Τα Χρονικά των Έρμινς: Η Καταραμένη #TBA2019

Εφτά

Η μεγαλοπρεπής είσοδος άνοιξε με έναν εκκωφαντικό κρότο.

Με την σκέψη μου είχα ήδη φανταστεί διάφορα σενάρια για την υποδοχή μας.

Το πρώτο συμπεριλάμβανε άκρα μυστικότητα όπου θα μας υποδεχόταν ένας σκοτεινός άγνωστος άντρας με ψυχρό πρόσωπο.

Ένα άλλο σενάριο ήταν η εντυπωσιακή είσοδος με πολλούς ανθρώπους να μας περιμένουν. Είχα φανταστεί επίσης το εσωτερικό του παλατιού.

Ήμουν σχεδόν σίγουρη πως το είχα ονειρευτεί κιόλας.

Παρ' όλες τις φαντασιώσεις και τις σκέψεις που έκανα για την πρώτη μου μέρα, τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό που είδα.

Πρώτο και βασικό πίσω από την ορθάνοιχτη πόρτα δεν βρισκόταν κανείς.

Δεν ήξερα τι να σκεφτώ για αυτό.

Δεν περίμενα να έρθει ο ίδιος ο βασιλιάς να με υποδεχτεί αλλά σε ένα τόσο μεγάλο μέρος δεν μας περίμενε κανένας;

Ήξερα ότι ακουγόμουν αξιολύπητη παρόλο που δεν εξέφρασα φωναχτά τις σκέψεις μου αλλά χρειαζόμουν μία φυσική παρουσία για να νιώσω αυτό το μέρος ζωντανό.

Πραγματικό.

Όμως δεν ήταν αυτό που με άφησε άφωνη. Αλλά το εσωτερικό. Ήταν πολύ πιο εντυπωσιακό από το εξωτερικό του παλατιού αν και δεν το θεωρούσα δυνατό.

Η κεντρική είσοδος ήταν δεκαπλάσια από την κεντρική πλατεία της πόλης που μεγάλωσα. Την στήριζαν θεόρατοι μαρμάρινοι κίονες με επιχρυσωμένα σχέδια. Το πάτωμα ήταν τόσο λείο και καθαρό που διέκρινα την αντανάκλασή μου. Υπήρχαν δαυλοί με χρυσές λεπτομέρειες σε κάθε κίονα και σε πολλά στρατηγικά σημεία στους τοίχους δίνοντας μια ψευδαίσθηση ζεστασιάς.

Ακριβώς μπροστά μου εκτεινόταν μια τεράστια μαρμάρινη σκάλα που διακλαδιζόταν σε πέντε διαφορετικούς διαδρόμους με εκπληκτικές εισόδους. Τόσο περίτεχνες. Όταν όμως σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά ήταν που τα έχασα εντελώς. Δέκα μέτρα από καλογυαλισμένο πάτωμα βρισκόταν θαρρείς η παγκόσμια ιστορία.

Αντίκρισα εικόνες ζωγραφισμένες στο χέρι που απεικόνιζαν μάχες, καταστροφές, εποχές ευημερίας, οικοδομικά έργα, αλλά και πρόσωπα καθοριστικά για την εξέλιξη της ιστορίας μας και πολλά άλλα. Όλες αυτές οι εικόνες πλαισίωναν ένα σύμβολο.

Το σύμβολο των Ρόβερς.

"Εντυπωσιακό έτσι;" παρατήρησε με δέος ο Κέιλεμπ