Από την αγγελία στον έρωτα

47. "Θα βγεις από εδώ μεσα"

Αγγελικής POV

Η επόμενη μέρα ήρθε σχετικά γρήγορα.  Ήταν η μέρα κατά την οποία θα πήγαινα στις φυλακές.  Δεν ξέρω αν έπρεπε να πάω η οχι. Έπρεπε να αναλάβω την υπόθεση του Αλέξανδρου αλλά χωρίς να το καταλάβει γιατί αν το μάθαινε δε θα δεχόταν. Μπορεί να καταλαβαίνω τον Αλέξανδρο αλλά αυτό δεν παύει να είμαι θυμωμενη με το γραμμα που μου έγραψε. Τον αγαπούσα πολύ και το ήξερε. Εγώ θα ήμουν μαζί του για πάντα. Έπρεπε να μου μιλήσει. Όχι να μου γράψει.

Ο Γρηγόρης σηκώθηκε νωρίς νωρίς. 

"Μαμα;"

"Καλημέρα αγόρι μου. Ξυπνησες;"

Μου κατενευσε και μου είπε

"Θέλω να ντω παιντικα"

Του έβαλα λοιπόν να βλέπει τηλεόραση. Έπρεπε να βρω και  παιδικό σταθμό για το Γρηγορη.  Είχα σκοπό να μείνω για πάντα εδώ πλέον. Εδώ είναι η ζωή μου. Μπορεί στην Αγγλία να ήμουν πετυχημένη αλλά άλλο το τι θέλω.  Ξύπνησε η Ειρήνη και με πλησιασε.

"Καλημέρα φιλεναδα; πως κοιμηθηκες;"

"Καλά. Μια χαρά.  "

Φτιάξαμε λοιπόν πρωινό και ύστερα με ρώτησε.

"Θα πας σε αυτον;"

Την κοίταξα και κατάλαβε ότι σκεφτόμουν.

"Πρέπει. Θέλω να μάθω ποιος ο λόγος και μου είπε να απομακρυνθω από αυτον."

"Μην τα σκαλιζεις άλλο βρε Αγγελα. Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί το εκανε; το θέμα είναι ο Αλξανδρος να βγει από τη φυλακή. Δεν πιστεύω ότι θα του πεις ότι εσύ θα αναλάβεις την υπόθεση "

"Τρελάθηκες;" της ειπα "Αν του το πω δε θα δεχτεί. Απλά πρέπει να πω του δικηγόρου που έχει σκοπό να αναλάβει την  υπόθεση να με αφήσει να την αναλάβω εγώ."

Τότε η Ειρήνη σκεφτόταν και μου είπε.

"Πρέπει όμως να βρεις στοιχεία.  Πως ομως;"

"Κάτι έχω σκεφτεί αλλά είναι άκρως επικίνδυνο. "

Τότε η Ειρήνη σφυχτηκε. Της εξήγησα λοιπόν και ύστερα μου είπε.

"Όχι.. δεν πας καλά.  Τρελαθηκες;;; "

"Ειρήνη πρέπει όμως."

"Να σου υπενθυμίσω Αγγελα ότι έχεις κι ένα παιδί που σε χρειαζεται" μου είπε θυμωμενα  "Με αυτό το σχέδιο βάζεις σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή σου." Τότε σκεφτόμουν  αλλά έπρεπε να παίξω θέατρο για να κατάλαβει ότι δε θα το κάνω γιατί αντιθέτως θα το έλεγε σε όλους.