Uyumsuz | A Divergent Fanfiction 1

Bölüm 18

     Önceki Bölümden : 

 " Bunu şehirdeki herhangi bir insanın yapması imkansız. " diye devam ediyor. " Tabi Cesurlardan birisi değilsen. " 

 İşte o an kalp atışlarıma daha fazla hakim olamıyorum ve nabzımın yükseldiğini hissediyorum. 

 " O zaman o kişiyi nasıl bulamıyorlar ? " diye feryat ediyorum. " Cesurluktansa bulunması kolay olmalı değil mi ? " 

 " O kadar da kolay değil. Görmüyor musun ? O kişi her kimse işini biliyor olmalı. Bu yüzden dikkatli ol Clair. " 

 Kapıyı aralayıp çıkarken duyduklarımın etkisiyle orada dikiliyorum. Wes bana bakıyor. 

 " Dikkatli ol Clair. " der demez hızla yürüyüp gidiyor. 

 Elimle göğsümü tutuyorum. Kalp atışlarım göğüs kafesimi zorlarken yere çöküyorum. 

 Wes ' in sözlerinin kulağıma tekrar tekrar dolmasına engel olamıyorum. 

 O profesyönel bir atıştı. 

 O kadar koley değil. Görmüyor musun , o kişi her kimse işini biliyor olmalı. 

 Dikkatli ol Clair. 

 Tabi Cesurluktan birisi değilsen. 

  Bölüm 18 

  Birkaç dakika kıpırdamadan öylece oturuyorum. Kalp atışlarım hala hızlı fakat biraz öncesine kıyasla daha iyiyiym. Mermerden , vücuduma yayılan soğukluk beni rahatsız edince tek elimle duvara tutunup yukarı kalkıyorum. 

 Sakin ol ! , diye bağırıyorum kısık sesle. Kendimde değilim , ve şu an yapabileceğim tek şey sakin olmak. 

 Derin fakat kısa nefesler alıp tek bir solukta dışarıya üflüyorum. Ne yapacağımı yada nereye gideceğimi bilmiyorum. Kapı aralık , dışarıdan birisi beni bu halde görse , muhtemelen bir tür sinir krizi geçiriyorum falan sanır. 

 Cevap bulmam gereken birçok sorunun aksine kaybedecek hiç zamanım yok. Wes , neden bana yardım ediyor hiçbir fikrim yok fakat buna cevap bulabileceğimi sanmıyorum. Tek çarem Wes ' in tavsiyesine uymam ve Bilgelik kimliğimi gizlemem. 

 Fakat anlayamıyorum. Uyumsuz ' luğumu , Eveleyn ' in beni Bilgelik ' ten göndermeye çalışırken uydurduğu bir şey olarak görüyordum. Fakat şimdi Wes ' in bana ' Bilge kimliğini saklayamıyorsun ' demesi işleri iyice sarpa sarıyor. Neye inanıp inanmayacağımı , hangi kimliğin beni koruyup koruyamayacağını bilmiyorum. Ve en kötüsü de düşmanımla dostumu ayırt edemiyor olmam. 

 Uyumsuz olup olmadığımı anlamamın hiçbir yolu yok gibi görünüyor. Eveleyn belki de bana yalan söylemeyip gerçekten de beni korumak istemiş olabilir. Fakat öte yandan tüm bu mantıksal davranışlarımın nedenini Bilgelikte doğup büyümeme bağlayabilirim. Yine de hangisinin doğru olduğuna karar vermek çok zor. Bu konu da seçim şansım yok. Ve belki de bu sefer seçim yapmak benim için hayati önem taşımıyordur. Belki nihayet ipler benim elimdedir. 

                ----------------*------------------*-----------------------*--------------------*--------------------*------------------

  " O tabak bitecek ! " Karşıma oturmuş tabağımdakileri yiyip yemediğimi kontrol eden Rose ' a dik dik bakıyorum. O ise buna aldırmadan bana çemkirmeye devam ediyor.