Uyumsuz | A Divergent Fanfiction 1

Bölüm 4

 Bölüm 4

Odanın sessizliği kalbimin gümbürtüsüyle bozuluyor.

Simülasyon bitti, rahat olmam gerekmez mi? Oysa ben, az sonra ecelimle karşılaşacakmış gibi gerginim.

Derin bir nefes alıyorum ve gözlerimi aralıyorum.

 Nefeslerimi düzene sokmaya çalışırken bin bir türlü soru zihnimi ele geçiriyor. Aldığım her nefesle birlikte soruların içinden çıkmam da bir o kadar zorlaşıyor sanki.

Kan akışımın normal düzeye girdiğini hissediyorum. Gözlerim tavanda dolaşırken benim tek yapmak istediğim buradan olabildiğince uzağa gitmek.

Ellerimle alnıma masaj yaparken biri hafifçe öksürüyor. Görevli olan kadının koltuktan kalkmam gerektiğini ima etmeye çalıştığını düşünüyorum fakat şu an zihnim bunu umursamayacak kadar meşgul.

"Bayan Strayder?"

Bakışlarım ister istemez sesin geldiği yöne kayıyor. Çünkü bu ses simülasyon testindeki görevliye ait olamayacak kadar tiz bir ses.

 Karşımdaki mavi elbiseli kadın gözlerini dikmiş bana bakıyor. Şaşıyorum. Yorgun çehreli Dürüstlük kadını nerede?

"Sizde kimsiniz?" diyorum. Fakat sesim istediğim gibi çıkmıyor. Boğazımdaki yumrudan kurtulmak için öksürüyorum.

"Affedersiniz, sizi ürkütmek istemezdim."

Kaşlarım çatılıyor. Kadının bu sözü belli ki nezaketen söylenmiş bir şey. Yine de vücudum yay gibi geriliyor.

"Ürkütmediniz zaten." Sesim fazla iğneleyici.

Kadın bir şey demiyor. Onun yerine beni duymazlıktan gelerek -ki bu beni daha fazla kızdırıyor- sözüne devam ediyor.

"Bayan Boul sizinle görüşmek istiyor."

Kafam karışıyor. Ne demek istediğini anlayamıyorum.

"Bayan Boul'da kim ?" diyorum. Kadın bana dalga mı geçiyorsun bakışı attıktan hemen sonra, "Ablanız." diyor.

Tabi ya. Eveleyn Bilgelik başkanı olduktan hemen ardından soyismini değiştirmişti. İşte bu da sevgili baş belası ablacığımdan nefret etmemin nedenlerinden biri.

Daha fazla rezil olmamak adına sesimi çıkarmadan ismini bilmediğim kadınla birlikte odadan çıkıyorum.

                                                   ***

Yanımdaki kadınla birlikte asansörle en üst kata çıkıyoruz.

Bakışlarımı kadına çeviriyorum ve incelemeye başlıyorum. Hafif yanık bir teni ve dalgalı, siyah saçları var. Üstündeki dar kesim elbisesinden vücudunun ince hatları belli oluyor.

Kafam biraz daha -sanki mümkünmüş gibi-karışıyor, çünkü bu kadını tanımıyorum. Hayatımda ilk defa görüyor gibiyim. Oysa ben Bilgelik yerleşkesindeki neredeyse tüm insanları tanırım. İnsanın ablası Bilgelik başkanı olursa böyle bir popülerliğe sahip olmak kaçınılmaz oluyor.

Fakat bu kadını Bilgelik'in herhangi bir yerinde görmediğime yemin edebilirim.

Nihayet en üst kata geldiğimizde bazı şeyler yavaş yavaş kafama dank ediyor.

Bu kadın nasıl oldu da benim simülasyon testi olduğum odaya girebildi?

Üstelik o da Bilgelik'ten. Bu kesinlikle imkansız çünkü eğer gözetmen teste giren kişiyle aynı topluluktaysa o kişinin simülasyonunu hiçbir şekilde göremez ve simülasyon bitene kadar odaya adımını dahi atamaz. Bu çok katı bir kuraldır. Ve ne kadar ukala ve burnu havada gibi görünen bir topluluk olsakta biz kurallara çok önem veririz.