Από την αγγελία στον έρωτα

7. Το σχέδιο.

Αγγελική POV

Κάτι έπρεπε να σκεφτώ το οποίο θα ήταν αποτελέσματικο. Αν με έβλεπε ο ΆΛΛΟΣ θα την πατούσα. Έπρεπε αφενός να μη γίνω αντιληπτη και αφετέρου να φύγω από την τάξη αν και δεν ήθελα να χάσω το πρώτο μου μάθημα.

Μη ξεχνάς. Είναι μητέρα του. Αυτήν την μεγάλωσε και τον έκανε μαλάκα!

Τώρα ήταν που δεν ήθελα να κάνω μάθημα μαζί της.

Ξεκίνησα λοιπόν να εξηγώ το σχέδιο στην Ελιζα. Χαμογελάει και μου κλείνει το μάτι.

"Θα πιάσει!" Μου λέει με μια σιγουριά.

"Τι συζητάτε εσείς οι δύο τόση ωρα;" ρωτάει η Χρυσοστόμου. Αντιπαθεστατη γυναίκα.

"Κυρια, δεν αισθάνομαι καλά. Μπορώ να πάω λίγο τουαλετα;" λέει η Ελιζα.

"Φυσικά!"

Σηκώνεται λοιπόν η Ελιζα και κάνει πως λιποθυμαει. Πέφτει λοιπόν, μαζεύονται κάτι παιδιά γύρω από την Ελιζα και έρχεται και η Χρυσοστόμου. Εγώ μέσα σε αυτό το χάος που υπήρχε βγήκα από την αίθουσα.

Βγαίνω λοιπόν από την αίθουσα και βλέπω έξω από το γραφείο της γραμματείας τον άλλον.

Οχχχ

Γυρνάω λοιπόν πλάτη και πηγαίνω όπου βρω. Αισθάνομαι λοιπόν ότι αυτός πλησιάζει προς την αίθουσα. Τον ακούω να λέει.

"Τι κωλαρακι είναι αυτο; σίγουρα θα ξαναρθω." Και μπαίνει μέσα στην αίθουσα και εγώ τρέχω για να βγω έξω από το πανεπιστήμιο. Καθώς βγαίνω και τρέχω και έχω απομακρυνθει αρκετά από το πανεπιστήμιο πέφτω πάνω σε ένα κύριο που έπινε καφέ και τον λερωσα. Εγώ έπεσα κάτω.

"Αγγελικη;"

Σηκώνω το βλέμμα. Η φωνή του μου ήταν γνώριμη.

"Κύριε Αλέξανδρε;;;"

Αλέξανδρος POV

Αφού είχα τελειώσει το τρέξιμο πήγα και πήρα ένα καφέ στο πλαστικό για να τον πιω και να πάω στην στάση. Καθώς πήγαινα προς τη στάση έπεσε ένα άτομο πάνω μου και χυθηκε ο καφές στη μπλούζα πάνω.

Γάμω τη μάνα σου.

Κοιταξα κάτω καθώς η κοπέλα που με λερωσε έπεσε κάτω.

Η Αγγελική!

Ξαφνιαστηκα!

"Αγγελικη;"