Έξι

130 16 5
                                    

Περίμενα υπομονετικά καθισμένη πάνω στο κρεβάτι μου. Είχα πακετάρει τα πράγματά μου σε μία μικρή βαλίτσα που είχα.

Κοίταξα το μικρό μου δωμάτιο.

Συνήθιζα να το μοιράζομαι με τον Κάιλ.

Παρατηρούσα τους σάπιους ξύλινους τοίχους με τα ρημαγμένα ράφια και το μικρό μας γραφείο που χώριζε το κρεβάτι μου με το ανέπαφο, σκεπασμένο κρεβάτι του αδερφού μου. Η μικρή καφέ ντουλάπα ήταν ορθάνοιχτη και άδεια.

Περιεργαζόμουν τον χώρο ώσπου άκουσα ένα διστακτικό χτύπημα στην πόρτα.

"Περάστε" ψιθύρισα.

Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο μπαμπάς μου. Τα μάτια του ήταν κατακόκκινα και ήταν πιο καμπουριασμένος από ότι συνήθως. Τις τελευταίες μέρες δεν ανταλλάξαμε κουβέντα και αυτό με στεναχωρούσε, αλλά δεν θα άντεχα άλλη μία συζήτηση του τύπου: "Είσαι πολύ σημαντική", "Κινδυνεύεις", "Να προσέχεις", "Μην εμπιστεύεσαι κανέναν" ή "Μην με ξεχάσεις". Αυτά άκουγα εδώ και έναν μήνα από τότε που έμαθα την αλήθεια.

"Έφτασαν" ήταν το μοναδικό πράγμα που είπε πριν βγει έξω.

Έφτασαν. Μετά από έναν φριχτό μήνα αναμονής έφτασαν. Δεν ήμουν έτοιμη, αλλά ποτέ δεν θα ήμουν. Σηκώθηκα αργά παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Σήκωσα την βαλίτσα μου και κοίταξα μια τελευταία φορά το δωμάτιό μου προσπαθώντας να αποτυπώσω και την κάθε λεπτομέρεια.

Προχώρησα στο χολ και έφτασα στο σαλόνι. Εκεί στεκόταν ο μπαμπάς μου μαζί με έναν άντρα γύρω στα σαράντα και έναν νεαρό που φαινόταν φρουρός. Ο μεγαλύτερος άντρας με κοιτούσε εύθυμα. Είχε το ίδιο ύψος με εμένα, μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και μία αισθητή κοιλίτσα που πρόδιδε την ηλικία του.

Δίπλα του ο φρουρός ήταν γύρω στα είκοσι. Ήταν αρκετά ψηλός. Γύρω στο 1,85 υπολόγιζα. Είχε μαύρα μαλλιά και γαλάζια μάτια σαν τον πάγο. Είχε ένα αμυδρό χαμόγελο στο πρόσωπό του.

"Κρύσταλ" άρχισε να λέει ο μπαμπάς μου "Να σου συστήσω τον ανώτερο σύμβουλο του βασιλιά, Κέιλεμπ Άμπστον"

"Χαίρομαι τόσο πολύ για την γνωριμία" είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο "Έχω ακούσει τόσα πολλά για εσένα, Κρύσταλ."

Μου άπλωσε το χέρι και εγώ του το έσφιξα επιφυλακτικά

"Να σου γνωρίσω τον Τζέικομπ Μπρουκς" συνέχισε "Θα είναι ο προσωπικός φρουρός σου από εδώ και πέρα."

Ο Τζέικομπ υποκλίθηκε.

"Είναι τιμή μου, δεσποινίς" είπε ζεστά.

Τα Χρονικά των Έρμινς: Η Καταραμένη #TBA2019Donde viven las historias. Descúbrelo ahora