De weken gaan snel voorbij. En er zijn zo veel weken voorbij gegaan dat ik de tel kwijt ben geraakt.
Sandro en ik blijven veel in onze kamer of op het kleine balkon. Naldo was hier gebleven en vond het nog steeds heel leuk om steeds te vragen of Sandro en ik condooms of andere dingen nodig hadden. Nog steeds werd Sandro daar boos om. En nog steeds beschermde hij me tegen zijn vader en oom.
Maar Sandro veranderd steeds meer door dat stomme middel. Hij word minder opstandig en af en toe slaapt hij gewoon de hele dag door. Iedere woensdag geven ze hem dat spul en iedere donderdag slaapt hij de hele dag door. Pas op vrijdag komt hij dan weer bij me zitten.
Iedere donderdag, als Sandro ligt te slapen, brengen Ferruccio en Silvano me naar Cristiano en Stefano. San mag ik een uur met ze praten. Daarna brengen ze me weer terug naar het huis en moet ik Emi helpen.
Ik word wakker door het geluid van de zeemeeuwen. Sandro ligt achter me en heeft me stevig tegen zich aangetrokken. Ik gaap, rek me uit en kruip onder zijn arm vandaan. Daarna loop ik naar de balkondeuren en doe die open. Achter me hoor ik Sandro kreunen. Ik draai me om en zie dat Sandro zich om heeft gedraaid.
Ik ga op mijn knieën naast me zitten en geef een kus op zijn wang. 'Buongiorno dolce' fluister ik in zijn oor.
'Miele' kreunt hij, 'how late is it?'
'It's nine' hoor ik Naldo zeggen.
Meteen zit Sandro rechtop. Naldo staat grijnzend tegen de deuropening geleund. 'Cosa vuoi' sist Sandro kwaad.
Naldo grinnikt, 'colombe ciotola, la colazione è pronta.' -kom tortels, ontbijt staat klaar-
Sandro zucht en staat op. Hij neemt me aan mijn hand mee naar de keuken. Ferruccio en Emi zijn er al. 'Buongiorno' zegt Emi glimlachend.
'Buongiorno' zeg ik glimlachend.
Sandro glimlacht even kort naar haar. Daarna gaan we aan tafel zitten. Silvano komt ook de kamer inlopen. 'Buongiorno' zegt hij vrolijk.
'Buongiorno' zeggen Emi en ik tegelijk.
'Buongiorno Silv' zegt Ferruccio.
'Buongiorno capo' zegt Naldo.
Sandro is de enigste die niets zegt. 'Silv' zegt Ferruccio, 'non pensi che è il momento?' -Silv, vind je niet dat het tijd is-
'In realtà, dopo la prima colazione. Chi lo fa?' -Eigenlijk wel, na het ontbijt. Wie doet het-
'E 'il tuo figlio e la figlia prospettico. Potete vederla. E quando ti senti hanno familiarità con me.' -Het is jouw zoon en aanstaande schoondochter. Jij mag haar zo zien. En bij jou voelt ze zich vertrouwder dan bij mij-
Silvano knikt en gaat aan de tafel zitten. We ontbijten in stilte. Sandro eet wel heel erg langzaam. 'Sandro' zegt Silvano waarschuwend, 'se si mangia da se me la tolgo!' -Sandro, of je eet door of ik neem het af-
Sandro neemt snel de laatste happen en zucht diep. 'Done' zegt hij.
'Bene' zegt Silvano, 'vieni figlio e piccola Venere.' -Goed, kom zoon en kleine Venus-
Sandro en ik staan op en we volgen hem naar onze kamer. Silvano sluit de kamerdeur en doet die op slot. Daarna loopt hij naar de balkondeuren en sluit die ook. Hij kijkt ons grijnzend aan. 'Tempo per piccola Venere fare una donna adulta, Sandro.' -Tijd om kleine Venus een volwassen vrouw te maken, Sandro-
JE LEEST
family party
Teen Fictiondit is een verhaal waarin drie verhalen van mij samen komen! (Maffioso, kidnapped Because... & little spy) Je kan die het beste eerst lezen voordat je deze gaat lezen! -------------------------------------------------- /Vertaald uit het Italiaans/ ...