My Ugly Twin Sister

CHAPTER 37: She's My Saviour

Assistant's P.O.V.

"You make another scene, didn't you?" I can feel an intense atmosphere when Mr. Legit asked what happened earlier. Pero nawala din yun nang tumawa si Ms. Buena.

"They provoked me, eeyy..." hindi naman sya naiinis o nagagalit. She just don't like if other people commanding her or nether giving her authoritative orders. She want to please her.

"Shane. Tell to mom that were on our way." alam kong ako ang tinatawag nya. Dahil sa 'SH' sa una. Pilipino ako pero half lang. Half-Chinese ako. My mom is ninja-assassin she trained me to be like her. To protect our family if she's gone.

But my family was assassinated by her group because she failed to kill my father. Instead, she fall in love to him. Kami lang nakaligtas ng kapatid ko sa nangyaring assassination. Pero kalaunan namatay din ang kapatid ko dahil sa sakit nito. Napunta ako sa isang orphanage. Hindi nila ako kinakaibigan dahil isa daw akong taong walang mata dahil sa singkit ang mga ito. Walang gustong makipagkaibigan sa akin nun. Kaya itinatak ko nasa utak ko na mag-isa nalang ako at habang buhay ay magiging mag-isa nalang ako. Pero nag-iba ang pananaw na yun ng may kambal na dumalaw sa orphanage at nagbigay ng tulong dito. Nasa malayo ako at tinitignan ang masasayang mga bata na nakikipaglaro sa kambal. Paalis na sana ako nang biglang may tumawag sa akin at sya yun. Nagpakilala sya sakin at sya si Janine Villapara. Sya ang unang taong nakipagkaibigan sa akin.

"Yes mam." sagot ko at tinawagan ang Mommy nya.

Mrs. Villapara: Yes?

"Mam, your daughter said we are on our way."

Mrs. V: Really? Okay... take care. Bye.

Ibinaba nya na ang tawag.

My boss really want to get an epic happenings on her. Everyone didn't know or still didn't ever know what she's thinking right now. She's really unpredictable and sometimes bipolar. Pero ako wala akong nararamdaman. Kaya ako ang napiling ipantapat sa kanya. Para matagalan sya at samahan sya kahit saan magpunta. Kung ano ako ngayon at utang na loob ko sa kanya yun.

"Shally. This is yours." napatingin naman ako sa boss kong kaharap ko ngayon. Nakasakay na kami sa sasakyan.

"Thank you Mam." ayaw nyang tinatanggihan ang alok nya kaya tinanggap oo nalang.

Binigyan nya din ang dalawa nang katulad ng sa akin.

Binuksan ko ang maliit na kahon at nagulat sa nakita.

"Oh my ghad!!?" napasinghap ako dahil sa kwintas na worth 5 million.

"Mam are you serious? It's too expensive for me!?" napatingin naman ang tatlo.

"Nah. It's not. Mas mahal pa yung bag na ibinigay ko sayo." walang gana nyang sabi at isinandal ang ulo nya sa sinasandalan nya.

Lalo akong napanganga ng malaman na mas mahal pa ang bag na ibinigay nya. Hindi ko na alam kung gaano kamahal yung bag na gamit ko ngayon dahil basta nya nalang ibinigay yun.

Bumalik ako sa ulirat ng tumigil na ang sasakyan. Nagsimula na silang magbabaan. Inilagay ko muna ang maliit na kahon sa bag ko at bumaba narin.

"Welcome back Lady Janine. Nasa loob na po ang ibang mga ninong at ninang." may nag-aabang sa amin na isang lalaki at sinamahan nya kami sa papasok at nakarating kami sa harap ng isang pinto ng kwarto dito sa simbahan. Christening kasi nung anak ni Ms. Nathalie. Oppss... did I forgot something? Mrs. Mendoza na nga pala sya ngayon. Binuksan nya iyon at bumungad sa amin ang mga nakatalikod kanina na nakaharap na ngayon.

"I'm sorry we're late. May nangyari kasing holdapan sa mall kaya napatagal. Nagsimula na ba?" parang may nagefeel akong awkwardness dito.

Walang nagsalita sa kanila. "Hindi naman. Masisimula palang kami at pagpalain ka nang dyos at ligtas ka." ang pari na ang nagsalita dahil kararating lang din nito.