Αλέξανδρος POV
Ήμουν στο γραφείο. Ημέρα Πέμπτη. Παράξενο αλλά είχα κόψει το ποτό, τις γυναίκες της μιας νύχτας. Μόνο το τσιγάρο δεν μπορούσα. Δεν ξέρω αλλά ένιωθα χαρούμενος πολύ. Από τότε που γνώρισα την Αγγελική έχει αλλάξει η ζωή μου όλη. Δεν ξέρω τι έχει γίνει .
Σταμάτα να σκέφτεσαι κάτι καλό για αυτήν την κοπέλα. Εσύ είσαι ένας δολοφόνος.
Αμέσως έβγαλα αυτές τις σκέψεις. Χτύπησε η γραμματέας μου την πόρτα του γραφείου.
"Κύριε Οικονόμου, ήρθε ο πατέρας σας"
Τι γυρεύει πάλι αυτός εδώ!
Χωρίς να δώσω την άδεια της γραμματέας μου να μπει , έχει ήδη κάτσει στην καρέκλα και η Βίκυ έχει φύγει.
"Τι θελεις;" Τον ρωτάω και εστιάζω την προσοχή μου στα χαρτιά.
"Δε θα με χαιρετησεις;" ρώτησε γεμάτος ειρωνεία.
"Έχω δουλειά. Πες μου τι θέλεις!"
Με τον πατέρα μου δεν είχα ποτέ καλή σχέση. Κι ο λόγος ήταν ότι σκότωσε την μητέρα μου μπροστά στα μάτια μου όταν ήμουν 10 χρόνων για μια άλλη γυναίκα. Και μόνο που του μιλούσα πολύ ήταν. Μετά ξεκίνησε να δέρνει εμένα και την αδερφή μου!
Flashback
17 χρόνια πριν!
"Αλέξη, έκανα κάτι πολύ κακό. Ζωγραφισα τον καναπέ!" Μου είπε η αδερφή μου.
"Τι λες ρε Γωγω. Τώρα που θα έρθει τι θα του πουμε;"
"Αλέξη " Και άρχισε να κλαίει "Πάμε να φύγουμε από το σπίτι. Σε παρακαλώ! Θα με δείρει και θα με στείλει στο νοσοκομείο πάλι"
Τότε άκουσα τον πατέρα μου να φωνάζει και να λέει "κωλοπαιδα ελάτε εδώ. "
"Γωγουλα πήγαινε εσύ στο δωμάτιο σου και σκεπασου καλά και ότι κι αν γίνει μη βγεις έξω. Εντάξει;"
Πήγε στο δωμάτιο της και εγώ κατέβηκα κάτω.
Με κοίταξε ο πατέρας μου με ένα βλέμμα δολοφονικο.
"Ποιος το έκανε αυτό εδω;"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Από την αγγελία στον έρωτα
RomantizmΑγγελική. 20χρονη φοιτήτρια της Νομικής σχολής , μια κοπέλα με πολλές φιλοδοξίες έρχεται από την επαρχία στην Αθήνα για να ζήσει όσα ονειρευτηκε, τη φοιτητική ζωή και φυσικά να μείνει μακριά από το παρελθόν που της προκαλεί πόνο. Όμως, η οικογενεια...
