Από την αγγελία στον έρωτα

24.Μια απρόσμενη επίσκεψη

Αγγελικής POV

Οι επόμενες μέρες πέρασαν κανονικά.  Είχα μετακομίσει σχεδόν μόνιμα στο σπίτι του Αλέξανδρου και όλα ήταν τέλεια, προς το παρόν μέχρι που ήρθε το τέλος του μήνα και έπρεπε και καλά να πληρώθω.

"Μα βρε Αλεξανδρε; πας καλα; στην ουσία δε δουλεψα αυτό το μήνα.  Και εκτός τούτου είμαστε ζευγάρι κάτι που ξεχνάς!"

"Δεν ξεχνάω τίποτα. Άλλο τα επαγγελματικά και άλλο τα προσωπικά"

"Είσαι ώρες ώρες τόσο ξεροκεφαλος που μου έρχεται να σε δειρω!"

"Μαλιστα. Εκτός από ξεκορκεφαλος είμαι και κάτι αλλο;"  με πλησιασε με ένα πονηρό χαμόγελο.

Αυτά μου κάνει και δεν μπορώ να νευριασω μαζί του.

"Είσαι ένας εσύ!" Του είπα, του χαμογελασα και τον φιλησα.

"Άκουσε με. Είμαστε ζευγάρι. Αν χρειαστώ λεφτα θα σου ζητήσω. Ήδη έχεις κάνει πολλα. Ποιος ο λόγος να ντραπω;"

Έλεγα μεγάλο ψέμα.  Όντως ντρέπομαι να του ζητήσω λεφτά. 

Και τότε γέλασε.

"Εδώ ντραπηκες να μου ζήτησεις λεφτά για ψώνια!"

Είσαι ηλιθεια.

"Θα υποχώρησω μόνο αν μου ορκιστεις ότι θα παίρνεις λεφτά για ο,τι χρειαστείς χωρίς να μου το λες και να με ρωτάς!!"

Ναι καλα!

"Ορκιζομαι" του είπα αγανακτησμενη.

Τότε με φιλησε και κατευθυνθηκαμε στο κρεβάτι.

Είχε βραδυασει και η κοιλιά μου άρχισε να γουργουραει. Σηκώθηκα λοιπον πήγα στην κουζινα αλλά βαριομουν να μαγειρεψω. Και μετά δουλεύω ως οικιακή βοηθος. Έχω την εντύπωση όταν αν δεν είχα σχέση με τον Αλέξανδρο θα είχα ήδη απολυθει. Όχι ότι τώρα δουλεύω αλλά που λέει ο λόγος.

Αποφάσισα λοιπόν να παραγγείλω πίτσα!

Παράγγειλα λοιπόν μια μαργαρίτα και μια από όλα καθώς ο Αλέξανδρος την τρώει έτσι.  Ξυπνάει ο Αλέξανδρος και έρχεται στον καναπε και με παίρνει αγκαλιά.

"Παράγγειλα πιτσες"

"Αααα ωραια. Δε μου λες. Που θες να πάμε σαββατοκύριακο;"

"Αυτό το Σαββατοκύριακο δεν γίνεται γιατί πρώτον θα πάμε στης αδερφής σου για φαγητό και δεύτερον έχω ένα σεμινάριο στη σχολή."

"Το αλλο;" με ρωτάει

"Δεν έχω θέμα.  Σκέψου κάτι εσύ και πες μου!"