Από την αγγελία στον έρωτα

33. Μια απειλή και μια επιστροφή.

Αλέξανδρος POV

Είχαμε φτάσει εγώ και η Μαρκελα στη δεξίωση που διοργανώνε ο "καλος" μου πατέρας για να ανακοινωσουμε και καλά τον ευτυχισμένο και καλό μας γάμο.  Τι ζόρι τραβαει; δεν μπορεί να καταλάβει ότι δε θέλω να παντρευτω; Άλλο η Αγγελική.  Αν ήταν η Αγγελική θα την παντρευτουν χωρίς δεύτερη σκέψη.  Το θέμα ήταν αν ήθελε να με παντρευτει αυτή μετά από όλα αυτά που της έκανα.  Γυρνάω στην Αθήνα μόνο και μόνο για αυτήν. Είχα κόψει το ποτό, το τσιγαρο. Το μόνο που δεν είχα κόψει ήταν οι γυναικες.  Αν ήμουν με την Αγγελική θα το είχα κάνει.

Τότε βλέπω και με πλησιάζει ένας κύριος. Δεν το είχα ξαναδει. Ήταν γύρω στα 40 με 50. Εγώ σχεδόν ήξερα όλους τους επιχειρηματιες. Αυτόν δεν τον ήξερα.  Ίσως ήταν νέος στην αγορά.

"Τόσο πολύ βλέπω ότι αγαπάς τη μέλλουσα γυναίκα σου."

Σοκαρομαι από αυτό που ακούω από έναν άντρα που σχεδόν δε με ξέρει καν.

"Τόσο πολύ που απολαμβάνεις το γεγονός που είσαι μακριά της" συμπληρώνει.

"Ποιος εισαι;" τον ρωτάω με ένα αντιδραστικο ύφος.

"Ο πατέρας σου βλέπω ότι χαίρεται.  Βασικά χαίρεται για τον εαυτό του. Για σένα χεστηκε. " Μου είπε.

Πως γίνεται αυτό ο άνθρωπος που δεν το ξέρω καν να ξέρει τόσα πολλά; ήταν σα να με διαβάζει.

"Θα μου πεις ποιος είσαι και τι θελεις;"

"Το αυτονοητο" μου είπε.  Δεν κατάλαβα τι εννοούσε και πήρε μια να ανάσα και είπε.

"Να μην παντρευτεις αυτή τη γυναίκα. "

"Γιατι;" τον ρωτάω.

"Για το καλό σου!" Μου είπε.

"Με απειλεις;"

"Όχι.  Σε προειδοποιω" μου απάντησε

Η αλήθεια  είναι ότι δεν ακούστηκε από τον τόνο της φωνής του σαν απειλεί.  Ίσα ίσα ακούστηκε σα να νοιάζεται πραγματικά. Σα να ήθελε να βοηθήσει.  Πρώτη φορά βλέπω άνθρωπο να νοιάζεται για 'μένα. Βέβαια μετά την Αγγελική και την αδερφή μου.

Τότε πλησιάζει ο πατέρας μου και όπως πάντα προσπαθεί να δείξει πόσο καλός είναι.

"Γιε μου!" Λέει

Βλέπω τον κύριο δίπλα μου και παρατηρώ ότι τον κοιτάζει με απεχθεια. Σε σημείο που θέλει να του ορμήσει. Τον καταλάβαινα γιατί έχω ακριβώς το ίδιο βλέμμα στην περίπτωση αυτή.