Από την αγγελία στον έρωτα

10. Πρώτη μέρα στη δουλειά

Αγγελική POV

"Που ειμαι" με ρώτησε παραξεμενος.

Μα καλά χαζή ειμαι; λογικό είναι να μη θυμάται.

"Δε θυμάστε τιποτα;"

"Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι βρισκόμουν σε ένα μπαρ. Μετά τίποτα άλλο! Πονάει όλο μου το σώμα.  Αγγελικη;"

"Τι,"

"Δε νομίζω να έγινε...καταλαβαίνεις.. κάτι μεταξύ μας."

"Όχι.  Μην ανησυχείτε. Τίποτα απολύτως.  Εξάλλου είστε ο εργοδοτης μου. Δε θα επέτρεπα να γίνει κάτι. '

Τον είδα ότι ανακουφιστηκε. Ύστερα του έδωσα να πιει μια κούπα καφέ. Μήπως και του περάσει λίγο.  Στη συνέχεια του εξήγησα τι έγινε και πως βρέθηκε στο σπίτι του. Με έβλεπε με βλέμμα σοκαριστικο!

"Αγγελικη , συγνώμη! Δεν ήμουν ο εαυτός μου."

"Το ξέρω.  Εξάλλου και την πρώτη φορά..." Και διεκοψα την πρόταση.  Καταλαβα αμέσως τη γκάφα και σκεφτόμουν πως να τη διορθώσω.  Θα του ελεγα για την πρώτη φορά που το είδα μεθυσμενο.

"Θέλω να πω την πρώτη φορά που σας γνώρισα ήσασταν πολύ σωστός απέναντι μου. Οπότε όλα καλά!"

Και τότε χαμογελασε.

"Πρέπει να φυγω. Και σήμερα ξεκινάς δουλειά. Θα έρθει να σε πάρει ένας από τους ανθρώπους μου"

Αφού έφυγε, ετοιμάστηκα να πάω στη σχολή.

Αλέξανδρος POV

Τι μαλακας που είμαι. Χάλασα τη βραδιά της χθες. Σήμερα όλοι θα τη σχολιάζουν στη σχολή.  Χωρίς να υπάρχει λόγος.   

Αλλά καλά του έκανα του μαλάκα.  Ποιος ο λόγος να την κοιτάζει.  Αντε.

Πήρα λοιπόν το αμάξι μου και γύρισα σπίτι. Άλλαξα και ξεκίνησα για δουλειά. Όταν μπήκα μέσα είδα μια γνώριμη φιγούρα. Ήταν η Ιωάννα.  Με την Ιωάννα είχαμε κάτι μια περίοδο. Καλά μόνο σεξ. Τίποτα άλλο. Χωρίς συναίσθημα.  Όλα έγιναν μετά τη Δήμητρα. Χρειαζόμουν κάποια για να ξεχάστω.

"Ιωάννα, πως και από δω;"

"Χει Αλέξ.  Τι κανεις; γύρισα Ελλάδα και ήρθα να σε δω."

"Καλά έκανες. " της είπα.  " πέρασε μέσα στο γραφείο μου." Τότε είπα στη Βίκυ να μη μας ενοχλήσει κάνεις.

Όταν μπήκα μέσα, ήθελα να δω τι ήθελε.

"Τι θελεις εδώ Ιωάννα;"