Hiç tanımadığı annesini,babasının ölüm döşeğinde sayıkladığı isimle arayan,gözü kara,kaybedecek bir şeyi kalmamış, babasının tahtına yeni geçen genç bir mafyaydı GENCER KARAN.
İstediği belgelere ulaşacak tüm engelleri yok etmeye,herkese bela olmay...
Ah le le leyy ley ley ley.. Afi'yi yangınlar içinde bıraktık dumanı tütmeden yeni bölüm gelsin.O zaman renk..O zaman Işık...
Beğeni ve yorumlarınızın bol olduğu bir bölüm olsun..
Eksik veya kusurum varsa affola..
Kucak dolusu sevgiler belacanlarım ..
Keyifli okumalar😉😎😎😎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
42.
Bana bahşettiğin tek bir canla bu bölüme kadar iyi geldim bence Yüce Rabbim! Şimdi benim şu biriken hayır dualarını devreye sokmanın vaktidir.. Şurada cayır cayır yanmak üzereyken başka türlü işin içinden çıkamam gibi geliyor çünkü.Fonu boz gitsin,faizini düşüncek durumda değilim.
Alevler etrafımı sararken odaya yayılan zehirli gazdan korunmak için çeneme çektiğim peçeyi tekrar yukarı kaldırıp burnumu kapadım.
Etraftan yükselen sesler ve ateşlenen silahlar gecenin sessizliğini dövsede şu an umurumda olan tek şey götü kurtarmaktı.
Bir çıkış yolu bulmam gerekiyordu. Tavan arasını alevler o kadar çabuk sarmıştı ki kapıya yönelmek gibi bir şansım yoktu maalesef.
Aklıma gelen fikirle arkamı dönüp pencereye baktım.Üçüncü kattı ama yanmaktansa atlayarak ölmek daha az acı verici olurdu en azından..
Pencerenin kulpuna uzanıp açtım.İçeri dolan oksijen alevlerin daha çok kükremesine sebep olunca ölüm perisine eşdeğer bir çığlık firar etti dudaklarımdan.
Allah'ım bu kadarını da hak etmedim gibi ama yine de Sen bilirsin tabi..
Kenarlardan destek alıp kendimi yukarı doğru çektim.Pervaza çıkmayı başarıp aşağı doğru baktığımda korkuyla yutkundum.
Sanki üçüncü kat değil de Eyfel'in en uç tepesiydi jeopolitik konumum.Başımı arkaya çevirip kükreyen alevleri görünce -konumundanşikayetetmeninhiçsırasıdeğil Afi! diyerek hayıflanan iç sesime hak vermemek elde değildi.
Pencereden dışarıya tekrar bakındım. Pervazın en ucundaki karaltı dikkatimi çekmişti.Dikkatli bakınca onun sarmaşık olduğunu fark edince yaradandan başlayıp kırklara, dokuzlara,türlü türlü şahıslara kadar tüm Nebi evliyaya dua ettim.
Yüce Rabbim! Sıra bekletmeden bana öncelik tanıyıp kuyruk acısı yaşatmadan fonu bozduğun için minnettarım. Sana binlerce kez şükürler olsun!!
Pencere önündeki küçük boş zeminde doğrulup dikkatle sürtüne sürtüne yan giderken,ardımdaki cam ısıdan patlayınca çığlık çığlığa aşağı düştüm.
