family party

trentanove

p.o.v Valerio

Ik ijsbeer heen en weer door mijn werkkamer. We gaan over een paar minuten naar het huis van Romano. Ik heb de meisjes meegenomen uit het huis van Ferruccio. Daar waren alleen zij. Eén meisje was vastgebonden en die waren ze blijkbaar aan het trainen. Ze slaapt nu aangezien ze doodop was.

Ik kreeg één van de meisjes aan de praat om te zeggen dat Romano Silvano helpt. Dus daarom gaan we daar zo naar toe. Cat loopt de werkkamer in. 'Kitty Cat' zeg ik, 'jij moet slapen.'

Haar buik is een heel klein beetje gegroeid. En ik kan niet wachten tot ze geboren worden. 'Ik kan niet slapen' zegt ze, 'wat als Tina daar is Val? Dan is ze weer terug bij ons!'

'Dat weet ik kitty' zeg ik terwijl ik haar omhels, 'geen zorgen. Ik breng haar bij je terug. Zo snel mogelijk.'

Ze knikt. Ik druk een kus op haar lippen en zeg dan: 'Ik moet gaan. Ze kunnen niet zonder mij.'

Ze gniffelt en laat me los. 'Geen zorgen kitty' zeg ik, 'ik breng ze veilig en wel terug.'

Stefano komt de kamer inlopen. 'Sorry dat ik stoor' zegt hij, 'cugino. Maar we hebben je nodig.'

'Zie je' zeg ik tegen Cat.

Ze grinnikt. Ik laat haar los en loop achter Stefano aan naar beneden. We gaan met twee auto's waar ieder vier mannen inzitten en nog een busje met alleen een bestuurder. We rijden naar het huis van Romano. Als we daar zijn komt Romano naar buiten lopen. Snel stap ik uit. De mannen volgen mijn voorbeeld. 'Valerio' vraagt Romano verbaasd.

'Dove sono Romano' vraag ik.  -Waar zijn ze Romano-

'Tina e Sandro sono più qui.' -Tina en Sandro zijn hier niet meer-

Ik kijk Stefano aan en kijk weer terug naar Romano. 'Cosa vuol dire non qui? Il resto è ancora qui?' -Hoe bedoel je niet meer hier? Is de rest hier nog wel-

Romano knikt langzaam en zucht. Hij houd de deur open. 'Farli ma non ho motivo di combattere voi.' -Haal ze maar, ik heb geen redenen om te vechten tegen je-

Ik laat twee mannen Romano vastbinden en in de auto zetten. Stefano en ik vinden de kinderen in een grote kamer. 'Capo' zegt Donna blij.

Ze sprint naar me toe en vliegt in mijn armen. 'Calmati' sus ik haar, 'siamo lì ora. Vi capita non di più.' -Rustig maar, we zijn er nu. Jullie overkomt niets meer-

Ze kijkt me aan en knikt. Dan pas zie ik Eliosa. Dus haar hebben ze ook opgesloten. Ik neem iedereen mee naar beneden en laat ze in het busje zitten. We rijden terug naar huis. Thuis laat ik Romano in de kelder opsluiten. De rest van de kinderen breng ik naar mijn werkkamer. Als ze daar allemaal zijn komt Lucius de kamer in. Hij omhelst eerst Mario en daarna omhelst hij Beca.

Ik ondervraag de kinderen en kom er al snel achter dat ze jammer genoeg helemaal niets weten. Ze hebben geen idee waar Tina en Sandro zijn. Ik laat iedereen gaan, behalve Eloisa. Ik praat nog even met haar en laat haar dan naar een kamer brengen. Ik laat wat mannen de kids bewaken.

Als ik terugkeer naar mijn slaapkamer maak ik Cat toch maar wakker. Ik vertel haar dat we Tina niet hebben gevonden maar wel een spoor hebben als Romano gaat praten. Opeens komt Stefano de kamer instormen. 'Romano heeft zelfmoord gepleegd' zegt hij meteen.