Τα Χρονικά των Έρμινς: Η Καταραμένη #TBA2019

Δεκατέσσερα

"Τι εννοείς; Θα με στείλεις στον πόλεμο;" είπα σοκαρισμένη αλλά παράλληλα θυμωμένη.

"Κρύσταλ, άκουσε με προσεκτικά" είπε ο Βασιλιάς Γουάιτ "Κάποια στιγμή θα αναγκαστείς να βρεθείς στην μάχη."

"Και εσύ σκέφτηκες να στείλεις την ίδια σου την κόρη εκεί αφού οι ικανότητές της θα σου φανούν χρήσιμες. Αφού θα κερδίσει με το αίμα της μάχες" φώναξα εξαγριωμένη.

"Η ίδια μου η κόρη όπως λες με απαρνείται. Δεν μπορεί να με φωνάξει καν πατέρα" φωνάζει.

"Τι περίμενες; Με είχες εγκαταλείψει για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια" ξέσπασα.

"Κρύσταλ ηρέμησε" είπε ο Κέιλεμπ πλησιάζοντας εμένα "Ακόμα και αν ο πατέρας σου το ήθελε δεν θα μπορούσε να σε στείλει στον πόλεμο."

"Τι λες;" τον ρώτησα.

Ο Κέιλεμπ ξεφύσησε.

"Δεν άκουσες όλα όσα θέλαμε να σου εξηγήσουμε Κρύσταλ. Υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν άτομα κάτω των δεκαεφτά ετών να πάρουν μέρος στην μάχη. Απλά τώρα ξέρουμε πως οι ικανότητές σου είναι αρκετές ώστε να επιβιώσεις στον πόλεμο."

Τους κοίταξα και έκανα κάτι που δεν περίμεναν.

"Συγνώμη" είπα "Άλλη φορά δεν θα αντιδρώ χωρίς να ακούσω τι έχετε να πείτε."

"Δ-δεν πειράζει" είπε ο βασιλιάς "Εγώ πρέπει να σου ζητήσω συγνώμη. Ήμουν απότομος πριν."

Χαμογέλασα πικρά.

"Έχουμε κάτι κοινό τότε" είπα και ζήτησα την άδεια τους να φύγω.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Είχε πια νυχτώσει όταν άκουσα έναν αδύναμο χτύπο στην πόρτα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και την άνοιξα.

"Τζέικ; Τι κάνεις εδώ;" είπα παρατηρώντας πως δεν φορούσε την στολή του "Και τι φοράς;"

Τα μάτια του τονίζονταν στο λιγοστό φως.

"Κάνε απόλυτη ησυχία. Δεν επιτρέπεται να κυκλοφορείς τέτοια ώρα. Επίσης έχω ρεπό σήμερα" είπε χαμογελώντας.

Με πήρε από το χέρι και με οδήγησε έξω από το δωμάτιό μου.

"Που με πας;" ρώτησα.

"Έκπληξη" είπε.

Ανεβήκαμε προσεκτικά τρία πατώματα ώσπου πλησίασε μία μεγαλόπρεπη πόρτα. Την άνοιξε και με έσυρε κυριολεκτικά μέσα.

"Τι το τόσο ενδιαφέρον-" σταμάτησα μόλις παρατήρησα το μέρος που με είχε φέρει.

Ήταν ένα μικρό θερμοκήπιο.

Ήταν γεμάτο λουλούδια και όταν κοιτούσα ψηλά μπορούσα να δω το φεγγάρι και τα αστέρια.

Κοίταξα τον Τζέικ με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη μου. Τα μάτια του έλαμπαν υπό το φως της σελήνης. Όρμησα πάνω του και τον αγκάλιασα σφικτά.

"Πότε θα πάψεις να με εκπλήσσεις;" ρώτησα.

"Ποτέ" απάντησε χαμογελώντας.

Κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο του θερμοκηπίου όπου βρισκόταν ένα σιντριβάνι. Καθίσαμε εκεί και του διηγήθηκα τα πάντα.

Από το όνειρο που είδα έως την απογευματινή μου συνάντηση.

"Όλα θα πάνε καλά Κρύσταλ" μου είπε χαϊδεύοντας το μάγουλό μου.

Εγώ έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντας το χάδι του. Τότε συνειδητοποίησα κάτι.

"Εσύ ξέρεις τα πάντα για εμένα αλλά εγώ δεν ξέρω τίποτα για εσένα. Θέλω να μάθω τα πάντα" είπα με ένα πλατύ χαμόγελο που ξεθώριασε όταν είδα την έκφραση του.

"Κρύσταλ" είπε πικραμένα.

"Είπα κάτι που δεν έπρεπε; Συγνώμη δεν..."

"Δεν πειράζει απλά" πήρε μία ανάσα και συνέχισε " Οι γονείς μου πέθαναν όταν ήμουν μικρός. Η μητέρα μου πέθανε έξι μήνες μετά την γέννησή μου. Ήταν Καταραμένη . Με γέννησε όταν ήταν είκοσι ενός άρα είχε ήδη αργήσει να φύγει από την ζωή. Ο πατέρας μου άρχισε να δουλεύει στο παλάτι. Τα κατάφερνε επειδή τον βοηθούσε ο σύμβουλος Άμπστον. Ήταν φίλοι από παλιά. Όταν έγινα οχτώ ο πατέρας μου αρρώστησε και πέθανε. Ο πατέρας μου έχει θαφτεί μαζί με την μητέρα μου στον κήπο του παλιού μας σπιτιού λίγο πιο έξω από την πόλη. Τους επισκέπτομαι δύο φορές τον χρόνο. Δεν αντέχω περισσότερο. Κάθε φορά που βλέπω την αγροικία πιστεύω πως θα τρελαθώ. Έχω τόσες αναμνήσεις. Χάνω το μυαλό μου. Όλοι οι συγγενείς μου αρνήθηκαν να με μεγαλώσουν.
Τότε την κηδεμονία μου ανέλαβε ο Κέιλεμπ. Με προσέχει και με φροντίζει από τότε. Εξαιτίας του έγινα φρουρός. Είναι ο μοναδικός λόγος που ζω. Είναι ο τελευταίος άνθρωπος που μου έχει απομείνει."

Τελείωσε κοιτώντας το πάτωμα βουρκωμένος. Έπιασα απαλά το σαγόνι του και τον ανάγκασα να με κοιτάξει.

"Όχι πια" του είπα γλυκά "Τώρα έχεις και εμένα."

"Το υπόσχεσαι;" με ρώτησε.

"Το υπόσχομαι" είπα και έπεσα στην αγκαλιά του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey!!

Ήταν λίγο μικρότερο από τα προηγούμενα αλλά έρχονται μεγαλύτερα!

Ώστε και ο Τζέικ έχει πονεμένο παρελθόν...

Και με την Κρύσταλ έχουν έρθει αρκετά κοντά...😏😏

Ελπίζουμε να σας άρεσε!

Don't hesitate to comment and to press the little ☆

Sia & Nercy