Από την αγγελία στον έρωτα

8. Στο κλαμπ

Αγγελικη POV

Οι επόμενες 2 μέρες κυλοισαν φυσιολογικά.  Γνώρισα κι άλλους καθηγητές και συμφοιτητες. Οι σχέσεις μου με την Ελιζα έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ.  Με βοήθησε και εγώ όλα αυτά τα εκτιμώ.  Αν δεν ήταν η Ελιζα, δε θα τα κατάφερνα.  Δικαιολογημενα, μου ζήτησε εξηγήσεις. Της είπα ότι δεν ήμουν έτοιμη να της πω. Αλλά κάποια μέρα θα της τα έλεγα όλα. Της το υποσχέθηκα.

"Πάντως ο γιος της μυτογκας είναι θεός. " Μου είπε.

Είδε ότι δεν καταλαβα και μου εξηγήσε.

"Μυτογκα λέμε τη Χρυσοστόμου.  Έχει μια μύτη μεγάλη. "

Τότε γέλασα. Αλλά αμέσως σταμάτησα όταν είπε ότι ο Αυτός ήταν θεός. 

Ναι! Έχεις δίκιο.  Ο Θεός όλων των μαλακισμενων.

Για καλή μου τύχη τότε μπήκε ένας καθηγητής γύρω στα 30 και η αλήθεια είναι ότι δεν πέρασε απαρατήρητος. Όλες οι κοπέλες έλεγαν τι μανάρι ηταν αυτό, ακόμα και η Ελιζα, εμένα όμως δε μου έκανε καμία εντύπωση.  Σιγα τον άντρα.  Φαινόταν σαλιαρης από μακριά.  Και εγώ με αυτούς δεν έχω καμία απολύτως σχέση.  Ο κύριος μας συστήθηκε με το όνομα Αντρέας  Βαρελης.

Τέλειο επίθετο.  Μάλιστα!

Ο καθηγητής με κοιτούσε κατά όλη την διάρκεια του μαθήματος.  Εγώ όμως καμία σημασία.  Όταν τον έβλεπα γελουσε.

Έχει χάρη που είσαι καθηγητής μου. Αλλιώς θα σου έπαιζα ένα χαστούκι όλο δικό σου! Βλαξ!

Επιτέλους το μαθημα τελείωσε.  Είχα αγανακτησει με το σαλιαρη.

Καθώς φύγαμε από το μάθημα, μας πλησίασαν δύο κοπέλες. 

"Γειά σας κοριτσια" μας είπε η πρώτη κοπέλα.

"Γειά" απαντησαμε ταυτόχρονα η Ελιζα και εγώ.

"Ονομάζομαι Λιλιαν και από δω είναι η Ελπίδα.  Σήμερα γίνεται ένα παρτυ προπτυχιακων εδώ κοντα. Στις 9. Είναι ευκαιρία να γνωριστούμε και να διασκεδασουμε βρε κορίτσια.Να σας δώσω τη διεύθυνση "

"Ναι, φυσικά θα έρθουμε.  Ευκαιρία" απάντησα.

"Συμφωνώ κορίτσια.  Τα λέμε στις 9" είπε η Ελιζα.

Αφού βγήκαμε από το πανεπιστήμιο συνεννοηθηκαμε με την Ελιζα να συναντηθούμε σπίτι μου να ετοιμαστουμε. Όταν γύρισα σπίτι σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο την Ειρήνη να ερχόταν κι εκείνη.