόνο του και όλα μέσα της άρχισαν να δυναμώνουν Αντίς να σπάνε...
Άπλωσε τα χέρια της αγγίζοντας τα απαλά του μάγουλα με τρυφερότητα..
<< Σαγαπω εγώ για όσους δεν κατάφεραν να σε αγαπήσουν,είμαι εδώ για όσους δεν κατάφεραν να είναι,είμαι η γυναικα σου,σου έδωσα τα πάντα ,είσαι ο μοναδικός άντρας που άγγιξε την ψυχή και το κορμί μου, πιστεύεις πως είσαι ένα τίποτα και όμως μου έμαθες τι θα πει αγάπη, παλεψες για εμένα όταν κανεις δεν ήταν εκεί,γιατρεψες τις πληγες μου και μου χάρισες δύο παιδιά,ξέρω πόσο πονάς,μα αν πίστεψες έστω και μία φορά πως δεν με αξίζεις θυμίσου πως την κάθε φορά που με αγγιζες με ρωταγες αν πονάω,αν με πλήγωσες, θυμίσου πως με εκλεψες μα ένιωθα πως ζούσα σε παλάτι, θυμήσου πως όταν έπεσα στο νερό ήσουν δίπλα μου, τι ακριβώς δεν αξίζεις;αυτήν την αγάπη;δεν αξίζεις να σε αγαπούν;
Σκούπισε τα μάτια του αγκαλιάζοντας την σφιχτά..
<< Δύο ζωες να είχα και στις δύο την ίδια αγάπη θα έπαιρνες από εμένα,είμαι φονιάς μα το κράτησα έξω από το σπίτι μας όλο αυτό, σώζω την ζωή μας με σπαθί διότι και εκείνοι το πράττουν,ποτέ δεν θα έπαυε η καρδιά μου να σε αγαπάει,θα σε κάνω ευτυχισμένη και κάποια μέρα θα με θυμάσαι ως κάτι που έφερε το χαμόγελο σου και όχι την λύπη σου,μόλις σε σώσω από τους κακούς μας,θα τα δώσω όλα στην ευτυχία σου ,να το θυμάσαι....