39. Δύσκολες στιγμές για την Αγγελικη

4.4K 289 15
                                    

Αγγελικής POV

Το κεφάλι μου πάει να σπασει. Με δυσκολία ανοίγω τα μάτια μου. Νιώθω ότι ζαλιζομαι. Τα ανοίγω  λοιπόν  και βλέπω ότι είναι σε ένα υπόγειο που δεν υπάρχει φως. Μόνο μια λάμπα.

Θεέ μου τι εγινε;

Σιγά σιγά άρχισα να τρομάζω γιατί δε θυμάμαι τίποτα.  Θυμάμαι ότι με πήρε ο Άλλος και μετά τίποτα άλλο.

"Καλημέρα μωρό μου. Ξυπνησες;" μου λέει ο μαλακας.

"Τι κάνω εδω; άφησε με να φύγω.  Σε παρακαλώ!"

Αρχίζει και γελάει.

"Ακόμα θυμάμαι το βλέμμα σου όταν τρομάζεις. Πραγματικά!" Και συνεχίζει και γελάει.

"Ο Αλέξανδρος θα με βρει. Και ύστερα θα μπλέξεις ασχημα. Θα σε σκοτώσει!"

"Ααα ναι; τι μας λες; εμένα όμως δεν μου είπε αυτά.  Μου είπε ότι δεν το νοιάζει.  Του είσαι ένα μικρότερο βάρος ισα-ισα"

"Αποκλειεται!" Φώναξα.  "Είσαι ένας ψυχακιας! Που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να καταστρέφει γυναίκες. Όταν τελειώσει αυτό το μαρτύριο και φύγω θα σε κλείσω μεσά "

Τότε γελάει πάλι.

"Πραγματικά είσαι πολυ αστεία. Θα σου πω κάτι και βάλτο καλά στο μυαλό σου!" Τον είδα να σοβαρευει. "Δε θα βγεις ποτέ απο εδώ μεσα. Το καταλαβες; δεν ανήκεις σε κανένα.  Μόνο σε εμένα!"

Δεν έπρεπε να τρομάξω. Έπρεπε να το παίξω σκληρή.  Όσο μπορούσα τουλάχιστον.

"Αν θυμάμαι καλά, είχες την ευκαιρία σου και την έχασες.  Η καρδιά μου ανήκει σε άλλον.  Αυτό να το ξέρεις.  Και όταν θα με γαμας, γιατί για αυτό με θέλεις και εγώ δυστυχώς δε θα μπορώ να κάνω τιποτα, εγώ θα σκέφτομαι εκείνον.  Γιατί ακόμα και το χαιδεμα σου, το σιχαίνομαι. Δεν αξίζεις τίποτα."

Μου παίζει ένα χαστούκι δυνατό που δαγκωσα το χείλος μου και άρχισε να βγάζει αίμα.

Τοτε έρχεται κοντά μου να με φιλησει και τον φτυνω. Και εκείνη τη στιγμή, μου παιζει άλλο ένα χαστούκι, πιο δυνατό.

"Θα τα πούμε το βράδυ!" Και φεύγει.

Μετά από λίγο έρχεται μια γυναικεία μορφή και γνώριμη.  Όσο πλησιάζει καταλαβαίνω ποια είναι. Η Άννα. Και από ο,τι κατάλαβα, συνεργάζονται.

"Εγώ σου είχα πει ότι θα το μετανιώσεις."

"Αννα;"

"Ναι εγώ.  Ειδες; πάλι έχω το πάνω χέρι. Δεν επιτρέπω σε καμία επαρχιωτισα να μου μιλάει έτσι.  Μα τι κρίμα αγάπη μου. Βλέπω ότι σου χάλασε τη μούρη.  Κρίμα.  Ειλικρινά."

Από την αγγελία στον έρωτα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora